Hier volgt een samenvatting van wat beide partijen hebben gezegd over hun voorwaarden voor een mogelijk einde van het conflict.
OEKRAÏNE
Kiev zegt dat vredesbesprekingen alleen mogelijk zijn als Rusland stopt met het aanvallen van Oekraïens grondgebied en zijn troepen terugtrekt van Oekraïens grondgebied. Nadat Poetin in september de annexatie van Oekraïens grondgebied had afgekondigd, zei president Volodymyr Zelenskiy dat besprekingen niet mogelijk waren zolang Poetin aan de macht bleef, hoewel Oekraïne die voorwaarde de afgelopen weken niet heeft benadrukt.
Grondgebied
Kiev heeft geweigerd land af te staan aan Rusland in ruil voor vrede en eist openlijk dat Rusland afstand doet van al het grondgebied. Dat omvat niet alleen gebieden die sinds de invasie dit jaar door Moskou in beslag zijn genomen, maar ook grondgebied dat sinds 2014 in handen is van Rusland of zijn gevolmachtigden, waaronder delen van twee oostelijke provincies die bekend staan als de Donbas, en het schiereiland de Krim.
"De controle van Oekraïne over alle delen van onze staatsgrens met Rusland moet worden hersteld. Dit zal resulteren in een echte en volledige stopzetting van de vijandelijkheden," vertelde Zelenskiy medio november aan een G20-top.
Oekraïens vredesplan:
In zijn toespraak tot de G20 zette Zelenskiy een 10-punten vredesplan uiteen. Het omvatte:
- het afzien door Rusland van "nucleaire chantage", een verwijzing naar wat volgens Kiev de herhaalde beschietingen door Moskou van de kerncentrale in Zaporizjia zijn en de nauwelijks verholen dreigementen met het gebruik van kernwapens.
- de uitbreiding van de door de Verenigde Naties en Turkije bemiddelde graanovereenkomst voor de Zwarte Zee, die de export van Oekraïne garandeert. Zelenskiy stelde voor nog twee Oekraïense havens onder de overeenkomst te laten vallen
- de inzet van internationale waarnemers bij infrastructuurfaciliteiten in Oekraïne om de reeds aangerichte schade te beoordelen en toekomstige aanvallen van Rusland te voorkomen
- de beperking van de prijzen voor Russische energiebronnen om te voorkomen dat deze als wapen worden gebruikt
- de vrijlating van alle gevangenen en gedeporteerden
- de oprichting van een speciaal tribunaal voor de misdaad van Russische agressie tegen Oekraïne en de instelling van een mechanisme voor de toekenning van schadevergoedingen aan Kiev
- effectieve veiligheidsgaranties voor Oekraïne
- een document waarin het einde van de oorlog wordt bevestigd moet door alle partijen worden ondertekend.
RUSLAND
"Onze doelen zijn bekend. Deze doelen kunnen worden bereikt via de speciale militaire operatie of via onderhandelingen", zei Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov op 17 november, waarmee hij het standpunt van Moskou als volstrekt duidelijk omschreef.
In werkelijkheid zijn de doelen van Rusland niet volledig gedefinieerd, en lijken ze te zijn verschoven naarmate de troepen op het slagveld tegenslagen ondervonden. Sommige van zijn publieke verklaringen over zijn doelen - zoals zijn aanvankelijke bewering dat het geen Oekraïens land wilde innemen - zijn tegengesproken door zijn acties.
Aanvankelijk zei Moskou dat het zijn missie was Oekraïne te "ontwapenen" zodat het geen bedreiging voor Rusland kon vormen, en het land te "denazificeren" door leiders die het als nationalisten bestempelde, uit te roeien. Westerse landen geloven dat de werkelijke oorspronkelijke doelstellingen van Rusland waren om het leger van Oekraïne te verslaan en de pro-westerse regering omver te werpen.
Sinds de Russische strijdkrachten aan de rand van Kiev werden verslagen en gedwongen werden zich terug te trekken uit Noord-Oekraïne, heeft Moskou de nadruk gelegd op zijn doelstellingen om zijn controle over bezet gebied in Zuid- en Oost-Oekraïne te doen gelden.
Grondgebied
Poetin ontkende aan het begin van de oorlog territoriale ambities te hebben door te zeggen: "Het is niet ons plan om Oekraïens grondgebied te bezetten. Wij zijn niet van plan iemand met geweld iets op te leggen."
Eind september riep Poetin echter de annexatie uit van vier regio's in Oekraïne die zijn troepen gedeeltelijk bezetten, en zei dat ze "voor altijd" deel zouden uitmaken van Rusland.
Rusland moet nog de grenzen aangeven waarbinnen het twee van de vier gebieden opeist. Het heeft gezegd dat het streeft naar de volledige "bevrijding" van de twee Donbas-regio's, die sinds 2014 gedeeltelijk door pro-Russische overheden werden gecontroleerd.
Moskou heeft herhaaldelijk gezegd dat Oekraïne de Russische soevereiniteit over de Krim, die het in 2014 heeft geannexeerd, moet erkennen als voorwaarde voor een vredesakkoord.
Oekraïnes relatie met de NAVO
Voor zijn invasie eiste Rusland juridisch bindende garanties dat Oekraïne nooit zou worden toegelaten tot de door de VS geleide trans-Atlantische alliantie. Dit blijft een "rode lijn" voor Rusland, dat vindt dat de oprukkende NAVO een existentiële bedreiging vormt.
Voordat de vredesbesprekingen met Kiev in maart mislukten, zei Moskou dat er gesproken was over een neutrale status voor Oekraïne in ruil voor niet nader genoemde veiligheidsgaranties. Het Kremlin vertelde Reuters destijds dat neutraliteit zou inhouden dat Kiev "wijzigingen in de grondwet aanbrengt die inhouden dat Oekraïne elk streven naar toetreding tot enig blok verwerpt". Sindsdien heeft Oekraïne echter een formeel verzoek ingediend om lid te worden van de NAVO.
