Ooit heerste Groot-Brittannië over meer dan de helft van Afrika. Velen hebben goede herinneringen aan de langstzittende vorstin, die tijdens haar 70-jarige regeerperiode glimlachte en zwaaide naar menigten in 20 landen over het hele continent.

Maar anderen herinneren zich de koloniale tijd. Zoals het gewelddadige neerslaan van de Keniaanse Mau Mau-opstand in de jaren 1950, toen de zon onderging in het Britse keizerrijk.

De achtennegentigjarige Keniaan Gitu Wa Kahengeri was 17 toen hij zich aansloot bij de opstand tegen het Britse bewind.

Hij zegt dat hij Elizabeth rouwt als mens, maar niet zal vergeten dat hij door Britse troepen in een kamp werd vastgehouden, geslagen en geen eten kreeg.

"Zij bezetten mijn land, mijn geboorterecht," zegt hij.

"Ik geloof niet in vergeten, daarom zullen wij zeggen oké je hebt gedaan wat je hebt gedaan, je hebt een spijtbrief geschreven, als je je in de toekomst wilt verontschuldigen kun je dat doen. Maar we zullen niet vergeten, ik persoonlijk zal niet vergeten dat ik zeven jaar opgesloten heb gezeten, ik kan het niet vergeten, ik ben samen met mijn vader in elkaar gezet, ik kan niet vergeten dat ik mijn kinderen zeven jaar lang heb achtergelaten zonder eten, zonder onderwijs, dat zal ik nooit vergeten."

Elizabeth was met haar man Philip op 25-jarige leeftijd op bezoek in Kenia toen zij hoorde van de dood van haar vader Koning George VI en haar troonsbestijging in 1952.

Zij zou nog vele malen naar Afrika terugkeren als koningin.

De Keniaanse cartoonist Patrick Gathara moedigde de mensen aan om het koloniale verleden van Groot-Brittannië niet te vergeten.

"Sommigen hebben de neiging om te zeggen: het verleden is het verleden, negeer het maar, het is een aardige oude dame die voorbij is, maar ik vind het ook bemoedigend dat er - vooral online - een groot aantal mensen is dat zich daar niet door laat inpalmen, wij dringen erop aan dat, nee - de geschiedenis moet verteld worden zoals ze is, we moeten haar herinneren zoals ze is, en vooral nu, nu al die eerbetonen vloeien, nu de grondslagen van die geschiedenis gelegd worden, die we niet langer willen laten uitwissen, moeten onze verhalen opgenomen worden, de goede en samen met de slechte."

De troonsbestijging van koning Karel heeft ook de roep van politici en activisten in de voormalige koloniën in het Caraïbisch gebied om de monarch als hun staatshoofd af te zetten - en om Groot-Brittannië herstelbetalingen voor de slavernij te laten betalen - opnieuw aangewakkerd.