Het Verdrag inzake het Energiehandvest van 1998 staat energiebedrijven toe om regeringen aan te klagen over beleid dat hun investeringen schaadt en is de afgelopen jaren gebruikt om beleid aan te vechten dat de sluiting van centrales voor fossiele brandstoffen verplicht stelt.
Onder de ongeveer 50 ondertekenaars bevinden zich landen van de Europese Unie.
"Ik heb voorgesteld dat de EU zich terugtrekt uit het Verdrag inzake het Energiehandvest, omdat het in zijn huidige, niet-gemoderniseerde versie niet langer in overeenstemming is met de energie- en klimaatdoelstellingen van de EU," zei EU-commissaris voor Energie Kadri Simson.
In haar voorstel om uit het verdrag te stappen, zei de Commissie, de uitvoerende macht van de EU, dat het verdrag "steeds meer verouderd" was en dat de bescherming van fossiele brandstoffen de plannen van de EU om over te stappen op schonere energiebronnen om de uitstoot van broeikasgassen te beteugelen, ondermijnde.
Brussel staat onder druk om een vertrek uit de EU te leiden, nadat lidstaten als Denemarken, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Polen, Spanje en Nederland plannen hadden aangekondigd om uit de EU te stappen. Italië is in 2016 uit de EU gestapt.
Het voorstel van de Commissie moet worden goedgekeurd door een versterkte meerderheid van EU-landen en door het Europees Parlement. Het Europees Parlement heeft er eerder bij de EU op aangedrongen om uit het verdrag te stappen.
Landen als Cyprus, Hongarije en Slowakije hebben gezegd dat ze liever in een bijgewerkte versie van het verdrag zouden blijven - maar de vorig jaar overeengekomen hervormingen van het verdrag, die bedoeld waren om enkele klimaatproblemen aan te pakken, lijken waarschijnlijk niet van kracht te worden omdat de EU-landen ze niet hebben gesteund.
Bronnen die bekend zijn met de besprekingen zeiden dat Brussel een gedeeltelijke uittreding heeft overwogen, waardoor sommige landen in het verdrag zouden kunnen blijven, maar daar vanwege juridische bezwaren van heeft afgezien.
Door uit het verdrag te stappen, zou de EU nog steeds onderworpen zijn aan een vervalclausule die gedurende 20 jaar bestaande investeringen - inclusief investeringen in fossiele brandstoffen - in EU-landen beschermt door investeerders uit landen die het verdrag niet hebben ondertekend, zoals Japan en Turkije. (Verslaggeving door Kate Abnett; redactie door Barbara Lewis)
