Bepaalde genen kunnen patiënten met obesitas identificeren die de meeste kans hebben om sterk te reageren op het afslankmedicijn Wegovy van Novo Nordisk, zo meldden onderzoekers maandag.

De studie, die werd gepubliceerd tijdens de Digestive Disease Week in Washington, toonde aan dat patiënten met dit genetische profiel met 95% waarschijnlijkheid sterk zouden reageren op de behandeling.

Gezien de kosten van Wegovy, zouden de bevindingen gebruikt kunnen worden om de patiënten te identificeren die er het meeste baat bij hebben, volgens Dr. Andres Acosta van de Mayo Clinic in Rochester, Minnesota, een van de onderzoekers.

Sommige mensen met obesitas hebben een genetisch profiel dat bijdraagt aan wat een "hongerige darm" wordt genoemd - dat wil zeggen dat ze zich vol voelen tijdens een maaltijd, maar kort daarna weer honger krijgen omdat het voedsel hun maag sneller verlaat dan bij de meeste andere mensen, aldus Acosta.

Aan het onderzoek namen 84 patiënten deel die Wegovy voorgeschreven kregen voor de behandeling van obesitas. Degenen met de genetische varianten die in verband worden gebracht met de "hongerige darm" verloren gemiddeld 14,4% van hun totale lichaamsgewicht na negen maanden gebruik van het medicijn en 19,5% na een jaar, zo bleek uit het onderzoek.

Ter vergelijking: deelnemers aan de studie zonder dit genetische profiel verloren 10,3% van hun lichaamsgewicht na negen maanden en niets meer na 12 maanden.

Acosta zei dat de onderzoekers eerder een soortgelijk patroon hadden gezien bij patiënten die het afslankmiddel liraglutide gebruikten, dat door Novo Nordisk onder de namen Victoza en Saxenda op de markt wordt gebracht.

Hoewel patiënten zonder de "hongerige darm"-genen wel wat gewicht verloren met Wegovy, zouden zij in staat kunnen zijn om vergelijkbare hoeveelheden te verliezen met minder dure therapieën, aldus Acosta. De catalogusprijs voor Wegovy, ook wel semaglutide genoemd, is $1.349,02 per maand.

"Als je zoveel geld gaat uitgeven," zei Acosta, "moet je je afvragen: 'Is er een goedkopere aanpak die bij sommige patiënten dezelfde resultaten oplevert, misschien andere medicijnen of een operatie?

Grotere studies zijn nodig om de betrouwbaarheid van het genetische profiel van de "hongerige darm" in meer verschillende populaties te beoordelen, aldus de onderzoekers.

Als de nieuwe resultaten bevestigd worden, zegt Acosta, kunnen artsen eindelijk tegen sommige van hun patiënten zeggen: "We weten waarom u worstelt met obesitas,'' en kunnen we met vertrouwen zeggen: "Dit dure medicijn zal u helpen,'' of: "Hé, dit is misschien niets voor u.""