Rebag.com, The Realreal, MyPrivateDressing, Farfetch, The Outnet, Resee, Break Archive, Poshmark, Tradesy, ThredUp, Vinted... het aantal sites dat zich aansluit bij de pure spelers van het eerste uur en de leiders in de wederverkoop van luxegoederen blijft groeien. Sommige van deze namen waren al actief in de doorverkoop, maar hebben nu een “luxehoekje” geopend.

Naarmate de trend doorzet, worden ze vergezeld door andere spelers zoals Reflaunt, dat optreedt als tussenpersoon tussen grote merken en tweedehandsverkopers, en LuxPrice-index, het eerste luxeveilinghuis, opgericht door Collector Square, dat officiële wereldveilingprijzen bijhoudt. Gezien dit succes heeft ook het beroemde Sotheby's besloten van zijn voetstuk af te dalen en Buy Now te lanceren, een platform bedoeld om een cliënteel te bereiken die geen veilingexpert is.

Wat kan je vinden op deze sites?

Zoals eerder vermeld gaat het niet langer alleen om horloges. Al tien jaar kunnen kopers van over de hele wereld hun oude handtassen, kleine lederwaren, juwelen, schoenen en zelfs kledij verkopen.

Maar niet alle tweedehandse luxe staat op gelijke voet. We spreken tegenwoordig niet meer van "tweedehands", wat te populistisch klinkt, maar van "vintage", of nog beter, "pre-loved".

Er is luxe die in waarde daalt en er is luxe die in waarde toeneemt met de leeftijd, zoals vintage auto's, schilderijen of uitzonderlijke wijnen. In dit spel houden de emblematische Franse en Italiaanse merken, die bogen op historische wortels, een roemrijk erfgoed of ambachtelijke knowhow, en de quintessence van luxe belichamen, goed stand tegen hun concurrenten.

Hermès, de onbetwiste leider

De legendarische handtassen van het Franse bedrijf - Birkin, Kelly, Constance - zijn het meest gewild en daardoor het meest waardevol. De prijs van oudere modellen mag je gerust vermenigvuldigen met 3, 5, 10 of zelfs 35. In 2019 werd bijvoorbeeld een Birkin Faubourg verkocht voor 158.000 euro op Vestiaire Collective. Drie jaar later bracht een van zijn grote krokodillenbroers een recordprijs van 380.000 dollar op.

De zeldzaamheid van bepaalde modellen maakt ze onbetaalbaar. Bedenk dat bij Hermès het aanbod systematisch lager is dan de vraag, en dat het niet volstaat om met een chequeboek een boetiek binnen te lopen om de lederen graal te kopen. Je moet je registreren bij het bedrijf en wachten zolang als nodig is voordat je hopelijk het recht hebt verdiend om tienduizend euro uit te geven aan een nieuwe tas. De kwaliteit van de ledersoorten, die 20 jaar later niets van hun pracht hebben verloren, rechtvaardigt bovendien de hoge tweedehandsprijs.

Hermès wordt gevolgd door de populairste merken Chanel, Dior, Saint Laurent, Gucci en Louis Vuitton. En aangezien de laatstgenoemden de schaarste van hun producten niet zo nauwgezet hebben georganiseerd als Hermès, zijn ze soms onderhevig aan een waardevermindering van 15 tot 40 % (wat, laten we eerlijk zijn, nog altijd respectabel is voor een tas die al gedragen is). Zelfs als sommige van hun legendarische en tijdloze modellen - zoals Chanels Timeless, Boy, 19 en 2.55, of Diors Lady Dior – tegen meer dan de nieuwprijs worden verkocht, is dat nog altijd een verre schreeuw van de Birkin. Handtassen van Louis Vuitton verliezen bijvoorbeeld gemiddeld 40 % van hun waarde bij wederverkoop, volgens The RealReal.

Er zijn ook modefenomenen die entertainmenthits volgen. De release van de serie Emily in Paris, waarin de protagonist een iconische Courrèges-jas draagt, zorgde ervoor dat zoekopdrachten naar het Franse merk op het web met +377 % omhoog schoten.

