De dood in Parijs in 1997 van haar vroegere schoondochter prinses Diana bracht Elizabeth tot enkele van de donkerste dagen van haar 70 jaar op de troon, toen het paleis los leek te staan van de uitstorting van het publieke verdriet.
Bij het monument Flame of Liberty boven de onderdoorgang waar Diana om het leven kwam, pauzeerden enkele voorbijgangers om een nationaal boegbeeld en de langst regerende vorstin van Groot-Brittannië te gedenken.
"Zij was de persoon die Groot-Brittannië definieerde," zei opticien Salima Gersa.
Een andere vrouw, Valerie, een museummedewerkster, zei dat de dood van Elizabeth "het einde van een tijdperk" betekende: "Zij was een buitengewone vrouw die de wereld om haar heen zag afbrokkelen."
Terwijl zij voor de Britten een symbool van stabiliteit en continuïteit bleef in een tijd van relatieve nationale economische achteruitgang, probeerde Elizabeth ook het oude instituut van de monarchie aan te passen aan de eisen van de moderne tijd.
"(Haar dood markeert) een tragisch moment, maar zij had een geweldig leven en heeft een grote erfenis," zei de Amerikaanse toerist Greg Shanon.
