Koolstofafvang- en -opslagcentra die gassen afvangen van chemische bedrijven, elektriciteits- en gasproducenten en olieraffinaderijen zijn de favoriete manier van de energie-industrie geworden om de opwarming van het klimaat tegen te gaan. Maar de ontwikkeling op grote schaal is vastgelopen door de kosten en het gebrek aan gegarandeerde inkomsten.
De Inflation Reduction Act van de regering-Biden, die vorige week door de wetgevers werd goedgekeurd, voorziet in een belastingkrediet tot 85 dollar per ton voor het begraven van door industriële activiteit geproduceerde kooldioxide, en tot 180 dollar per ton voor het onttrekken van kooldioxide (CO2) aan de lucht.
Het wetsontwerp geeft ook groen licht voor nieuwe pachtcontracten voor federaal land voor de ontwikkeling van olie en gas, zonder rekening te houden met de gevolgen voor het klimaat. Belangrijk is dat het automatisch de hoge biedingen goedkeurt van een offshore-veiling in november 2021, die een boorproject omvatte dat bedoeld was om koolstofdioxide op te vangen.
"It's a pretty big deal," zei Tim Duncan, chief executive van Talos Energy Inc, een offshore olie- en gasproducent die een bedrijf aan het opbouwen is rond koolstofvastlegging. Talos heeft vier projecten gelanceerd en grote geldschieters aangetrokken, waaronder Freeport LNG en Chevron Corp.
"Dit gaat een aanzienlijke hoeveelheid emissies vrijmaken die economisch kunnen worden om vast te leggen," voegde Chris Davis eraan toe, een senior vice-president bij Milestone Carbon, dat koolstofprojecten ontwikkelt voor middelgrote bedrijven.
AANHOUDENDE STRIJD
In de afgelopen twee decennia hebben bedrijven voorzichtig geprobeerd om CO2 te gebruiken om de olieproductie op te voeren, maar zij hebben daar veel moeite mee gehad. Meer recentelijk willen grote investeerders dat bedrijven iets doen aan de opwarming van de aarde, en de olie-industrie wil laten zien dat zij klimaatverandering serieus neemt.
Er zijn over de hele wereld koolstofvastleggingshubs voorgesteld - in Alberta in Canada, Rotterdam in Nederland, en Huizhou, China. Een ander soort koolstofafvang, waarbij het broeikasgas rechtstreeks uit de atmosfeer wordt opgevangen in plaats van uit de industriële productie, wordt ook overwogen.
Een massale uitbreiding van koolstofafvang is van vitaal belang om tegen 2050 een netto-nul-uitstoot te bereiken, aldus de pleitbezorger van de energieverbruikende landen, het Internationaal Energieagentschap (IEA). De sector moet naar de opslag van 7,6 miljard ton per jaar, tegenover ongeveer 40 miljoen ton nu.
De nieuwe belastingprikkels betekenen dat "een aantal kleine tot middelgrote projecten meer kans maken om economisch rendabel te worden," zei Frederik Majkut, een senior vice-president voor de Carbon Solutions business van energiedienstenbedrijf Schlumberger.
Er komt in de Verenigde Staten jaarlijks zo'n 5 miljard ton koolstof vrij, die door deze sekwestratieprogramma's zou kunnen worden opgevangen. Vroeger kon daarvan maar heel weinig op economische wijze worden vastgelegd, zei Davis van Milestone.
"Met 85 dollar per ton, denk ik dat je nog eens een miljard ton kunt krijgen," zei hij. "Het begint op een aantrekkelijke investering te lijken."
GROTERE PROJECTEN
Voor grotere projecten, zoals dat van Exxon Mobil Corp, dat een plan van 100 miljard dollar heeft geopperd voor een enorme koolstofhub die raffinaderijen en chemische fabrieken bedient, zullen koolstofbelastingen en andere initiatieven nodig zijn, zeiden de analisten.
Een wijdverspreide invoering van deze industriële hubs zal extra beleidssteun van de regering Biden vergen, zei een woordvoerder van Exxon over de klimaatbepalingen van het wetsontwerp.
Kleinere projecten hebben meer kans om vooruit te komen, maar worden nog steeds geconfronteerd met hindernissen, zoals ondergrondse poreuze rechten en vergunningen, zei Tracy Evans, directeur van CapturePoint, dat een partnerschap is aangegaan met pijpleidingbeheerder Energy Transfer voor een hub in Louisiana.
Momenteel kan het jaren duren om vergunningen voor koolstofinjectieputten te krijgen. En terwijl offshore-veilingen grote blokken bestrijken, kan het samenvoegen van kleinere stukken van particuliere landeigenaren onshore het proces vertragen, zei hij.
"Het zal zeker meer investeringen in de ruimte stimuleren," zei Evans.
