Greenridge Exploration Inc. heeft aangekondigd dat het zijn 2024-exploratieprogramma voor zijn Weyman Project in het zuidoosten van British Columbia heeft voltooid. Het project beslaat ongeveer 6.925 acres land en bestaat uit zeven (7) op kaarten gezette mineralenclaims in de zuidelijke Quesnel Terrane van British Columbia. Het programma omvatte een totaal metaalionenonderzoek en geologische kartering op schaal 1:5.000 van het eigendom.

Alle bodemmonsters zijn met succes gedroogd en naar het laboratorium gestuurd voor analyse. De resultaten van het huidige bodemonderzoek zullen beschikbaar komen zodra de laboratoriumanalyse van de bodemmonsters is voltooid en de verwachte resultaten zullen in de komende weken beschikbaar zijn. De focus van het programma lag op het westelijke deel van het eigendom, waar een hoge hoek breuk (de Weyman Thrust) gepaard ging met een intens aëromagnetisch laag en een groep koperanomalieën in de bodem uit het jaar 2021.

De huidige geologische kartering onthulde dat er een hydrothermaal systeem blootligt naast de westelijke kant van het aëromagnetische laag. Het hydrothermale systeem is aan de oppervlakte meer dan 2 km2 groot. Het heeft een alteratiezone geproduceerd die blootgesteld is aan de top van een koepel van het Wild Horse batholith.

In het binnenste van de alteratiezone zijn de kalassische en zowel de prograde als retrograde propylitische alteratie aanzienlijk. De intensiteit van de alteratie is minder naar de randen van de alteratiezone toe, zoals te verwachten was. Dergelijke alteratie is typisch voor de omhullende mineralisatie van porfierische koper-molybdeen-zilver-goud afzettingen in de Quesnel en Stikine terranes in British Columbia.

Het centrale deel van de alteratiezone wordt omgeven door een ring van verschillende lokale bodemkoperanomalieën uit het bodemonderzoek van 2021. De gesteenten in de alteratiezone zijn Nicola-belt, fijnkorrelige, watergelaagde andesiet en basalt die zijn geïntrudeerd door het Wild Horse batholith, dat granodioritisch tot dioritisch van samenstelling is. Het vervuilde bovenste contact van de intrusie is aan de oppervlakte blootgesteld in de hele alteratiezone.

Verzilting heeft de lokale rotsen gehard en bestand gemaakt tegen weersinvloeden en het slijpen door gletsjerijs. Bijgevolg zijn er in dat gebied veel rotsen ontsloten, waardoor het relatief gemakkelijk is om de alteratiezone in kaart te brengen. Het huidige bodemonderzoek werd uitgevoerd in gebieden die de nieuw in kaart gebrachte alteratiezone flankeren, voornamelijk in het noorden en oosten, waar er zeer weinig rotsen te vinden zijn.