Naarmate het aantal transgenderkinderen is toegenomen, is ook hun toegang tot genderbevestigende zorg toegenomen, die veelal wordt verleend in tal van klinieken in grote ziekenhuizen.
Betrouwbare tellingen van adolescenten die een geslachtsbevestigende behandeling krijgen, waren tot nu toe lange tijd giswerk. Reuters werkte samen met het gezondheidstechnologiebedrijf Komodo Health Inc. om na te gaan hoeveel jongeren zorg hebben gezocht en gekregen. Uit de gegevens blijkt dat steeds meer gezinnen in het hele land worstelen met ingrijpende vragen over het soort zorg dat zij voor hun kinderen moeten zoeken, waardoor zij in het middelpunt staan van een fel nationaal politiek debat over wat het betekent om jongeren te beschermen die zich als transgender identificeren.
DIAGNOSES STIJGEN
In 2021 kregen ongeveer 42.000 kinderen en tieners in de Verenigde Staten een diagnose genderdysforie, bijna het drievoudige van het aantal in 2017, volgens gegevens die Komodo voor Reuters heeft verzameld. Genderdysforie wordt gedefinieerd als het leed veroorzaakt door een discrepantie tussen iemands genderidentiteit en de identiteit die hem of haar bij de geboorte is toegewezen.
Uit de analyse bleek dat tussen 2017 en 2021 ten minste 121.882 kinderen tussen 6 en 17 jaar gediagnosticeerd werden met genderdysforie. Reuters vond soortgelijke trends toen het op staatsniveau gegevens opvroeg over diagnoses bij kinderen die vallen onder Medicaid, het publieke verzekeringsprogramma voor gezinnen met een lager inkomen.
Genderbevestigende zorg voor jongeren neemt verschillende vormen aan, van sociale erkenning van een voorkeursnaam en voornaamwoorden tot medische ingrepen zoals hormoontherapie en soms chirurgie. Een klein maar toenemend aantal Amerikaanse kinderen bij wie genderdysforie is vastgesteld, kiest voor medische ingrepen om hun identiteit tot uitdrukking te brengen en hun leed te verzachten.
Deze medische behandelingen beginnen pas bij het begin van de puberteit, meestal rond de leeftijd van 10 of 11 jaar.
PUBERTEITSBLOKKERS
Voor kinderen in deze leeftijd en ontwikkelingsfase zijn puberteitsremmers een optie. Deze medicijnen, bekend als GnRH-agonisten, onderdrukken de afgifte van de geslachtshormonen testosteron en oestrogeen. De Amerikaanse Food and Drug Administration heeft de medicijnen goedgekeurd voor de behandeling van prostaatkanker, endometriose en centrale vroegrijpe puberteit, maar niet voor genderdysforie. Hun off-label gebruik in genderbevestigende zorg is weliswaar legaal, maar wordt niet ondersteund door klinische studies om de veiligheid ervan voor een dergelijke behandeling vast te stellen.
In de afgelopen vijf jaar waren er minstens 4.780 adolescenten die begonnen met puberteitsblokkers en een eerdere diagnose genderdysforie hadden.
Dit aantal en andere in de Komodo analyse zijn waarschijnlijk een onderschatting omdat ze geen behandeling omvatten die niet door de verzekering werd gedekt en beperkt waren tot pediatrische patiënten met een genderdysforie diagnose. Artsen mogen deze diagnose niet registreren wanneer ze een behandeling voorschrijven.
Door geslachtshormonen te onderdrukken, stoppen puberteitsremmende medicijnen het begin van secundaire geslachtskenmerken, zoals borstontwikkeling en menstruatie bij adolescenten die bij de geboorte als vrouw zijn toegewezen. Bij degenen die bij de geboorte als man zijn toegewezen, remmen de medicijnen de ontwikkeling van een diepere stem en een adamsappel en de groei van gezichts- en lichaamshaar. Ze beperken ook de groei van de geslachtsorganen.
Zonder puberteitsblokkers kunnen dergelijke lichamelijke veranderingen bij veel transgenderkinderen ernstige onrust veroorzaken. Als een puber met de medicijnen stopt, wordt de puberteit hervat.
De medicijnen worden toegediend als injecties, meestal om de paar maanden, of via een implantaat onder de huid van de bovenarm.
HORMOONTHERAPIE
Na het onderdrukken van de puberteit kan een kind hormoonbehandelingen ondergaan om een puberteit op gang te brengen die overeenkomt met zijn of haar genderidentiteit. Degenen voor wie de mogelijkheid om de puberteit te blokkeren al voorbij is of die de optie hebben afgewezen, kunnen ook hormoontherapie volgen.
