Ramos-Horta noemde hen als potentiële investeerders omdat zijn land ernaar streeft een patstelling met Australië over de ontwikkeling van de gasvelden van Greater Sunrise te doorbreken, door het gas naar Oost-Timor te pompen in plaats van naar Darwin, zoals de exploitant van het project, Woodside Energy Group, verkiest.
"Indonesië is dus een potentiële investeerder in Greater Sunrise. Waarom niet? Zuid-Korea is een van de grote potentiële investeerders," zei Ramos-Horta in een toespraak op de National Press Club in Canberra.
Investeerders uit Japan en China zouden ook geïnteresseerd kunnen zijn, zei hij.
Hij drong er bij Australië op aan een pijpleiding naar Oost-Timor te steunen, en zei dat deze zou kunnen helpen zijn land in het volgende Dubai of Singapore te veranderen, wat het land 50 miljard dollar aan inkomsten en 50 miljard dollar aan ontwikkelingsvoordelen zou opleveren.
"Wij hebben een buurland, Australië, dat dit wonder kan laten gebeuren," zei Ramos-Horta.
Hij zal donderdag besprekingen voeren met de Australische premier Anthony Albanese.
De twee velden die samen Greater Sunrise vormen, werden in 1974 ontdekt en bevatten naar schatting 5,1 triljoen kubieke voet gas en 226 miljoen vaten condensaat, een soort lichte ruwe olie die gewoonlijk samen met gas wordt gevonden.
De ontwikkeling werd eerst tegengehouden door een bitter geschil over de zeegrens, dat in 2018 werd opgelost. Nu is het voornaamste obstakel onenigheid over de vraag of het gas naar een nieuwe fabriek voor vloeibaar aardgas (LNG) in Oost-Timor moet worden geleid of naar een bestaande LNG-hub in Darwin.
Het project is van groot belang voor de toekomst van Timor, aangezien zijn voornaamste bron van inkomsten, het Bayu Undan olie- en gasveld, later dit jaar zal stoppen met produceren, waardoor het land bijna geheel afhankelijk zal worden van zijn petroleumfonds, dat momenteel over 18 miljard dollar beschikt.
Woodside en deskundigen uit de industrie hebben lang gezegd dat het miljarden meer zou kosten om Sunrise via Oost-Timor te ontwikkelen dan via Darwin.
Ramos-Horta zei dat het voor hem geen zin had om het gas naar Darwin te sturen, waarvoor een pijpleiding van 500 kilometer (310 mijl) nodig zou zijn, in plaats van naar Oost-Timor met een pijpleiding van 200 km, en voegde eraan toe dat de exploitatiekosten in Timor veel lager zouden zijn dan in Australië.
"Ik begrijp de economische logica van de joint venture niet om erop aan te dringen die pijpleiding te nemen. Maar wij staan open voor besprekingen met de regering."
Uit een onafhankelijke studie die vorige maand uitlekte naar de Australian Financial Review bleek dat de totale kapitaalkosten voor het LNG-project 11,8 miljard dollar zouden bedragen in Darwin en 14,1 miljard dollar in Oost-Timor.
Ramos-Horta zei dat hij er vertrouwen in had dat Sunrise ontwikkeld zou worden, eventueel samen met het Abadi-gasveld voor de kust van Indonesië.
"Ik heb er ook alle vertrouwen in dat wij uiteindelijk met Woodside en de andere joint venture-leden tot een akkoord zullen komen," zei hij.
Een woordvoerder van Woodside herhaalde woensdag dat het de bedoeling is dat de joint venture, waartoe ook het staatsoliebedrijf Timor Gap en het Japanse Osaka Gas behoren, een produktieverdelingscontract met de regeringen van Timor en Australië afrondt alvorens de ontwikkelingsmogelijkheden te bespreken.
Ramos-Horta sloot zich aan bij de opmerkingen van Timor Gap, de meerderheidsaandeelhouder in Sunrise, dat uit studies blijkt dat er geen economische of technische belemmeringen zijn om gas naar Oost-Timor te pompen, ondanks de uitdaging van het doorkruisen van een diepe oceaangeul.
De opmerking van Ramos-Horta dat China in het gasproject zou kunnen investeren komt op een moment dat Australië en zijn bondgenoten hun bezorgdheid hebben geuit over de groeiende invloed van Peking in de regio nadat dit land een veiligheidspact met de Salomonseilanden had gesloten.
Hij bagatelliseerde echter elk veiligheidsrisico van een investering van China in een pijpleiding.
Gevraagd naar een beoordeling van de situatie op de Salomonseilanden, zei hij de eilanden in de Stille Oceaan te zullen adviseren geen regionale mogendheden binnen te halen die hun buren onwelgevallig zouden kunnen zijn.
"Elke rationele Timorese leider zou nooit iets doen zonder rekening te houden met de gevoeligheden van uw buren," zei hij, erop wijzend dat Oost-Timor strategisch gelegen is tussen Australië en Indonesië.
