De 742 lichamen, opgeborgen in een stoffige hoek van een kamp ten zuidoosten van Misrata, werden in 2016 door de internationaal erkende regering verzameld van slagvelden en informele graven, maar er was geen overeenstemming over hoe of waar ze begraven moesten worden.

In plaats daarvan kabbelde het conflict in Libië voort, de frontlinies verschoven, regeringen wisselden en financiële crises kwamen en gingen. De lijken begonnen ondertussen te ontbinden, omdat de stroomtoevoer naar de koelcontainers onderbroken werd.

Het terrein, dat beheerd wordt door een politie-eenheid en omgeven is door hekken en bewakingscamera's, ruikt naar bederf. Onkruid groeit tussen de containers en een verlaten forensische tent staat onder de brandende zon.

"Stroomonderbrekingen gedurende lange perioden maken de situatie, de slechte geur, erger," zei Salah Ahmed van de politie-eenheid die de compound beheert.

Oorspronkelijk bijeengebracht voor identificatie en een fatsoenlijke begrafenis, blijven zelfs de strijders die door documenten of vroegere kameraden geïdentificeerd zijn, onopgehaald door buitenlandse staten of familieleden, zodat het aan de regering van Tripoli is om zich van hen te ontdoen.

Eén plan dat een begraafplaats aanwees in de stad Sirte, die Islamitische Staat in 2015 veroverde en meer dan een jaar in handen hield, werd verijdeld toen frontlinies zich verplaatsten.

Een ander plan, om hen te begraven op een begraafplaats die oorspronkelijk bestemd was voor migranten die omkwamen bij hun poging om door Libië en verder naar Europa over te steken, werd geannuleerd omdat het niet groot genoeg was.

De politie-eenheid die de compound beheert zegt dat de interim-regering een budget heeft toegewezen om de lichamen binnenkort te begraven. Noch een datum, noch een plaats zijn bekendgemaakt.

De regering van nationale eenheid heeft niet gereageerd op een verzoek om commentaar.

Intussen hebben de autoriteiten in Tripoli andere prioriteiten te midden van het politieke gedrang dat de verkiezingen heeft ondermijnd en de voortdurende rivaliteit tussen de plaatselijke strijdkrachten die hun eigen heerlijkheden controleren.

Een geplande stembusgang vorige maand werd gezien als een mogelijke uitweg, die de nieuwe heersers van Libië een duidelijker mandaat zou geven om definitief af te rekenen met de lelijke overblijfselen van de oorlog. Maar de stemming is nooit doorgegaan, omdat de rivaliserende facties ruzie maakten over de basisregels.

MILITANTEN BUITTEN CHAOS UIT

Libië viel uiteen na de door de NAVO gesteunde opstand van 2011 tegen Muammar Kadhafi, toen zegevierende rebellengroepen uit elkaar vielen en politieke facties kibbelden om de controle over lucratieve staatsorganen.

Te midden van de chaos, en terwijl de opstanden van de Arabische lente elders een nieuwe golf van militante bewegingen teweegbrachten, begonnen aanhangers van Islamitische Staat aanslagen te plegen en grondgebied in te nemen, waaronder Khadafi's geboortestad Sirte.

Honderden buitenlandse aanhangers van de groep glipten Libië binnen in de hoop zich bij de plaatselijke strijders aan te sluiten die zich achter de zaak van Islamitische Staat hadden geschaard.

Het beeld van de zwarte vlag van Islamitische Staat die boven een grote Libische stad wappert, was voor velen een symbool van de ineenstorting van het land.

Toen regeringsgezinde troepen eind 2016 na maandenlange gevechten de groep in Sirte overrompelden, bleven de lichamen van honderden militanten achter onder het puin of in ondiepe graven die hun kameraden hadden gegraven.

Afgezien van een grote schietpartij in Tripoli in 2019 heeft Islamitische Staat zich sindsdien beperkt tot kleine invallen in afgelegen woestijnstadjes, maar sommige deskundigen waarschuwen dat elke grote herhaling van de oorlogsvoering de groep ruimte zou kunnen geven om terug te keren.

De vorige regering gaf opdracht lichamen uit het puin te verzamelen en uit massagraven op te graven voor identificatie en terugkeer naar hun land van herkomst of Libische families.

Zij wilde ook bewijzen verzamelen van de stroom van buitenlandse jihadisten naar Libië.

Aan de hand van documenten en foto's, en door te spreken met gevangen genomen militanten, hebben de autoriteiten meer dan 50 van de lichamen geïdentificeerd, meestal uit Arabische en Afrikaanse landen, maar met voorlopige identificaties van een Britse vrouw en een Frans kind.

De politie die zich nu over de lichamen ontfermt, zegt te hopen dat de interim-regering snel een oplossing kan vinden. Vier van de tien koelcellen werken niet. Als dat gebeurt, moeten de lichamen worden overgebracht naar koelkasten die dat wel doen.

Hoewel Libië een belangrijke olieproducent is, heeft de politieke chaos de infrastructuur, waaronder de elektriciteitsvoorziening, ondermijnd.

"Het bewaren van de lichamen in vriezers is duur en stresserend," zei Ahmad. "De omstandigheden zijn niet geschikt."