Zentek Ltd. kondigde de start aan van een 4-jarig onderzoeksproject van 1,6 miljoen dollar in samenwerking met de professoren Mohini Sain en Ning Yan van de Universiteit van Toronto (U of T) en het Ford Powertrain Engineering Research and Development Centre (PERDC). De financiering van het project omvat 1,2 miljoen dollar van het Mitacs Accelerate-programma. Prof. Sain is de "Endowed Ford Motor Canada Chair in Sustainable Materials" waar hij actief is op het gebied van opslag van lichte energie met inbegrip van celchemie en de ontwikkeling van hernieuwbare brandstofbatterijen bij PERDC, en Prof. Yan is de Tier 1 Canada Research Chair in Sustainable Bioproducts. Samenwerking met het PERDC en testen in deze faciliteit is essentieel om de vooruitgang van de batterij te demonstreren op een schaal die geschikt is voor de
auto-industrie. Het project wil nieuwe concepten testen met het oog op de uitvinding van multifunctionele materialen voor gebruik in onderdelen van autobatterijen, waaronder de anode, de kathode, de elektrolyt en de separator. Zentek zal samenwerken met onderzoekers van de U of T die geavanceerde grafeenmaterialen leveren en testen, waaronder Zenteks anodemateriaal, waarvoor octrooi is aangevraagd en ontwikkeld door Dr. Michael Pope. Een veel bestudeerd gebied voor de ontwikkeling van lithium-ionbatterijen (LIB) is de verbetering van het anodemateriaal. Momenteel bestaan anoden voor elektrische voertuigen uit grafiet, dat een beperkte theoretische specifieke capaciteit heeft van ~372 mAhg-1. Silicium (Si) heeft veel aandacht getrokken als vervangingsmateriaal, vooral vanwege de hoge specifieke capaciteit van 4.200 mAhg-1, maar ook vanwege het lage werkingspotentieel, de lage prijs en de beschikbaarheid van silicium. De industrialisatie van siliciumanoden wordt echter gehinderd door een belangrijke technische blokkade: silicium heeft een enorme volumeschommeling (meer dan 300% in alle dimensies) bij het laden en ontladen. Deze eigenschap is de hoofdoorzaak van drie grote problemen: Slechte levensduur door zelfpulverisatie van de anode. Onomkeerbaar capaciteitsverlies en laag coulombisch rendement. Vernietiging en hervorming van het grensvlak tussen vaste stof en elektrolyt, wat elektrolyt verbruikt en verdikking en slechte ionenmobiliteit veroorzaakt.