Gelieve mijn taalgebruik hieronder niet ten kwade te duiden, aangezien dit artikel geen wetenschappelijke ambities heeft en alleen bedoeld is om het decor te schetsen. Ik neem liever mijn voorzorgen gezien lelijke woorden die tussen kenners, niet-kenners en pseudokenners heen en weer vliegen sinds een team van Zuid-Koreaanse onderzoekers op 22 juli aankondigde dat ze de eerste supergeleider ter wereld hebben gesynthetiseerd die elektriciteit kan geleiden bij kamertemperatuur. Men zou een loodgebaseerd materiaal genaamd LK-99 hebben gebruikt.

Met de nodige voorzichtigheid

Zo'n ontdekking vormt een zeldzame technologische sprong in de geschiedenis van de mensheid. Of beter gezegd "zou vormen", omdat onderzoekers, al dan niet serieus, van tijd tot tijd aankondigen dat ze die heilige graal hebben gevonden. Dat liedje duurt al jaren. Onlangs nog was er een veelbesproken geval, na een verklaring in maart van een team van de Universiteit van Rochester. De Zuid-Koreaanse aankondiging zorgt opnieuw voor opschudding. De ontdekking mag dan wel revolutionair lijken, het experiment moet worden herhaald, begrepen en geverifieerd. In dit verband raad ik u enkele artikelen aan die een en ander in het juiste licht plaatsen. Dat van het Doomberg-team is interessant, omdat het herinnert aan het verificatiesysteem dat moet worden toegepast bij dit soort aankondigingen: wie is betrokken? Waar zijn de resultaten gepubliceerd? Hoe grondig is het wetenschappelijke proces? Wat is de wetenschappelijke context? Enzovoort.

Maar het doel van dit artikel is niet om te bepalen wie gelijk heeft, dat wil zeggen of het Zuid-Koreaanse team meteen een kamer in een luxehotel in Stockholm kan boeken voor de volgende Nobelprijs voor natuurkunde (of chemie? Help, niet slaan!) of dat ze zich zullen voegen bij de groep van in diskrediet gebrachte megalomane onderzoekers. Nee, dit artikel heeft als enig doel verslag uit te brengen van de koorts die bepaalde beursgenoteerde bedrijven heeft getroffen sinds het LK-99-incident. Dit betreft voornamelijk bedrijven die elektriciteitskabels produceren.

Azië in de frontlinie

Het aandeel Duksung bijvoorbeeld, dat in 5 handelssessies in Seoel met 115 % is gestegen, dankzij een kleine dochteronderneming die apparatuur produceert die verband houdt met supergeleiders. Sunam, dat +180 % noteert op de laatste handelsdagen, omschrijft zichzelf als een producent van supergeleidende kabels bij hoge temperaturen. Ook andere kleinere bedrijven die min of meer verbonden zijn met de sector hebben een sterke week achter de rug, zoals Shinsung Delta, dat zijn koers in een week zag verdubbelen. Daarnaast zijn er LS Cable en Daewon Cable in Korea, PT Sumi Indo Kabel in Indonesië en Madhav Copper en Delton Cables in India.

Hetzelfde verhaal in China, maar met enkele grappige afleveringen. Jiangsu Fasten, een producent van metalen kabels, klom deze week met 30 %. Het bedrijf verloor een deel van zijn voorsprong na de markt te hebben meegedeeld dat het geen lopende supergeleiderprojecten heeft! Hetzelfde geldt voor Henan Zhongfu Industrial, dat ook 30 % won, voordat het aangaf dat het 13 jaar geleden wel had deelgenomen aan een project in dit domein, maar dat dit op niets was uitgelopen. De Verenigde Staten hebben ook hun kampioen, het toepasselijk genaamde American Superconductor, dat dinsdag een sessie had van +60 %, alvorens 40 % te verliezen sindsdien. In Frankrijk zitten speculanten met de gebakken peren: Thermocompact uit Haute-Savoie, specialist in hoogtechnologische kabels, verliet helaas vijf jaar geleden de beurs na een overname.

Maar wees gerust, ook in de Verenigde Staten wordt hier hard op gespeculeerd.