Zij is een van de tienduizenden vluchtelingen die de Bulgaarse autoriteiten tegen eind mei hadden willen overbrengen wegens bezuinigingen op de subsidies en het begin van het zomervakantieseizoen, wanneer de bedrijven langs de Zwarte-Zeekust het meeste geld verdienen.

Nu zij zelf krap bij kas zit, vertrouwen de 35-jarige Zaitseva en velen met haar op de Bulgaarse autoriteiten om hen te herplaatsen, ook al hebben zij geen idee waar zij terecht zouden kunnen komen.

"We waren de hele dag onze e-mails aan het checken en wachtten op wat informatie," zei Zaitseva, uit Kremenchuk, midden Oekraïne, die voor het Melia Sunny Beach hotel staat in het hart van Bulgarije's grootste badplaats aan de Zwarte Zee.

"Ik heb wat geld, maar het is niet genoeg om volledig voor de kinderen te zorgen. Ik maak me zorgen over waar we heen gestuurd zullen worden. Ik heb een kleuterschool nodig, een school, omstandigheden voor de kinderen en een of ander ziekenhuis," zei Zaitseva, wier man in Oekraïne is achtergebleven om te vechten.

Bijna 7 miljoen mensen zijn uit Oekraïne gevlucht sinds Rusland op 24 februari binnenviel, waardoor Europa's ergste vluchtelingencrisis sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is ontstaan. De gevechten gaan onverminderd door en er is geen teken van een staakt-het-vuren.

"ONGEKENDE STEUN

Meer dan 100.000 Oekraïense vluchtelingen, vooral vrouwen en kinderen, zijn sinds het begin van de oorlog naar Bulgarije gevlucht.

De regering heeft ongeveer 60.000 vluchtelingen tijdens het laagseizoen ondergebracht in resorts aan het strand, zoals het Melia Sunny Beach hotel. De manager, Hristo Karailiev, zei dat het op een bepaald moment ongeveer 2.500 Oekraïners had gehuisvest.

Na de druk van de regering om de hotels leeg te halen, zei Karailiev dat de meeste vluchtelingen vertrokken waren, op zo'n 175 na, die als seizoenarbeiders zullen blijven in het resort, dat uitzicht op zee heeft en over het terrein verspreid liggende zwembaden.

"Ze zijn gestrest door het onbekende, omdat ze pas op het laatste moment te horen kregen waar ze ondergebracht zullen worden," zei Karailiev, wiens viersterrenhotel met 3.200 plaatsen populair is bij toeristen uit Groot-Brittannië, Duitsland en Polen.

Bulgarije heeft geen gemeenschappelijke grens met Oekraïne, maar veel vluchtelingen zijn daarheen gevlucht via het noordelijke buurland Roemenië, dat wel aan Oekraïne grenst, en wilden betrekkelijk dicht bij huis blijven in de hoop op een spoedige terugkeer.

Maar nu het zomerseizoen voor toeristen nadert en de regering haar subsidie van 40 lev ($22) per dag voor elke vluchteling aan de hoteleigenaars vermindert, staan de Oekraïeners voor een grimmige keuze: naar huis terugkeren, hun eigen onderdak zoeken of verhuizen naar waar de staat maar plaats kan bieden.

"De afgelopen drie maanden hebben wij ongekende steun verleend in zeer mooie hotels," zei premier Kiril Petkov in mei. "Bulgarije kan niet eindeloos zo'n luxueus verblijf bieden."

Aanvankelijke plannen om de meeste vluchtelingen rechtstreeks van de hotels aan de Zwarte Zee naar staatsvakantieverblijven te vervoeren -- vaak ver van de steden -- mislukten door gebrek aan belangstelling, zeiden de ambtenaren. Vrijwilligersgroepen gaven de schuld aan een gebrek aan informatie en slechte communicatie over het plan.

Hoewel uit officiële gegevens bleek dat in de afgelopen week ongeveer 16.000 vluchtelingen naar Oekraïne waren teruggekeerd, heeft de regering het over een andere boeg gegooid en twee tijdelijke vluchtelingenkampen geopend in de buurt van de stad Burgas aan de Zwarte Zee en in Elhovo bij de Turkse grens.

Deze aanpak heeft kritiek uitgelokt van de oppositie en van vrijwilligersgroepen en illustreert de uitdagingen waarvoor de armste lidstaat van de Europese Unie zich geplaatst ziet bij zijn overschakeling op langdurige hulpverlening aan vluchtelingen.

Op 2 juni had de regering ongeveer 3.000 vluchtelingen ondergebracht in staatsfaciliteiten, terwijl nog eens 12.000 naar kleinere hotels verhuisden die zich aanmeldden voor verminderde overheidssubsidies.

Veel vluchtelingen, zoals de 25-jarige Nadezjda Kuzmenko -- die met haar ouders wachtte om in een bus te stappen die hen naar een nieuw onderkomen zou brengen -- betuigden Bulgarije hun dankbaarheid voor het feit dat zij hen hadden opgenomen, maar klaagden ook over het gebrek aan informatie.

"Ze zwijgen over de plaats waar we nu heen gaan," zei Kuzmenko, die op 17 maart in de Zwarte Zee-stad Varna aankwam nadat ze haar stad Mykolaiv in het zuiden van Oekraïne ontvlucht was.

"Over vijf minuten gaan we en we weten nog steeds de plaats niet. Ik weet niet waarom ze het geheim houden."

($1 = 1,8297 leva)