Kazia Therapeutics Limited heeft definitieve gegevens aangekondigd van zijn fase II-studie van paxalisib als eerstelijnstherapie bij patiënten met glioblastoma (NCT03522298). De gegevens zijn het onderwerp van een posterpresentatie op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Society for Clinical Oncology (ASCO), die van 3-7 juni 2022 in Chicago, IL, wordt gehouden. Hoofdpunten In de studie werden 30 patiënten gerekruteerd met nieuw gediagnosticeerd glioblastoma en ongemethyleerde MGMT-promotorstatus, een genetisch profiel dat primaire resistentie verleent tegen temozolomide, de enige bestaande door de FDA goedgekeurde behandeling met geneesmiddelen voor eerstelijnsbehandeling.

60mg eenmaal daags werd geïdentificeerd als de maximaal getolereerde dosis (MTD) en geselecteerd voor toekomstige studies. De mediane totale overleving (OS) in de intent-to-treat (ITT)-populatie (n=30) bedroeg 15,7 maanden (11,1 - 19,1), wat zeer gunstig is vergeleken met het cijfer van 12,7 maanden dat in het verleden met temozolomide in deze patiëntengroep werd gemeld.1 In de gewijzigde ITT (mITT)-populatie (n=27), die alleen de patiënten omvat die op werkzaamheid konden worden beoordeeld, steeg de OS tot 15,9 maanden (12,8 - 19,1). De mediane progressievrije overleving (PFS) in de ITT-populatie bedroeg 8,6 maanden (6,6 - 10,2), volgens de nauwkeurigere mRANO-criteria, wat een aanzienlijke verbetering is ten opzichte van het vergelijkbare cijfer van 5,3 maanden voor temozolomide.

Het veiligheidsprofiel van paxalisib was zeer consistent met eerdere klinische studies: hyperglykemie, orale mucositis en huiduitslag behoorden tot de meest voorkomende geneesmiddel-gerelateerde toxiciteiten. Opzet van de klinische studie De fase II-studie met paxalisib was een adaptieve studie, uitgevoerd in twee fasen. In de eerste fase werd getracht de meest geschikte dosis te bepalen bij pas gediagnosticeerde patiënten.

De tweede fase was bedoeld om aanvullende informatie te verschaffen over de dosering en om een voorlopig signaal van werkzaamheid te verkrijgen om het risico van overgang naar een grotere, pivotale studie te verminderen. In overeenstemming met deze doelstellingen was het primaire doel van de studie de veiligheid en verdraagbaarheid van paxalisib bij patiënten met nieuw gediagnosticeerd glioblastoma te evalueren. De secundaire doelstellingen omvatten typische farmacokinetische parameters, en eindpunten voor de werkzaamheid, waaronder algehele overleving (OS) en progressievrije overleving (PFS).

De fase II-studie werd uitgevoerd bij 30 patiënten in zes centra in de Verenigde Staten. Het was een eenarmige studie waarin alle patiënten paxalisib als monotherapie kregen. Als zodanig moeten alle gegevens worden geïnterpreteerd in de context van historische vergelijkers.

Kazia heeft met name verwezen naar de cruciale studie van temozolomide, het enige bestaande door de FDA goedgekeurde geneesmiddel voor deze patiëntenpopulatie. Dergelijke vergelijkingen zijn altijd onnauwkeurig, en deze studie was niet bedoeld om het voordeel van paxalisib nauwkeurig te kwantificeren of om statistische significantie aan te tonen. Dat zijn veeleer de doelstellingen van de aan de gang zijnde spiltest GBM AGILE.