Paveenut Supolwong, bijgenaamd "Ammy", is normaal gesproken een lichte slaper, maar toen de moordenaar donderdag rond het middagdutje de kinderkamer binnenviel en 22 kinderen begon te vermoorden, was Ammy vast in slaap met de deken over haar gezicht, aldus haar ouders.

Het heeft waarschijnlijk haar leven gered.

Zij was het enige kind in de crèche dat ongedeerd was gebleven nadat voormalig politieagent Panya Khamrap meer dan 30 mensen, voornamelijk kinderen in de crèche, had vermoord tijdens een razzia door de stad Uthai Sawan.

"Ik ben in shock," zei Ammy's moeder, Panompai Sithong. "Ik voel mee met andere gezinnen... Ik ben blij dat mijn kind het overleefd heeft. Het is een gemengd gevoel van verdriet en dankbaarheid."

Op zondag was het houten huis van de familie gevuld met familieleden en buren die borden vis en papajasalade deelden en nadachten over de tragedie.

Ze waakten over Ammy terwijl ze in de tuin speelde in een bloemetjesjurk, een amulet om haar nek gebonden, afwisselend verbijsterd en met open mond lachend om alle plotselinge aandacht.

Ammy's ouders zeiden dat ze zich de tragedie niet lijkt te herinneren. Iemand vond haar in een verre hoek van een klaslokaal, nadat de moordenaar was vertrokken, en droeg haar naar buiten met haar hoofd bedekt door een deken, zodat ze de lichamen van haar klasgenoten niet zag.

Van de 22 doodgestoken kinderen stierven er 11 in het klaslokaal waar zij lag te dutten, aldus de politie. Twee andere kinderen lagen in het ziekenhuis met ernstige hoofdwonden.

ZELDZAAM MOMENT VAN VREUGDE

Op zondagmiddag zat de familie in een kring terwijl een religieuze leider voorlas uit een Sanskriet gebedenboek, waarbij een boeddhistische ceremonie werd gehouden voor kinderen die slechte ervaringen hebben meegemaakt.

Ammy zat geduldig op de schoot van haar moeder, keek verlegen rond met grote ogen en speelde met twee kaarsen die ze vasthield.

Familieleden besprenkelden elkaar met rijstwijn uit een zilveren schaal en riepen gelukswensen uit.

Ze overlaadden Ammy's kleine polsen met witte draden voor geluk, knepen in haar wangen en fluisterden zegeningen.

Het was een zeldzaam moment van vreugde in een stad die in rouw was gedompeld.

Naast de slachting in de kwekerij, ramde Panya zijn pick-up truck op voorbijgangers in de straat en schoot op buren in een twee uur durende rooftocht. Uiteindelijk doodde hij de vrouw met wie hij samenwoonde, haar zoon en zichzelf.

In de hechte gemeenschap zijn weinigen onberoerd gebleven.

Familieleden van de slachtoffers verzamelden zich zondag vanaf zonsopgang bij de tempels waar de lichamen in doodskisten worden bewaard. Ze brachten traktaties mee voor de zielen van de doden, volgens lokale tradities, waaronder voedsel, melk en speelgoed.

Later op de dag zaten ze voor een boeddhistische ceremonie bij de kwekerij, waar rouwenden witte bloemenkransen en meer cadeaus hebben achtergelaten.

Bij Ammy thuis zei haar moeder dat ze geloofde dat geesten haar kleine meisje hadden beschermd.

"Mijn kind is geen diepe slaper," zei Panompai. "Ik geloof dat er geesten zijn die haar ogen en oren bedekken. We hebben verschillende geloven, maar voor mij denk ik dat het mijn kind beschermde."

Een ander familielid vertelde de lokale media dat Ammy's overleving een "wonder" was.

Maar de familie moest haar het nieuws brengen dat haar geliefde beste vriend, de tweejarige Techin, en haar leraar dood waren. "Ze vroeg aan haar grootmoeder: 'Waarom haal je Techin niet op van school?'," zei Panompai.

Ze weet nog niet de volledige omvang van de tragedie die ze heeft meegemaakt.