Last but not least, onder de meest gezochte modellen bevinden zich limited editions, items die het resultaat zijn van tijdelijke samenwerkingen, die waarvan de ontwerpers zijn overleden (zoals Karl Lagerfeld, het gezicht van Chanel, wiens dood een bubbel veroorzaakte onder zijn laatste creaties, of Virgil Abloh, voormalig artistiek directeur van de herencollecties bij Louis Vuitton). Hetzelfde geldt voor zeldzame ledersoorten: een besace in gekorreld dalmatiërskalfsleer van Hermès, een ledersoort die niet meer wordt geproduceerd, wisselde van eigenaar voor 44.900 euro.

Met uitzondering van dit uitzonderlijke zestal hebben alle luxemerken in de loop van de tijd een scherpe daling van hun waarde ondervonden. Omdat de kwaliteit van de producten inferieur is, omdat de huizen er niet in geslaagd zijn tijdloze modellen te creëren, omdat de merken minder bekendheid genieten. Dit betekent dat mensen met kleine budgetten zich Balenciaga, Prada of Burberry tegen bodemprijzen kunnen veroorloven.

Wederverkopers en Generatie Z

Gespecialiseerde websites zoals Vestiaire Collective (sedert 2009) of Collector Square (sedert 2015) ontstonden dankzij de langetermijnwaarde van luxeartikelen. Deze platforms hebben geïnvesteerd in de jongere generaties. Immers, millennials en jongeren van Generatie Z, die niet altijd durven binnenstappen in ultra-gegentrificeerde boetiekwinkels, behoren tot de meest actieve klanten van deze portaalsites. Volgens een studie van de Boston Consulting Group zetten 70 % van de tweedehandskopers hun eerste stappen in de wereld van luxe dankzij het vintage-gebeuren.

Beter dan de traditionele luxe ambachtshuizen hebben wederverkoopplatforms de codes van sociale netwerken en de digitale taal van de jongere generatie onder de knie. Collector Square kan nu bogen op 65 % tot 70 % van zijn verkopen online, waarmee de oorspronkelijke trend wordt omgekeerd.

Het is ook opmerkelijk dat het geld nooit ver weg gaat van de platforms, aangezien bijna 2 op de 3 verkopers hun winst opnieuw investeren op deze zelfde sites (volgens de Zwitserse krant Le Temps). Deugdzaam en vruchtbaar.

Klanten wegsnoepen bij luxehuizen, inkomsten die grote merken doen verbleken, inzetten op het goede geweten dat komt kijken bij een circulaire economie, een vleugje milieuverantwoordelijkheid... Deze platforms hebben langzaam maar zeker de nieuwsgierigheid gewekt van de oorspronkelijke producenten.

Wanneer de luxesector zich interesseert voor tweedehands goederen

Een van de eersten die de luxueuze Avenue Montaigne en de Place Vendôme in Parijs verliet om zich te mengen onder het grote publiek was Kering. In 2021 nam het moederbedrijf van Gucci een belang van 5 % in Vestiaire Collective, het snelgroeiende Franse bedrijf dat in 2022 werd gewaardeerd tegen 1,4 miljard dollar en dat mikt op een beursgang in 2025 als het dit jaar zijn winstdoelstelling haalt. Dit zal ook de rekeningen van Kering versterken, die fragiel zijn in vergelijking met die van grote rivaal LVMH.

Stella McCartney (voorheen eigendom van Kering) en Burberry hebben zich ook aangesloten bij TheRealReal in het kader van een tijdelijke samenwerking, om de wederverkoop van hun producten te stimuleren, wat de site extra geloofwaardigheid en bekendheid oplevert.

Deelnemen aan de tweedehandsmarkt kan immers ook een marketingargument zijn. Volgens een studie van de Boston Consulting Group en Altagamma zou 72 % van de consumenten van Generatie Z bij hun aankopen ook kijken naar de inzet van het bedrijf inzake duurzame ontwikkeling. Een aantal merken heeft daarom hun eigen wederverkoopplatforms ontwikkeld, zoals Balenciaga met zijn Re-sell-programma, Chloé met Digital ID, of Rolex, dat een lucratief programma lanceerde voor de verkoop van horloges die door de fabrikant zijn gecertificeerd. Een manier om de keten (en de inkomsten) van begin tot eind te beheersen, in een economische omgeving waar luxe te lijden heeft onder een verlies aan momentum.

Wat zijn de voordelen voor de grote merken?

Naast het financiële voordeel van deze succesvolle platforms zijn er talrijke voordelen voor luxehuizen.