Ten minste 14.726 minderjarigen begonnen een hormoonbehandeling met een eerdere diagnose genderdysforie van 2017 tot 2021, volgens de Komodo analyse.
De hormonen testosteron voor adolescenten die bij de geboorte als vrouw zijn toegewezen en oestrogeen voor degenen die als man zijn toegewezen, bevorderen de ontwikkeling van secundaire geslachtskenmerken. Adolescenten die bij de geboorte als vrouw zijn toegewezen en testosteron gebruiken, kunnen merken dat het vet zich verplaatst van de heupen en dijen naar de buik. Armen en benen kunnen gespierder lijken. De wenkbrauwen en kaaklijn kunnen geprononceerder worden. Lichaamshaar kan ruwer en dikker worden. Tieners die bij hun geboorte als man zijn toegewezen en oestrogeen gebruiken, kunnen merken dat het haar op hun lichaam zachter en dunner wordt. Het vet kan zich verplaatsen van de buik naar de billen en dijen. Hun testikels kunnen krimpen en de zin in seks kan afnemen. Sommige veranderingen door hormoonbehandeling zijn blijvend.
Hormonen worden op verschillende manieren ingenomen: injecties, pillen, pleisters en gels. Sommige minderjarigen blijven nog jarenlang hormonen gebruiken, tot ze volwassen zijn, of ze stoppen ermee als ze de gewenste lichamelijke kenmerken hebben bereikt.
Hormoonbehandeling kan een adolescent onvruchtbaar maken, vooral als het kind op jonge leeftijd ook puberteitsremmers nam. Dat en andere mogelijke bijwerkingen zijn niet goed onderzocht, zeggen deskundigen.
OPERATIE
De laatste stap in de geslachtsbevestigende medische behandeling is een operatie, die niet vaak voorkomt bij patiënten onder de 18 jaar. Sommige kinderziekenhuizen en genderklinieken bieden geen operaties aan voor minderjarigen, omdat ze eisen dat ze volwassen zijn voordat ze beslissen over procedures die onomkeerbaar zijn en een verhoogd risico op complicaties met zich meebrengen.
De Komodo analyse van verzekeringsclaims vond 56 genitale operaties bij patiënten van 13 tot 17 jaar met een eerdere genderdysforie diagnose van 2019 tot 2021. Bij tieners komt een topoperatie om borsten te verwijderen vaker voor. In de drie jaar eindigend in 2021 werden in de Verenigde Staten ten minste 776 mastectomieën uitgevoerd bij patiënten van 13 tot 17 jaar met een genderdysforie diagnose, volgens Komodos gegevensanalyse van verzekeringsclaims. Dit aantal omvat niet de procedures die werden betaald uit eigen zak.
EEN OPMERKING OVER DE GEGEVENS
De analyse van Komodos is gebaseerd op volledige of gedeeltelijke zorgverzekeringsclaims voor ongeveer 330 miljoen Amerikaanse patiënten over de vijf jaar van 2017 tot 2021, met inbegrip van patiënten die gedekt zijn door particuliere gezondheidsplannen en openbare verzekeringen zoals Medicaid. De gegevens omvatten ruwweg 40 miljoen patiënten per jaar, in de leeftijd van 6 tot 17 jaar, en omvatten zorgverzekeringsclaims die diagnoses en procedures documenteren die door Amerikaanse clinici en faciliteiten worden toegediend.
Om het aantal nieuwe patiënten te bepalen die met puberteitsblokkers of hormonen begonnen, of die een eerste diagnose van dysforie kregen, keek Komodo minstens een jaar terug in het dossier van elke patiënt. Voor de chirurgische gegevens, Komodo geteld meerdere procedures op een enkele dag als een procedure.
Voor de analyse van pediatrische patiënten die beginnen met puberteitsblokkers of hormonen, zocht Komodo naar patiënten met een eerdere diagnose van genderdysforie. Patiënten met een diagnose van centrale vroegrijpe puberteit werden verwijderd. Een totaal van 17.683 patiënten, in de leeftijd van 6 tot 17 jaar, met een eerdere diagnose van genderdysforie begonnen met ofwel puberteitsblokkers of hormonen of beide gedurende de periode van vijf jaar. Hiervan waren 4.780 patiënten begonnen met puberteitsblokkers en 14.726 patiënten met hormoonbehandeling.
