Maar meer dan tweederde van de groei van de zonne-energiecapaciteit vindt plaats in de vijf grootste zonne-energieproducerende landen, die al lang toonaangevend zijn in de ontwikkeling van zonne-energie.

China, de Verenigde Staten, Japan, India en Duitsland produceerden samen 67,4% van alle zonne-energie in 2021 en behoren al tientallen jaren tot de grootste ontwikkelaars van zonne-energie.

GRAFIEKEN: Wereldproductie van zonne- vs. windenergie

Het probleem is dat, gemeten naar fotovoltaïsch vermogenspotentieel, of de hoeveelheid zonlicht die beschikbaar is om zonne-energie op te wekken, drie van deze landen niet eens in de top 100 van meest geschikte zonnelocaties staan.

Dat betekent dat de meeste zonne-energieproductie wereldwijd afkomstig is uit landen die niet zo geschikt zijn voor deze technologie, en dat andere locaties veel beter geschikt zouden kunnen zijn voor energieproducenten die het volledige potentieel van de zon willen benutten.

MISMATCH

Volgens de Global Solar Atlas van de Wereldbank, die een geharmoniseerd overzicht geeft van de hoeveelheid zonne-energie die voor elk land beschikbaar is, bevinden de gebieden met het grootste potentieel voor de productie van zonne-energie zich voornamelijk in Afrika en het Midden-Oosten, dankzij de zonnige omstandigheden het hele jaar door.

Een overweldigende meerderheid van de bestaande zonne-energieproductiecapaciteit bevindt zich daarentegen in landen waar de zon veel onregelmatiger schijnt als gevolg van bewolking en minder daglichturen in de winter.

Grafiek: Kaart zonnepotentieel vs zonneproductie :

Deze wanverhouding tussen de plaatsen waar zonnecentrales daadwerkelijk worden ontwikkeld en de beter geschikte maar onderontwikkelde potentiële locaties elders biedt ontwikkelingsorganisaties en energieproducenten een kans om niet-emitterende zonne-energie meer ingang te doen vinden in energiesystemen, net nu wereldwijd de druk toeneemt om de collectieve uitstoot te beperken.

Veel landen met een groot fotovoltaïsch potentieel hebben niet alleen overvloedige zonneschijn, maar ook snelgroeiende economieën die snel toenemende vervuiling veroorzaken.

Neem bijvoorbeeld Egypte, dat de vierde plaats inneemt op de schaal van het fotovoltaïsch potentieel, en de 30ste in termen van wereldwijde zonne-energiecapaciteit.

Grafieken: Zonnepotentieel vs zonne-energieproductie landen

De economie van het land zal in 2022 met meer dan 5% groeien, en de 110 miljoen inwoners zijn op zoek naar meer mobiliteit en kansen in overeenstemming met de gebruikelijke ontwikkelingskoersen in de regio.

Tussen 2016 en 2021 heeft het land de productie van hernieuwbare energie met bijna 300% verhoogd, maar het is nog steeds afhankelijk van fossiele brandstoffen voor bijna 90% van zijn elektriciteit.

Die grote afhankelijkheid van fossiele brandstoffen gaat gepaard met een aanzienlijke koolstofvoetafdruk, die volgens de BP Statistical Review of World Energy in 2021 in totaal 267,1 miljoen ton CO2 bedraagt, na Zuid-Afrika de hoogste in Afrika.

Als het emissietraject van het land de komende tien jaar hetzelfde blijft als sinds 2010, zal de totale CO2-uitstoot van Egypte in 2030 meer dan 300 miljoen ton bedragen.

Maar als de energiesector van Egypte het potentieel aan zonne-energie van het land kan maximaliseren, zou het land wel eens kunnen uitgroeien tot een toekomstige leider op het gebied van zonne-energie, die kan laten zien hoe gunstige zonneomstandigheden in combinatie met ondersteunende beleidskaders de decarbonisatie-inspanningen kunnen versnellen zonder de economische groei te ondermijnen.

ANDERE KOPLOPERS

Verschillende andere Noord-Afrikaanse landen, waaronder Algerije, Marokko en Tunesië, hebben een vergelijkbaar groeipotentieel als Egypte wat betreft beschikbaarheid van zonneschijn en snelgroeiende economieën.

Landen in het Midden-Oosten, zoals Jordanië, Saoedi-Arabië en Oman, zijn ook zeer geschikt voor fotovoltaïsche toepassingen en beschikken over potentieel meer overheidsgeld om de overgang naar een nationaal energiesysteem te ondersteunen.

Maar Egypte is wellicht nog beter in staat om de kansen te benutten, aangezien het land gastheer zal zijn voor de komende COP27-conferentie van de Verenigde Naties over klimaatverandering in november in een hotel dat een zonne-installatie op zijn dak heeft gebouwd om te laten zien dat het land zich inzet voor het gebruik van schonere energie.

Natuurlijk is de centrale van één megawatt in het Sharm el-Sheikh hotel te verwaarlozen in vergelijking met de bijna 66 terawattuur aan zonne-energie die alleen al door China tussen 2020 en 2021 online wordt gebracht.

Maar als het helpt om de kaart van belangrijke zonne-installaties te hertekenen, zal het een welkome ontwikkeling zijn in het mondiale debat over zonne-energie, en kan het helpen om de broodnodige ontwikkelingsmiddelen te sturen naar locaties die het potentieel van zonne-energie nog beter kunnen laten zien dan de huidige leiders elders.