Door deel te nemen aan het authenticatieproces van producten (de levensader van de platforms, aangezien hun hele geloofwaardigheid berust op de kwaliteit en de zuiverheid van de items), bestrijden merken actief namaak. Namaak is immers de gezworen vijand.

Zonder te hoeven investeren in platforms, houden fabrikanten (zelfs als ze daar weinig over zeggen) de retailers nauwlettend in de gaten. Deze waakzaamheid stelt hen in staat de begeerlijkheid van hun merken te beoordelen, tegen nul marketingkosten. Hoe lager de korting, hoe populairder het item. Hoe meer je moet afprijzen om van een tas af te komen, hoe minder de ontwerper in de schijnwerpers staat. Zo simpel is het.

In het kader van een herontwerp van een merk of een verandering van ontwerper, is deze informatie een waardevolle aanwijzing voor de verdiensten en het succes van de transformatie. Het Italiaanse Salvatore Ferragamo vond zichzelf bijvoorbeeld opnieuw uit en mat zich in real-time een vintage imago aan. Burberry daarentegen, dat lijdt onder een verouderd imago, daalt zowel bij nieuw- als wederverkoop.

Door samen te werken met vintage spelers, verzamelen ze klantgegevens - leeftijd, herkomst, smaken - en leren ze veel over hun toekomstige kopers, over de markten die ze kunnen bedienen, over de kleuren die ze moeten bevoordelen, en hoe sterk hun prijsmacht is.

Prijsmacht is ook waardevolle informatie voor beleggers (jawel, we hebben het nu eindelijk over jij en ik!). Het lijkt erop dat retailerdata, zoals die van WatchCharts (een specialist in horloges), wordt herverpakt als beleggingsadvies. Niet verrassend, aangezien de aandelen van de meest prominente fabrikanten vaak een glorieuze beursgeschiedenis hebben.

In het geval van Hermès, dat te veel waarde hecht aan exclusiviteit om de rol van tussenpersoon te spelen, ligt het voordeel bij de klant: geen wachtlijsten meer, en geen discriminatie op basis van ras. Je hoeft alleen maar te betalen voor het product dat je wilt, en het ondoordringbare fort is slechts een chequeboek verwijderd.

Dit groeiende marktsegment negeren is niet zonder risico voor merken: de taart gaat dan immers naar de platforms die ze zo lang hebben geminacht. Vergeet niet dat de markt voor de wederverkoop van luxegoederen is gegroeid van 1,5 tot 2 % van de totale luxemarkt in 2014 (Xerfi), tot 7 tot 9 % in 2020 (IntoTheMinds), en tot 12 % in 2023 (Bain & Company).

Niet alles is rooskleurig in het land van de wederverkoop

Ondanks dit succesverhaal schaadt de recente vermenigvuldiging van spelers uiteindelijk de vintage luxemarkt. In het land van de wederverkopers, net als in het land van de luxe, staat niet iedereen op gelijke voet. Aandelen in The RealReal zijn sinds de beursgang van het bedrijf in 2019 met meer dan 90 % gedaald. Farfetch-aandelen, die sinds het begin van het jaar met +140 % zijn gestegen, staan nog steeds op +99 % sinds de IPO.

In cijfers

In 2020 werd de totale markt voor tweedehands luxe goederen geschat op 25 miljard euro door Intotheminds; in 2021 schatte de Boston Consulting Group de markt op 36 miljard euro. In 2022 plaatste Bain & Company het cijfer op 16 miljard dollar, om vervolgens slechts een jaar later, in 2023, uit te gaan van een stijging naar 49 miljard dollar, een teken van de meteorische groei van de sector. In 2024 wordt verwacht dat de tweedehands luxesector 51 miljard dollar zal bereiken, volgens Fashion Network.

Deze onderzoeksbureaus schatten de jaarlijkse groei van de markt op 10 à 15 % per jaar, afhankelijk van het rapport, vergeleken met een jaarlijkse groei van 2 % voor nieuwe luxe tussen 2015 en 2018 (volgens Bain & Company). Merk op dat bij Vestiaire Collective de categorie Vintage jaarlijks met 140 % steeg over de jaren 2020-2022, met wereldwijde verkopen die in 2023 nog eens met 25 % stegen (Reuters).

(je herkende hieronder ongetwijfeld de nieuwe mode-iconen herkend, de zussen Kim en Khloe Kardashian, geïllustreerd door onze tekenaar Amandine Victor).