Gen-editing is een opkomende techniek waarvan de voorstanders zeggen dat het voedzamere, sterkere gewassen kan creëren met een hogere opbrengst en minder behoefte aan water, kunstmest en chemicaliën.
In tegenstelling tot genetische modificatie (GMO), introduceert gen-editing geen vreemd DNA, maar wordt het bestaande natuurlijke genoom gemanipuleerd.
Daarom zien veel regelgevers en wetenschappers het als minder riskant dan GMO en dichter bij de traditionele plantenveredeling. De techniek maakt het ook mogelijk om meer dan één gen te veranderen, waardoor een breder scala aan modificaties mogelijk is.
De Australische zaadveredelaar InterGrain importeerde eerder dit jaar enkele duizenden tarwezaden die gemaakt waren door het Amerikaanse agritechbedrijf Inari, waaronder honderden nieuwe genetische variaties, vertelde InterGrain's directeur Tress Walmsley aan Reuters.
Deze zaden groeien nu in een testkas in het zuidoosten van Queensland. Zaden van deze planten zullen gebruikt worden om meer planten te kweken, zodat er genoeg zaden geproduceerd worden om in het groeiseizoen van 2025 op meer dan 45 proeflocaties in het hele land te planten, zei Walmsley.
"Het is onze taak om uit te zoeken welke gencombinatie de beste resultaten oplevert. Ons doel is een opbrengstverbetering van minstens 10%. Deze zaden hebben het potentieel om dat te bereiken," zei ze.
"In potentie zouden we rond 2028 producten op de markt kunnen hebben."
10-15 KEER SNELLER
Inari gebruikt kunstmatige intelligentie om enorme aantallen potentiële genbewerkingen in kaart te brengen en past vervolgens CRISPR-Cas toe - een hulpmiddel dat geselecteerde stukken DNA kan vinden en wijzigen - om meerdere genen tegelijk te wijzigen, waardoor het de eigenschappen kan versterken of verzwakken.
Genbewerking zou 10 tot 15 keer sneller winst kunnen opleveren dan traditionele plantenveredeling, aldus InterGrain en Inari.
Er zijn al enkele genetisch gemanipuleerde gewassen beschikbaar, maar de meeste bieden specifieke voedingsverbeteringen of weerstand tegen ziekten in plaats van een reeks veranderingen die gericht zijn op een hogere productiviteit per eenheid water of kunstmest.
"We willen voedselzekerheid, klimaatverandering en winstgevendheid van landbouwbedrijven tegelijkertijd oplossen," zei Ponsi Trivisvavet, CEO van Inari.
Australië is één van 's werelds grootste exporteurs van tarwe en Walmsley zei dat InterGrain eraan werkte om ervoor te zorgen dat er regelgevende processen waren die Australië in staat zouden stellen om genetisch gemodificeerde gewassen op zijn exportmarkten te verkopen.
Regelgevende instanties in landen als de VS en Japan hebben besloten dat genetisch gemanipuleerde gewassen vergelijkbaar zijn met gewassen die afkomstig zijn van het kweken, waardoor hun goedkeuring eenvoudiger is.
De Europese Unie beweegt zich in een vergelijkbare richting en China, de grootste tarweproducent en -consument, heeft deze maand een genetisch gemodificeerde, ziekteresistente tarwe goedgekeurd voor aanplant.
Inari werkt ook samen met zaadbedrijven om een genetisch gemodificeerde sojaboon met hoge opbrengst commercieel te lanceren in de VS.
Genetisch gemodificeerde sojabonen en maïs zijn de afgelopen decennia op grote schaal toegepast, maar consumenten en regelgevende instanties zijn minder bereid geweest om GMO-tarwe goed te keuren, omdat tarwe, in tegenstelling tot sojabonen en maïs die voornamelijk aan dieren worden gevoerd, een hoofdvoedsel voor mensen is. (Verslaggeving door Peter Hobson; Bewerking door Lincoln Feast.)
