Eirini Baliaka is daar een voorbeeld van. Tien jaar nadat ze aan de universiteit was begonnen in de hoop lerares te worden, jongleerde ze met banen om de rekeningen te betalen terwijl Griekenland met een diepe economische malaise werd geconfronteerd, een pandemie en een crisis in de kosten van levensonderhoud volgden, waardoor ze niet dichter bij die ambitie kwam.

"Wat ik me op mijn 18e voorstelde, is ver verwijderd van wat ik nu op mijn 28e beleef", aldus de studente natuurkunde. "Ik weet niet hoe we niet een verloren generatie kunnen worden genoemd. Ik heb het gevoel dat ik het spel al verloren heb voordat het begonnen is."

Het aantrekken van jongeren onder de 30 zoals Baliaka blijkt een uitdaging te zijn voor alle partijen in de aanloop naar de stemming van 21 mei, omdat de politieke beloften tekortschieten voor een generatie die van vitaal belang is voor de economische vooruitzichten van Griekenland naarmate de bevolking vergrijst.

Een nieuw kiesstelsel betekent dat het onwaarschijnlijk is dat er zondag een absolute winnaar komt, waardoor elke stem telt.

Uit opiniepeilingen blijkt dat de regerende conservatieve partij Nieuwe Democratie een algemene voorsprong heeft op de linkse partij Syriza. Bij jonge kiezers zijn linkse oppositiepartijen doorgaans populairder, maar velen blijven onbeslist.

"Het is een generatie Grieken die is opgegroeid in moeilijke en ongekende omstandigheden, waardoor ze de dingen niet te licht opvatten", aldus George Arapoglou, hoofd van Pulse pollsters.

"Ze hebben niet iemand nodig die hen informeert, maar iemand die hen overtuigt."

STAAT VAN STAGNATIE

Als Syriza wordt verkozen, zegt het de toelatingseisen voor universiteiten te zullen afschaffen, terwijl Nieuwe Democratie een uitkering van 150 euro heeft beloofd als iemand 18 wordt.

Lamprini Rori, assistent-professor politieke analyse aan de Universiteit van Athene, zegt dat, net als Baliaka, de meeste van haar studenten werken, en dat dit in de toekomst hun politieke identiteit zal bepalen.

Ze denken vooral aan inflatie en economische groei, en hoewel 82% van de jonge Grieken zegt te gaan stemmen, gelooft slechts 35% dat verkiezingen de zaken kunnen verbeteren, zo bleek uit een enquête van de denktank Eteron.

"Als we doorgaan met dezelfde regering heb ik het gevoel dat het me meer wanhoop zal brengen. Als er iemand anders komt, geloof ik dan dat het een grote verandering teweeg zal brengen? Nee," zei Baliaka.

Haar hachelijke situatie weerspiegelt een breder probleem.

Hoewel de economie dit jaar naar verwachting met 2,3% zal groeien en de werkloosheid is gedaald tot 10%, is volgens Eurostat bijna een kwart van de mensen onder de 24 werkloos en 14% van de mensen onder de 30 "ernstig materieel of sociaal achtergesteld".

Economen zeggen dat de littekens van het verlies aan inkomen, vaardigheden en productiviteit in de afgelopen jaren waarschijnlijk een leven lang zullen doorwerken en later problemen kunnen opleveren voor de overheidsfinanciën, met een vergrijzende en krimpende bevolking die nog wordt verergerd door een uittocht van bijna 500.000 geschoolde jonge Grieken tijdens de crisis.

"Het pensioeninkomen is een fiscaal probleem", aldus Vlassis Missios, econoom bij het Griekse Centrum voor Planning en Economisch Onderzoek. "Om gedekt te zijn, is een productieve basis nodig die de lonen verhoogt."

Voor veel jonge Grieken is het moeilijk om geschikt werk te vinden.

"Griekenland houdt je in een staat van stagnatie door de slechte - of weinig - kansen die het je biedt," aldus Baliaka.

SAMENLEVING DIE 'NEEMT EN NEEMT'

Door de ernstige demografische problemen van Griekenland vormen jonge kiezers slechts een klein deel van het electoraat, ongeveer 18%, maar politici kunnen het zich niet veroorloven onverschillig te zijn.

"Het is een kwestie van politieke kosten, maar ook symbolisch, ze willen laten zien dat ze erom geven," zei Rori.

"Zelfs als ze de stemmen van de jongeren niet kunnen winnen, willen ze hen niet als tegenstanders hebben. Er is altijd het gevaar van sociale onrust."

In 2008 hielpen wekenlange rellen over de moord op een tiener door de politie om de regering ten val te brengen.

In maart, nadat bij het dodelijkste treinongeluk van Griekenland 57 mensen omkwamen, waarvan de meesten studenten, gingen duizenden jongeren de straat op voor de grootste antiregeringsprotesten in jaren.

"We weten dat we als jongeren moeten vechten voor onze rechten, voor onze behoeften, maar nu blijkt dat we zelfs voor ons eigen leven moeten vechten," zei Evangelia Grigoriou, een 22-jarige studente wier vriend bij het ongeluk om het leven kwam.

"Dit kan alleen maar leiden tot woede en verontwaardiging. Je vraagt je af: in wat voor maatschappij leef ik eigenlijk? Het biedt me niets. Het neemt en neemt alleen maar."