In plaats daarvan is het programma voor ballistische raketten van Noord-Korea versterkt en heeft het dit jaar een recordaantal proeven gedaan met verschillende soorten wapens, waaronder intercontinentale ballistische raketten die het Amerikaanse vasteland kunnen bereiken. Verwacht wordt dat het land binnenkort een einde maakt aan een zelf opgelegd moratorium van vijf jaar op het testen van kernbommen.
Nu kunnen de Amerikaanse beleidsmakers en hun voorgangers weinig meer doen dan de wrakstukken doorzoeken en proberen vast te stellen wat er is misgegaan en wie er schuld aan heeft.
"Ons beleid heeft gefaald. Het is een falend beleid van een generatie", aldus Joseph DeThomas, een voormalig Amerikaans diplomaat die werkte aan sancties tegen Noord-Korea en Iran en diende in de regeringen van de Democratische presidenten Bill Clinton en Barack Obama.
"Een hele generatie mensen heeft hieraan gewerkt. Het is mislukt ... dus goed, nu moeten we naar de volgende stap, uitzoeken wat we eraan gaan doen."
Functionarissen van de regering Biden geven toe dat de sancties er niet in zijn geslaagd het wapenprogramma van Noord-Korea te stoppen - maar ze houden vol dat ze in ieder geval effectief zijn geweest in het afremmen van het nucleaire programma van Noord-Korea.
"Ik ben het niet eens met het idee dat sancties hebben gefaald. Sancties hebben hun programma's niet gestopt - dat is absoluut waar," zei een hoge regeringsfunctionaris tegen Reuters. "Maar ik denk dat als de sancties niet bestonden, (Noord-Korea) veel, veel verder zou zijn en een veel grotere bedreiging zou vormen voor zijn buren, voor de regio en voor de wereld."
Het ministerie van Buitenlandse Zaken, het Amerikaanse ministerie van Financiën en de Nationale Veiligheidsraad van het Witte Huis reageerden niet onmiddellijk op verzoeken om commentaar.
Voormalige ambtenaren en deskundigen zeggen dat de sancties nooit lang en krachtig genoeg zijn opgelegd en geven de schuld aan haperende toenaderingen van de VS tot Noord-Korea en druk zoals de oorlog van Rusland in Oekraïne en de spanningen tussen de VS en China over Taiwan, omdat ze daardoor ondoeltreffend zijn geworden en gemakkelijk door Noord-Korea kunnen worden omzeild.
Noord-Korea mag van de VN-Veiligheidsraad al lang geen kernproeven meer uitvoeren en geen ballistische raketten meer lanceren.
De Veiligheidsraad heeft Noord-Korea sinds 2006 sancties opgelegd om de financiering van het nucleaire programma en het programma voor ballistische raketten af te remmen. De sancties omvatten nu een exportverbod voor kolen, ijzer, lood, textiel en zeevruchten, en een beperking van de invoer van ruwe olie en geraffineerde olieproducten.
VN-deskundigen melden echter regelmatig dat Noord-Korea de sancties omzeilt en doorgaat met de ontwikkeling van zijn programma's.
Rusland en China steunden strengere sancties na de laatste kernproef van Noord-Korea in 2017, maar het is niet duidelijk met welke VN-maatregelen zij eventueel zullen instemmen als Pyongyang opnieuw een kernproef uitvoert.
CHINESE EN RUSSISCHE INVLOED
De hoge ambtenaar van de regering Biden vertelde Reuters dat Washington gelooft dat China en Rusland invloed hebben om Noord-Korea ervan te overtuigen de kernproeven niet te hervatten. Maar de regering Biden heeft China en Rusland ervan beschuldigd Noord-Koreaanse leider Kim Jong Un in staat te stellen.
Anthony Ruggiero, die onder voormalig president Donald Trump de leiding had over de sancties tegen Noord-Korea, zei dat deze slechts krachtig genoeg werden nagestreefd vanaf het laatste jaar van de regering-Obama tot het begin van het tweede jaar van Trump. Daarna vielen ze weg in de uiteindelijk ijdele hoop op vooruitgang in de toponderhandelingen tussen Trump en Kim.
Sommige critici, zoals sanctiedeskundige Joshua Stanton, verwijten zowel de regering-Trump als die van Biden dat zij geen maximale druk hebben uitgeoefend om China ervan te weerhouden de sancties van Noord-Korea te ontduiken. Zij wijzen op de krachtige optie om sancties op te leggen aan grote Chinese banken die dit mogelijk hebben gemaakt.
"De sancties die we niet handhaven, werken niet, en we handhaven ze niet meer sinds medio 2018", aldus Stanton, die opmerkt dat de geschiedenis een correlatie heeft aangetoond tussen sterkere handhaving en de bereidheid van Noord-Korea om diplomatiek in actie te komen.
"Het belangrijkste falen van de regering Biden is het niet vervolgen of bestraffen van de Chinese banken waarvan we weten dat ze geld van Kim Jong Un witwassen," zei hij.
Sommige deskundigen zoals DeThomas beweren dat het nemen van wat sommigen de "nucleaire optie" noemen om Chinese banken aan te pakken, enorme Chinese instellingen zou kunnen uitsluiten van het internationale financiële systeem en catastrofale gevolgen zou kunnen hebben, niet alleen voor de Chinezen, maar ook voor de Amerikaanse en wereldeconomieën - iets wat Stanton ongegrond acht.
"Voluit gaan tegen de Chinezen vanwege Noord-Korea is altijd een mogelijkheid, maar het is een optie met een hoog risico", aldus DeThomas, die stelt dat een dergelijke maatregel moet worden gereserveerd voor een nog dringender scenario, zoals het afschrikken van elke stap van China om de oorlog van Rusland in Oekraïne volledig te steunen.
"Je wilt dat ze daaraan denken. En je kunt niet twee keer schieten," zei hij. "En zelfs als je de Chinese banken zou sanctioneren, zou je de Noord-Koreanen niet doen veranderen."
Sommige Amerikaanse academische deskundigen vinden dat Washington Noord-Korea moet erkennen voor wat het is - een kernmacht die nooit zal ontwapenen - en sancties moet opleggen om beter gedrag te stimuleren.
"Ik denk dat we met onze economische invloed andere dingen kunnen kopen dan ontwapening," zei Jeffrey Lewis, een non-proliferatie-expert aan het Middlebury Institute of International Studies, deze week op een conferentie in Ottawa.
"Ik denk dat we met onze economische invloed ook andere dingen kunnen kopen dan ontwapening," zei Jeffrey Lewis, een non-proliferatie-expert aan het Middlebury Institute of International Studies, deze week op een conferentie in Ottawa.
De hoge ambtenaar van de regering Biden zei dat het handhaven van sancties niet alleen een strafmaatregel is, maar dat het erom gaat dat de internationale gemeenschap laat zien dat zij eensgezind is.
Hij verwierp het idee dat Washington Noord-Korea zou moeten erkennen als een nucleair bewapende staat.
"Er is een buitengewoon sterke wereldwijde consensus dat de DVK geen nucleaire natie mag en kan zijn," zei hij. "Geen enkel land roept hiertoe op ... de gevolgen van een beleidswijziging zouden volgens mij zeer negatief zijn."
