Hawsons Iron Ltd. heeft een verhoging met 21R aangekondigd van de schatting van de minerale rijkdommen van het Hawsons Iron Project tot 484 miljoen ton (Mt), waaronder een eerste schatting van 54 Mt in de categorie gemeten en 193 Mt in de categorie geïndiceerd, die nodig is ter ondersteuning van toekomstige reserveschattingen en schuldfinanciering. De verhoging van de minerale hulpbronnen is te danken aan de infill-boringscampagne die in 2021-22 is voltooid. De belangrijkste resultaten van de opwaardering van de minerale hulpbronnen worden hieronder geïllustreerd: 21% verhoging van de totale schatting van de Mineral Resources van 400 Mt naar 484 Mt - Maiden Measured Resources van 54 Mt - 46,2% verhoging van de Indicated Resources van 132 Mt naar 193 Mt - 87% verhoging van de Measured and Indicated Resources van 132 Mt naar 247 Mt.

Naast de op 25 juli 2022 vrijgegeven minerale rijkdommen is de exploratiedoelstelling voor het Hawsons Iron Project verhoogd met een bereik van 5 tot 18 miljard ton bij een DTR-gehalte van 7,5% tot 34% en een Fe-concentraatgehalte van 65,3% tot 70,6%. De geschatte hoeveelheid en kwaliteit van dit Exploratie Doel is conceptueel van aard en er is onvoldoende exploratie geweest om een Mineral Resource te schatten en het is onzeker of verdere exploratie zal leiden tot de schatting van een Mineral Resource. De bijgewerkte Minerale Hulpbronnen zijn voltooid door onafhankelijke geologische deskundigen - H&S Consultants.

H&S Consultants Pty Ltd: heeft bijgewerkte ramingen van de minerale hulpbronnen voltooid voor het Hawsons Iron Ltd.'s ("HIO") Hawsons Magnetite Project in het westen van New South Wales, waar de doelgrondstof ijzererts als magnetiet is. De nieuwe bronschattingen zijn gebaseerd op gegevens van de oorspronkelijke boringen van Carpentaria Exploration ("CAP") 2009/2010/2016 en de recente boringen van HIO 2021/22 in combinatie met een verbeterd geologisch inzicht. De recente boringen bestonden uit 67 reverse circulation (RC), diamantkern- en RC-gaten met diamantstaart voor 24.261 m, als infillboringen over de Core & Fold afzettingen, in het bijzonder als gedetailleerde infill voor de Core West structurele zone.

De ramingen zijn gerapporteerd volgens de JORC Code en Richtlijnen van 2012 en de auteur heeft de vereiste ervaring om als een Bevoegd Persoon volgens de code op te treden. H&SC heeft drie eerdere ramingen van de hulpbronnen voor de afzetting voltooid, in 2011, 2014 en 2017, plus een update van de minerale hulpbron van 2017 in 2021. In Bijlage 1 vindt u meer details over de ramingen van de hulpbronnen. Het Hawsons Project ligt binnen geplooide, bovenste greenschist facies Neoproterozoïsche gesteenten van de Adelaide Fold Belt.

De Braemar Facies magnetiet-ijzersteen is de gaststratigrafie en bestaat uit een reeks betrekkelijk smalle, uitgestrekte magnetiet-houdende siltstenen met een gematigde dip naar het zuidwesten (circa 45°). Grote delen van de Hawsons prospectieve stratigrafie worden verborgen door getransporteerd ferricrete en andere jongere bedekkingen. De basis van de oxidatie ten gevolge van verwering van de prospectieve horizonten wordt geschat op gemiddeld 80 m diepte.

De magnetische gegevens vanuit de lucht laten duidelijk de magnetiet-siltstenen zien als een reeks parallelle, smalle magnetische anomalieën met een hoge amplitude. De mineralisatie bestaat uit fijnkorrelig gedissemineerd magnetiet zonder duidelijke structurele remobilisatie of overdruk. De porositeit van het sediment, als functie van de sedimentbron en het afzettingsmilieu, wordt beschouwd als een belangrijke factor voor de mineralisatie en dus voor de continuïteit van de gradatie.

