Het Britse productiebedrijf Corbetts the Galvanizers vertrouwde vroeger op een stroom arbeiders uit Polen en Roemenië om zijn werkvloer te vullen, waar staal in een lange kuip met gesmolten zink wordt gedompeld bij temperaturen van ongeveer 450°C (842°F).

Maar na Brexit en COVID-19 neemt het zijn toevlucht tot alles van startpremies van 500 pond ($ 602) tot gratis vis en frieten om plaatselijke arbeiders te lokken die terugschrikken voor het vaak slopende werk.

Het tekort aan arbeidskrachten in Groot-Brittannië en de druk die daardoor op de lonen wordt uitgeoefend, zijn een grote bron van zorg voor de werkgevers en voor de Bank of England, die probeert de grootste inflatiegolf in 40 jaar binnen de perken te houden.

Hoewel er verliezers zijn, zijn er ook winnaars van de gewijzigde immigratievoorschriften na het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie, waardoor het vrije verkeer van werknemers uit het blok na 2020 is stopgezet.

Vorig jaar was er een recordinstroom van buitenlandse medici, en er werden meer werkvisa afgegeven aan mensen uit Zimbabwe dan uit Frankrijk.

Corbetts, gevestigd in Telford in Midden-Engeland, dicht bij de geboorteplaats van de industriële revolutie, is typisch voor de bedrijven die nu hun aanwervingspraktijken aan het heroverwegen zijn.

Het personeel van Galvanising verdient meestal minder dan de 25.600 pond per jaar die een werkgever over het algemeen nodig heeft om een visum te sponsoren.

Vóór Brexit kon het 162 jaar oude bedrijf rekenen op migrerende werknemers - meestal Poolse of Roemeense - die meestal via mond-tot-mondreclame werden aangeworven.

Maar in het afgelopen jaar is het vinden van personeel een strijd geworden, volgens directeur Sophie Williams.

"Het is 's zomers kokend heet en 's winters ijskoud, en het kan er erg vuil en stoffig en een beetje rokerig zijn. Het is niet het werk voor iedereen," zei zij.

Williams heeft 52 galvaniseurs in dienst en wil er nog 40 aanwerven voordat een tweede fabriek, die tijdens de pandemie in de mottenballen is gelegd, heropend wordt.

De fabriek in Telford galvaniseert momenteel 35.000 ton staal per jaar in alle vormen en maten - van lantaarnpalen tot chassis voor paardentrailers. Dat betekent dat automatisering geen optie is.

Om personeel aan te trekken en te behouden, terwijl het werkloosheidscijfer in Groot-Brittannië het laagst is sinds 1974 en de kosten van levensonderhoud de lonen in de particuliere sector opdrijven, heeft Corbetts een reeks stimulansen geboden.

Naast 500 pond voor nieuwe personeelsleden die zes maanden blijven - een bonus die ook voor bestaand personeel geldt - kregen de werknemers 100 pond ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van koningin Elizabeth op de troon, chocolade paaseieren, supermarktbonnen met Kerstmis en occasionele extraatjes zoals gratis fish and chips.

De onderneming heeft onlangs ook haar minimum aanvangssalaris met 6,4% verhoogd tot ten minste 9,84 pond per uur.

Het bedrijf is flexibeler wat betreft wie het aanneemt, onder meer werknemers jonger dan 21 jaar die samenwerken met een oudere werknemer, en zijn eerste vrouwelijke galvaniseerder.

In het kader van een nieuw programma op langere termijn, dat tot doel heeft het personeel beter in dienst te houden, zullen werknemers worden gesponsord om vaardigheden te verwerven om kranen, vorkheftrucks en bestelwagens te bedienen, en uiteindelijk externe managementopleidingen.

Mike Fiddler, 27 jaar, die tijdens de pandemie zijn baan in de bouw verloor, werkt nu op het bezorgterrein van Corbetts terwijl hij een opleiding tot vrachtwagenchauffeur volgt.

"Het gaat een stuk sneller, het is een stuk vuiler, een stuk meer hands-on. Maar het is wel leuk," zei Fiddler.

Williams weet echter nog steeds niet of zij voldoende personeel kan vinden om het bedrijf, dat mikt op 13 miljoen pond omzet in 2022, uit te breiden.

WIJDVERSPREIDE TEKORTEN

Britse werkgevers hadden in de drie maanden tot eind mei een recordaantal van 1,3 miljoen vacatures - wat neerkomt op 4,3 per 100 banen, een vergelijkbaar beeld als in Duitsland. In Nederland, België en de Verenigde Staten zijn de vacaturepercentages nog hoger.

Het Britse vacaturepercentage ligt echter veel hoger dan het algemene EU-gemiddelde van 2,9.

Nu uit officiële gegevens blijkt dat er 188.000 EU-werknemers minder in Groot-Brittannië zijn dan twee jaar geleden, twijfelen de bedrijven er niet aan dat Brexit daar deels debet aan is.

"De drempels voor werkgevers om werknemers uit Europa aan te werven zijn nu veel hoger," zei Neil Carberry, chief executive van de Recruitment and Employment Confederation.

Sectoren die vroeger sterk afhankelijk waren van EU-werknemers - zoals de bouw, de schoonmaak en de horeca - zagen tussen 2019 en 2021 de grootste tekorten en snellere loonstijgingen, zo blijkt uit onderzoek van wervingswebsite Indeed.

Omgekeerd is het voor werknemers van buiten de EU nu gemakkelijker om naar Groot-Brittannië te verhuizen, omdat werkgevers niet langer hoeven aan te tonen dat zij geen gekwalificeerde Britse of EU-kandidaten hadden. De afgelopen twee jaar is het aantal niet-EU-werknemers in Groot-Brittannië met 220.000 gestegen.

In het jaar tot eind maart heeft Groot-Brittannië 182.153 visa voor geschoold werk afgegeven, waarvan bijna de helft aan Indiërs. De top vijf van landen voor geschoolde werkvisa lag allemaal buiten de EU.

De 5.549 visa voor geschoolde arbeid van Zimbabwanen - vijf keer meer dan twee jaar geleden - overtroffen de 5.239 werkvergunningen, al dan niet geschoold, die aan Franse onderdanen werden verleend.

GEZONDE VRAAG

IT-bedrijven en bedrijven die professionele en financiële diensten verlenen, behoren tot de meest voorkomende sponsors van werkvisa.

Maar de toenemende afhankelijkheid van Groot-Brittannië van buitenlanders om gezondheidszorg en sociale zorg te verlenen is een andere drijvende kracht achter de toename van het aantal migrerende werknemers van buiten de EU, aldus Jack Kennedy, econoom bij Indeed.

Volgens cijfers van de Britse General Medical Council hebben vorig jaar meer afgestudeerde artsen van buiten de EU zich als arts in Groot-Brittannië laten inschrijven dan afgestudeerde artsen uit Groot-Brittannië en de EU samen.

In totaal komt ongeveer 10% van de belangstelling voor Britse functies in de gezondheids- en sociale zorg uit het buitenland, tegen minder dan 2% in 2019.

"Dat is hoger, veel hoger, dan wat we in elk van de EU-landen zagen," zei Kennedy.

($1 = 0,8307 pond)