Zij hebben vijf dagen gereisd om in Hongarije te komen, terwijl zij om zich heen bommen hoorden afgaan en zich afvroegen of zij het zouden halen voordat zij op 1 maart bij de grens aankwamen.

Zittend in de kille zonneschr5ijn op een klein balkon van hun gehuurde flat in Boedapest, proberen zij nu hun toekomst te plannen.

Net als de andere 2,7 miljoen mensen die uit Oekraïne gevlucht zijn sinds de Russische invasie begon, in Europa's snelst groeiende vluchtelingencrisis sinds de Tweede Wereldoorlog, is hun vredige leventje aan diggelen geslagen.

Nauwelijks elkaar als echtpaar gekend, raakte hun lot plotseling verstrengeld op manieren die zij zich niet hadden kunnen voorstellen.

"(De ontsnapping) was erg stressvol en als er veel stress is denk ik dat mensen hun ware gezicht laten zien, en uiteraard wist zij niet wat ze van mij kon verwachten en ik niet wat ik van haar kon verwachten, maar in feite deden we alles heel goed, we werkten als een team," zei de 31-jarige Mikhail.

"Nu brengen we 24 uur per dag samen door en voor nu is het goed en hopelijk gaat het voor altijd zo door," voegde hij er met een grote glimlach aan toe.

Michail, een software-ingenieur, en zijn 25-jarige advocate vriendin Valeriia Nikolaieva hebben allebei een beroep dat hen overal in Europa zou kunnen brengen.

Zij zijn van plan in Boedapest te blijven tot zij beslissen waar zij zich na de oorlog zullen vestigen en beiden willen naar Oekraïne terugkeren.

"Ik hoop dat we in een veilig land zullen zijn waar we een nieuw leven kunnen opbouwen, ons kunnen vestigen en wachten tot deze hele gekte voorbij is," zei Michail nadat ze van een zeldzaam moment van rust hadden genoten met een ritje in het reuzenrad van Budapest Eye.

Zij huiveren nog steeds bij het geluid van plotselinge geluiden en politiesirenes.

"Alles is hier zo mooi, en er zijn veel goede restaurants en mooie gebouwen... we zijn echter naar geen enkele attractie geweest, omdat we niet kunnen ontspannen alsof we op vakantie zijn, omdat we nog veel nadenken over ons leven en waar het naartoe gaat," zei Mikhail.

Als Rus hoopt hij dat hij niet te veel vijandigheid zal ontmoeten.

"Ik vertegenwoordig misschien een kleine of misschien niet zo kleine populatie van Russische mensen die het Russische beleid niet steunen, die (de) Russische president, regering niet steunen en die in principe een soort van terugbetaling willen en verantwoordelijkheid willen dragen voor wat Rusland gedaan heeft, en het vertrouwen in het Russische volk willen herstellen," zei hij.