Het akkoord zorgt ervoor dat president Joe Biden zich pas na de verkiezingen van november 2024 opnieuw over een schuldenplafond hoeft te buigen.

Republikein Kevin McCarthy van het Congres heeft van zijn kant $1,3 biljoen aan bezuinigingen bedongen als onderdeel van de inspanningen van zijn partij om de overheid terug te dringen en de groei van de Amerikaanse schuld te beteugelen.

Dat is minder dan de 4,8 biljoen dollar die de Republikeinen aanvankelijk wilden, maar nog steeds het grootste pakket om het tekort terug te dringen sinds een overeenkomst uit 2011 die voortkwam uit een soortgelijke strijd om het schuldenplafond.

Maar veel van de besparingen van het akkoord van deze week zouden een illusie kunnen zijn.

Het staat het Congres vrij om de voorgestelde uitgavenplafonds na twee jaar los te laten, zoals het deed na het akkoord van 2011. Dat zou volgens het Penn Wharton Budget Model, een onderzoeksgroep, meer dan 1 biljoen dollar van de verwachte besparingen in gevaar brengen.

Het akkoord bevat ook uitzonderingen waardoor wetgevers de uitgavenbeperkingen op korte termijn zouden kunnen omzeilen.

Toch zeggen voorstanders dat het een goede eerste stap is op weg naar begrotingsstabiliteit, die de realiteit van een verdeelde regering in Washington weerspiegelt.

"Het doel is om zoveel mogelijk besparingen te realiseren als mogelijk is, en ik heb sterk het gevoel dat ze hier zijn beland", aldus Maya MacGuineas, hoofd van het Committee for a Responsible Fiscal Budget, een onpartijdige belangengroep.

Biden zorgde voor talrijke vrijstellingen waardoor zijn regering andere geldpotten, zoals niet uitgegeven COVID-19 hulp, zou kunnen aanboren om gaten in de uitgaven op te vullen.

Het Witte Huis schat dat de uitgaven voor binnenlandse discretionaire programma's zoals huisvesting en onderwijs volgend jaar gelijk zullen blijven, in plaats van de 8% korting die in de wetgeving staat.

"Er zijn veel voorbehouden aan deze plafonds die dit alles relatief zinloos kunnen maken," aldus Veronique de Rugy, een libertair econoom aan het Mercatus Center van de George Mason University.

En de wet laat Biden's kenmerkende belastingvoordelen voor groene energie intact, die volgens Penn Wharton de overheid tot 1 biljoen dollar kunnen kosten, meer dan drie keer de oorspronkelijke schatting.

De Republikeinen hebben op hun beurt toegestaan dat andere prioriteiten hun inspanningen om de begrotingstekorten terug te dringen afzwakten.

Het akkoord verhoogt de uitgaven voor defensie en veteranenzorg, terwijl andere discretionaire programma's worden beperkt.

Bezuinigingen op de Internal Revenue Service zullen volgens het onpartijdige Congressional Budget Office 900 miljoen dollar toevoegen aan de staatsschuld, omdat het vermogen van de dienst om belastingfraudeurs aan te pakken hierdoor in het gedrang komt.

En de Republikeinse poging om de werkvereisten voor het SNAP-voedselhulpprogramma aan te scherpen zou ook tot hogere uitgaven leiden, aldus het CBO. Het wetsvoorstel zou kinderloze volwassenen onder de 54 jaar verplichten om werk te zoeken, in plaats van 50 jaar nu.

Maar veteranen, daklozen en jongeren die uit de pleegzorg komen, zouden van die eisen worden vrijgesteld, waardoor het programma 2,1 miljard dollar meer zou uitgeven dan anders het geval zou zijn.

Elk potentieel voor aanzienlijke besparingen ging bij het begin van de onderhandelingen verloren, toen zowel Biden als McCarthy zeiden dat zij geen bezuinigingen zouden overwegen op de sociale zekerheid en Medicare, de populaire pensioen- en gezondheidsprogramma's die door de vergrijzing dramatisch zullen toenemen.

Volgens analisten was het eenvoudigweg niet haalbaar om veranderingen in deze programma's te overwegen in de context van een onder hoge druk staande confrontatie over het schuldenplafond.

"Ik denk dat er verantwoorde manieren zijn om over programmaverbeteringen te praten," aldus Emily Gee, begrotingsdeskundige bij het liberale Center for American Progress. "Maar die manier is niet onder schot."