De Amerikaanse Senaat gaat de ongelijke veroordeling van cocaïne aanpakken in het financieringsvoorstel

Onderhandelaars in de Amerikaanse Senaat hebben een voorlopig akkoord bereikt om de verschillen in strafmaat tussen crack- en poedercocaïne te verkleinen en zijn van plan de maatregel op te nemen in een wetsvoorstel voor de financiering van de regering, aldus vier mensen die op de hoogte zijn van de zaak.

Verplichte minimumstraffen voor drugsgerelateerde misdrijven zijn momenteel 18 keer zo lang als die voor poedercocaïne, wat heeft geleid tot de onevenredige opsluiting van zwarte Amerikanen sinds het beleid bijna vier decennia geleden werd aangenomen.

Onder een overeenkomst die door tweepartijdige onderhandelaars is bereikt, zou die verhouding worden teruggebracht tot 2,5 tot 1, aldus de mensen, die om anonimiteit vroegen om privégesprekken te kunnen bespreken. Het Congres zal de maatregel waarschijnlijk toevoegen aan de eindejaarsuitgaven die de wetgevers momenteel uitwerken.

Wetgeving die het verschil in strafmaat tussen crack en poeder volledig zou opheffen is vorig jaar met een ruime meerderheid aangenomen in het Huis van Afgevaardigden, maar heeft geen vooruitgang geboekt in de Senaat.

Verschillende Republikeinen in de Senaat, waaronder Chuck Grassley, het hoogste lid van de partij in de Commissie voor Justitie, hebben zich publiekelijk uitgesproken voor een 2,5-tegen-1 verhouding.

Het kantoor van Grassley reageerde niet op een verzoek om commentaar.

Senator Dick Durbin, de nummer 2 van de Senaat en een belangrijke speler in de besprekingen over de veroordeling van cocaïne, weigerde commentaar.

De voorlopige overeenkomst bevat geen terugwerkende kracht voor mensen die al zijn veroordeeld voor crack-gerelateerde overtredingen, waar hervormingsgroepen voor de strafmaat op hadden aangedrongen, aldus de mensen.

De ongelijkheid tussen crack en poeder gaat terug tot het oorlogsbeleid tegen drugs van de jaren 1980.

In 1986 nam het Congres een wet aan om verplichte minimumstraffen in te stellen voor drugshandel, waarbij crack- en poedercocaïneovertredingen werden behandeld volgens een 100-to-1-verhouding. Volgens die formule werd iemand die werd veroordeeld voor de verkoop van 5 gram crackcocaïne hetzelfde behandeld als iemand die 500 gram poedercocaïne verkocht. Die verhouding werd in 2010 teruggebracht tot 18 tegen 1.

Hoewel de mensen die bij de onderhandelingen betrokken waren, het compromis over de strafmaat voor cocaïne als waarschijnlijk beschouwen, waarschuwden zij dat het akkoord nog steeds in duigen kan vallen, omdat het Congres in een race verwikkeld is om de ingrijpende financieringsmaatregel van 1,7 biljoen dollar voor de overheid goed te keuren.