In haar strijd tegen de op hol geslagen inflatie heeft de ECB haar belangrijkste rentetarief in slechts zeven maanden tijd met een ongekende 3 procentpunten verhoogd, in de hoop dat hogere leenkosten de vraag zullen temperen en zullen voorkomen dat de snelle prijsstijgingen zich verankeren.

Tijdens haar eerste vergadering dit jaar verhoogde de ECB de depositorente van 2% naar 2,5%, zoals ze in december had beloofd. Maar ze volgde de Amerikaanse Federal Reserve niet door duidelijk aan te geven dat ze het beleid minder snel zou verstrakken.

"De Raad van Bestuur zal de rente aanzienlijk blijven verhogen in een gestaag tempo," zei de ECB in een verklaring.

"De Raad van Bestuur is van plan om de rente met nog eens 50 basispunten te verhogen tijdens zijn volgende monetaire beleidsvergadering in maart en zal dan het verdere verloop van zijn monetaire beleid evalueren," voegde de Raad eraan toe.

Beleidsmakers waren de afgelopen weken steeds meer verdeeld over de rentevooruitzichten, omdat de binnenkomende gegevens dubbelzinnig waren en zowel snellere als langzamere renteverhogingen konden rechtvaardigen.

De onderliggende inflatie, een belangrijke maatstaf voor de duurzaamheid van de prijsstijging, blijft steken op de hoogste waarden van meerdere decennia en de loonstijging, een andere belangrijke component van de inflatie op lange termijn, versnelt duidelijk. De arbeidsmarkt is ook krap, met het werkloosheidscijfer op een historisch dieptepunt.

Het signaal van woensdag van een vertraging door de Fed, die de rente eerder begon te verhogen, suggereert ondertussen dat het venster van de ECB eerder dan verwacht kan beginnen te sluiten.

De markten hebben dit havikistische argument tot nu toe geaccepteerd, vooral omdat de conservatieve beleidsmakers het afgelopen jaar een duidelijke meerderheid vormden.

De markten hielden nog steeds rekening met nog een renteverhoging van een vol procentpunt na de stap van donderdag, waardoor de depositorente op het hoogste punt in meer dan twee decennia zou komen.

Maar beleidsduiven zeggen dat de inflatie al 2 procentpunt onder de piek ligt, terwijl een snelle daling van de aardgasprijzen wijst op een verdere daling van de inflatie.

De economie van de eurozone staat op de rand van een recessie, die van nature deflatoir is, en de kredietgroei staat op het punt om de grootste daling te vertonen sinds de schuldencrisis van het blok in 2011, wat erop wijst dat renteverhogingen langzaam doorwerken in de economie.