H&SC heeft een boorgat `resource' database bijgehouden voor de eerdere boringen van 2009/2010/2016 en heeft de exploratieresultaten voor dat werk afgetekend. HIO heeft een boorgatendatabase voor de recente boringen van 2021/2022 voor de afzetting verstrekt, die H&SC te goeder trouw heeft aanvaard als een nauwkeurige, betrouwbare en volledige weergave van de beschikbare gegevens. H&SC heeft een beperkte validatie van de gegevens uitgevoerd en heeft geconstateerd dat slechts voor 33 van de 67 gaten van de boring van 2021/2022 volledige assay-gegevensreeksen beschikbaar waren.

De laboratoriumanalyses worden voortgezet en de geofysische metingen in het boorgat zijn nog aan de gang. De niet-beschikbare gegevens waren het gevolg van een combinatie van vertragingen bij het boren wegens slecht weer, gezondheids- en veiligheidsproblemen in verband met Covid, en knelpunten in het laboratorium. Andere door H&SC geconstateerde punten waren niet-beschikbare gyro-onderzoeken in het boorgat als gevolg van instortingen, af en toe inconsistente geofysische kalibraties in het boorgat voor magnetische susceptibiliteit en mogelijk dichtheid, en een beperkte QAQC-dataset.

Hoewel er gegevens niet beschikbaar zijn, is het effect daarvan gedeeltelijk beperkt doordat sommige gegevens perifeer liggen ten opzichte van de belangrijkste mineralisatiezones en dus een beperkt effect hebben op de minerale hulpbronnen, en sommige gegevens kunnen worden geschat met behulp van een combinatie van regressievergelijkingen en nivellering van de gegevens. Met een zorgvuldige verwerking van de gegevens is het mogelijk het effect van de niet-beschikbare gegevens op de ramingen van de hulpbronnen aanzienlijk te verminderen. De H&SC-boorgatendatabank voor Hawsons voldoet voor de raming van de hulpbronnen; de verantwoordelijkheid voor de kwaliteitscontrole van de recente boringen van HIO ligt echter uitsluitend bij HIO.

De gegevens zijn verstrekt in MGA2020 coördinaten, die door H&SC zijn omgezet in een E-W orthogonaal lokaal raster. De schattingen van de hulpbronnen voor de Core & Fold gebieden zijn afkomstig van in totaal 140 boringen voor 45.542 m, met een overwicht aan oppervlakte RC ten opzichte van HQ/NQ diamantboringen. De monsters waren in het veld samengestelde RC splits of gezaagde halve/kwart kern met een lengte van 4 tot 8 m (5 m komt het meest voor) voor een totaal van 5.142 monsters.

De voorbereiding van de monsters bestond uit het breken en verpulveren van de monsters tot een nominaal percentage van 80% dat 25 micron passeerde voor een maling van 38 micron. De metingen bestonden uit het meten van de teruggewonnen magnetische fractie met de Davis Tube recovery methode ("DTR") met multi-element XRF-analyse van het magnetische concentraat plus XRF-analyse van de hoofdgradaties. Nieuw in het huidige boorprogramma was een uitgebreider programma van monsterneming uit zowel de bedekkingszone als de oxide/overgangszones.

HIO heeft H&SC laten weten dat de terugwinning van de RC-monsters goed was, zonder vertekening, en dat er geen verband is tussen de DTR-rang en de terugwinning van de monsters. Voor de daaropvolgende interpolatie van het gehalte werd het hele boorgatbestand samengesteld tot intervallen van 5 m, met behoud van alle residuen, voor de DTR assays, de geofysische gegevens van het boorgat en de magnetische susceptibiliteitsgegevens van de handheld. De samengestelde bestanden werden opgesplitst in 3 structurele domeinen, namelijk Kern West, Kern Oost en Vouw, gebaseerd op geïnterpreteerde, compenserende sub-verticale breuken, afgeleid uit de grondmagnetische gegevens.

Elk record voor elk domein werd gemarkeerd per bedrijf, d.w.z. CAP of HIO, en per oxidatieniveau met gebruikmaking van de relevante vlakken, d.w.z. afdekking, volledige oxidatie, gedeeltelijke oxidatie en vers gesteente.