De oorzaak van zijn dood werd niet onmiddellijk bekendgemaakt. De emir werd eind vorige maand in het ziekenhuis opgenomen vanwege wat het staatspersbureau toen omschreef als een gezondheidsprobleem in noodsituaties, maar zei dat hij in een stabiele toestand verkeerde.

Kroonprins Sheikh Meshal al-Ahmad al-Sabah, 83, die de feitelijke heerser van Koeweit is sinds 2021, toen de zwakke emir de meeste van zijn taken overgaf, werd benoemd als de opvolger van Sheikh Nawaf.

Koeweit kondigde een rouwperiode van 40 dagen aan en een sluiting van officiële afdelingen gedurende drie dagen. Wereldleiders brachten hulde aan sjeik Nawaf en condoleerden zijn opvolger, sjeik Meshal, de familie Al Sabah en het volk van Koeweit.

De Amerikaanse president Joe Biden beschreef Sjeik Nawaf in een verklaring als een "gewaardeerde partner en ware vriend van de Verenigde Staten", en beloofde "de langdurige banden tussen de regeringen en de mensen van de Verenigde Staten en Koeweit te blijven versterken terwijl we samen die toekomst nastreven".

De Britse premier Rishi Sunak zei in een verklaring op het sociale mediaplatform X dat hij bedroefd was over het overlijden van sjeik Nawaf, die hij beschreef als een grote vriend van het Verenigd Koninkrijk aan wie met liefde zal worden teruggedacht.

Emirati President Sheikh Mohamed bin Zayed schreef op X dat Sheikh Nawaf een wijze leider was die een belangrijke rol speelde in het versterken van de Koeweit-UAE betrekkingen.

Sjeik Nawaf werd emir in september 2020 na de dood van zijn broer, sjeik Sabah, die meer dan tien jaar had geregeerd en meer dan 50 jaar lang het buitenlands beleid van de staat had bepaald.

Sjeik Nawaf werd door diplomaten gezien als een consensusbouwer, ook al werd zijn bewind gekenmerkt door een intense impasse tussen de regering en het gekozen parlement, die belangrijke structurele hervormingen in de olierijke Golfstaat in de weg stond. In de afgelopen maanden keerde de consensus tussen de regering en het parlement terug.

Koeweit, houder van de op zeven na grootste oliereserves ter wereld, grenst aan Saoedi-Arabië en Irak, en ligt aan de andere kant van de Golf dan Iran. Het land werd in 1990 binnengevallen en bezet door Irak, wat enkele maanden later in 1991 leidde tot de eerste Golfoorlog, toen de Verenigde Staten en andere landen Irak versloegen en Koeweit bevrijdden.

Sinds hij in 2020 de macht overnam, onderhield Sjeik Nawaf een buitenlands beleid dat de banden met die buurlanden in evenwicht hield, terwijl er in eigen land acht regeringen werden gevormd onder zijn bewind.

Volgens de grondwet van Koeweit wordt de kroonprins automatisch emir, maar neemt hij de macht pas over na het afleggen van een eed in het parlement. De nieuwe emir heeft tot een jaar de tijd om een erfgenaam te benoemen.

Analisten en diplomaten zeggen dat Sjeik Nawaf en zijn kroonprins Sjeik Meshal er allebei op leken uit te zijn om Koeweit dichter bij de regionale grootmacht Saoedi-Arabië te brengen.

De keuze van de kroonprins en premier door de nieuwe emir - die de taak zou krijgen om de vaak stormachtige relatie van de regering met het parlement in goede banen te leiden - zal nauwlettend in de gaten worden gehouden nu een jongere generatie van de Koeweitse regeringsfamilie om een positie strijdt.

Dergelijke factiestrijd binnen de Al Sabah familie heeft zich vaak afgespeeld in het parlement, terwijl de kandidaten voor opvolging hun eigen politieke kapitaal en binnenlandse basis opbouwen.

Voordat hij de meeste van zijn grondwettelijke taken overdroeg aan de erfgenaam die hij had aangewezen, probeerde sjeik Nawaf een ontspanning te bewerkstelligen op het binnenlandse politieke toneel, onder andere door amnestie te verlenen voor dissidenten waar de oppositie al zo lang om had gevraagd.

Maar de impasse bleef voortduren, waardoor Sjeik Meshal dit jaar een einde probeerde te maken aan het politieke gekibbel door het parlement te ontbinden en in juni vervroegde verkiezingen te houden.

Koeweit verbiedt parlementaire partijen, maar is nog steeds een van de meest politiek liberale staten in de regio, met een levendig politiek debat en de machtigste gekozen wetgevende vergadering in de regio, die bestaat uit soennieten, sjiieten, liberalen en islamisten.