Agustín Carstens, algemeen directeur van de BIS, die ook wel de centrale bank van de centrale banken wordt genoemd, zei dat dit "gebied van stabiliteit" niet wordt bepaald door rentetarieven of schuldniveaus, maar in de loop der tijd wordt beïnvloed door politieke en technologische krachten en macro-economisch beleid.
Centrale bankiers over de hele wereld hebben de rente verhoogd om de inflatie te bestrijden. In een toespraak aan de Colombia University in New York zei Carstens echter dat om een langdurig "hoge-inflatieregime" te vermijden, de rente wellicht hoger moet blijven en langer dan eerder gedacht, zelfs ten koste van een vertraging van de economieën.
De schulden die tijdens de wereldwijde financiële crisis en meer recent de COVID-19 pandemie zijn opgestapeld, maken de taak van de centrale banken ook complexer.
Sommige zien nu al politieke druk om de rente langzaam te verhogen om te voorkomen dat de kosten van de schuldendienst de pan uit rijzen.
Zij worden ook geconfronteerd met grote verliezen - althans op papier - op de biljoenen dollars of euro's aan obligaties die zij hebben gekocht om hun economieën tijdens de crisis te stimuleren, wat betekent dat de regeringen ook geen deel meer krijgen van de winst die deze aankopen ooit opleverden.
"Dit zijn wezenlijke risico's", aldus Carstens.
Een andere grote uitdaging is de financiële instabiliteit. Sinds de jaren zeventig is in bijna een vijfde van de gevallen de bankstress uitgebroken, ongeveer drie jaar na het begin van een gecoördineerde wereldwijde renteverhogingscyclus.
Grotere stijgingen van de inflatie en hogere schuldniveaus van de particuliere sector maken stress steeds waarschijnlijker, voegde Carstens eraan toe, waarbij hij opmerkte dat dit de eerste keer was sinds de Tweede Wereldoorlog dat een grote inflatiestijging plaatsvond terwijl de schuldniveaus zo hoog waren.
Het betekent ook dat beleidsmakers hun aanpak moeten aanpassen en moeten afzien van agressieve renteverlagingen, of stimuleringsmaatregelen, wanneer de inflatie zich onder de streefcijfers bevindt.
Dat moet de negatieve neveneffecten van ultralage rentetarieven helpen beperken, met name het ontstaan van het soort financiële kwetsbaarheden dat onlangs in het bankwezen is waargenomen.
De onafhankelijkheid van de centrale bank moet worden verankerd en mechanismen om een voorzichtig begrotingsbeleid aan te moedigen moeten ook meer effect sorteren, aldus Carstens.
"Er is behoefte aan een mentaliteitsverandering in het beleid", aldus de voormalige gouverneur van de Mexicaanse centrale bank. "Terugkeer binnen de grenzen van het stabiliteitsgebied moet een bewuste en expliciete beleidsoverweging zijn.
