Nu het land zijn vijfde verkiezing in minder dan vier jaar beleeft, kan de ergernis van de kiezers de opkomst schaden, maar de toenemende steun voor het ultranationalistische blok van het Religieus Zionisme en de felle medeleider Itamar Ben-Gvir heeft de verkiezingsstrijd in een stroomversnelling gebracht.

Netanyahu, Israëls langstzittende premier, staat terecht wegens beschuldigingen van corruptie, die hij ontkent, maar zijn rechtse Likud-partij zal naar verwachting nog steeds als grootste in het parlement eindigen.

Uit de laatste opiniepeilingen die vorige week werden gepubliceerd, bleek echter dat hij nog steeds niet de 61 zetels heeft die nodig zijn voor een meerderheid in de 120 zetels tellende Knesset.

Veiligheid en stijgende prijzen staan bovenaan de lijst van zorgen van de kiezers in een campagne die op gang is gebracht door het besluit van aftredend premier Yair Lapid om vervroegde verkiezingen uit te schrijven na afvallige leden van zijn regeringscoalitie.

De campagne vindt ook plaats tegen de achtergrond van maandenlang geweld op de bezette Westelijke Jordaanoever.

De beleidsconflicten worden echter overschaduwd door de buitensporige persoonlijkheid van Netanyahu, wiens juridische gevechten het politieke systeem van Israël hebben geblokkeerd sinds hij in 2019 werd aangeklaagd wegens omkoping, fraude en schending van het vertrouwen.

Terwijl de juridische problemen van Netanyahu voortduren, hebben Ben-Gvir en collega extreem-rechtse leider Bezalel Smotrich gegeten aan de traditionele havikistische basis van Likud en is het ooit marginale Religieuze Zionisme nu ingesteld op de derde grootste partij in het parlement.

Ben-Gvir - een voormalig lid van Kach, een groep die op de Israëlische en Amerikaanse terroristenlijsten staat - heeft enkele eerdere standpunten gematigd, maar het vooruitzicht dat hij deel gaat uitmaken van een coalitieregering onder leiding van Netanyahu dreigt Washington te verontrusten.

Lapid heeft campagne gevoerd op diplomatieke vooruitgang en op de economische resultaten van de onwaarschijnlijke coalitie die na de laatste verkiezingen is gevormd en waarin rechtse, centrumpolitieke en, voor het eerst, een Arabische partij zijn vertegenwoordigd.