Investeerders in infrastructuur dreigen bijna een derde van hun geld, of ongeveer $600 miljard, te verliezen als landen niet plannen maken voor een ordelijke overgang naar een groenere economie tegen het midden van de eeuw, zo blijkt uit een onderzoek dat voor het eerst met Reuters is gedeeld.

De onderzoekers beschrijven dit worstcasescenario in termen van regeringen die te laat of onverwacht belastingen op koolstofemissies gaan heffen. Deze abrupte maatregelen zouden een inflatieverhogende prijsschok veroorzaken waardoor de rentetarieven zouden stijgen, wat een impact zou hebben op de netto-inventariswaarde van de beleggingen.

Infrastructuurportefeuilles zouden wel de helft van hun waarde kunnen verliezen, volgens het onderzoek van het EDHEC Infrastructure & Private Asset Research Institute.

"Er is meer risico dan mensen denken," vertelde co-auteur Frederic Blanc-Brude telefonisch aan Reuters, terwijl de COP28 klimaatbesprekingen plaatsvonden in Dubai. "Ze zullen eerder materieel worden, en meer dan verwacht, en mensen moeten wakker worden."

In een ordelijke overgang daarentegen, waarbij het systeem geleidelijk verandert om de uitstoot te beperken, zouden de kosten worden geabsorbeerd als onderdeel van de normale bedrijfsvoering.

Beide scenario's werden beoordeeld voor 9.000 infrastructuuractiva - waaronder luchthavens, tolwegen, elektriciteitscentrales, zeehavens en pijpleidingen - maar hielden geen rekening met potentiële juridische, markt- en technologische kosten en waren dus conservatief, aldus Blanc-Brude.

Zonder een ordelijke overgang zouden de grootste "overgangsschokken" gevoeld worden door investeerders in energie- en waterbedrijven, waar zij het risico lopen op een verlies van 38% procent, of zo'n 86 miljard dollar, volgens het onderzoek.

Nutsbedrijven kunnen 33% van hun waarde verliezen, oftewel 104 miljard dollar. Gegevensinfrastructuur staat op 32%, of $61 miljard.

FYSISCHE RISICO'S

Het onderzoek kijkt ook naar de zogenaamde fysieke risico's van klimaateffecten, of de schade die aan infrastructuur wordt toegebracht door branden, overstromingen of tyfoons.

Als de overheid geen actie onderneemt om de uitstoot te verminderen en de klimaatverandering onder controle te houden, zou volgens het onderzoek de nettowaarde van de activa tegen 2050 in totaal met ongeveer 140 miljard dollar dalen en zou elke sector daar de gevolgen van ondervinden, zij het in ongelijke mate.

Beleggers lopen het risico dat de nettowaarde van de Noord-Amerikaanse infrastructuur met 25% daalt, en de Europese en Aziatische activa met 16%.

Van cruciaal belang is dat infrastructuuractiva in alle regio's en landen dit jaar al een waardedaling van 1% tot 5% te verwerken krijgen - en dat risiconiveau zou zelfs in een ordelijk overgangsscenario blijven bestaan.

Er zijn geen tekenen dat deze ordelijke overgang plaatsvindt, zei hij.

Blanc-Brude zei dat instellingen tot nu toe "niet in staat" zijn gebleken om hun manier van werken te veranderen, bijvoorbeeld door hun financiële risico's volledig te beoordelen en te rapporteren.

Het probleem voor investeerders is dat "het ofwel heel slecht is - of nog slechter, want als je koolstofvrij maakt, gaat het veel kosten, en als je dat niet doet, gaat het nog meer kosten," zei Blanc-Brude. "Er is geen goede versie van het verhaal, dus het is moeilijk voor een organisatie."

Ook het redden van infrastructuuractiva was niet de oplossing, zei hij, omdat elke activaklasse getroffen zou worden: "Infrastructuur kan veerkrachtiger worden gemaakt, terwijl dat voor andere soorten bedrijven niet per se zo voor de hand ligt." (Verslaggeving door Katy Daigle en Simon Jessop; Bewerking door Alex Richardson)