Wereldwijd wordt er meer dan 720 miljard dollar uitgegeven aan gaspijpleidingen die in aanbouw of gepland zijn, en nog eens 190 miljard dollar aan faciliteiten voor de invoer van vloeibaar aardgas (LNG), volgens Global Energy Monitor (GEM).
De investeringsbedragen die hiermee gemoeid zijn - en die zijn toegezegd voor projecten die al in aanbouw zijn of gepland staan voor de nabije toekomst - laten de krachtige impuls zien die nog steeds uitgaat van de traditionele industrieën die fossiele brandstoffen gebruiken, zelfs nu schone energiebronnen in versneld tempo worden ingezet.
Na voltooiing zullen de pijpleidingen en LNG-importterminals het gebruik van aardgas nog jaren verlengen en garanderen dat fossiele brandstoffen tot ver na 2030 een cruciale rol zullen blijven spelen in de belangrijkste energiesystemen.
BREED BEREIK VOOR INVESTERINGEN IN PIJPLEIDINGEN
De geografische spreiding van aardgaspijpleidingen is momenteel sterk geconcentreerd in Noord-Amerika en Europa, die meer dan 60% van het wereldwijde pijpleidingnetwerk voor hun rekening nemen.
Maar de geplande investeringen in toekomstige pijpleidingen hebben een meer wereldwijd bereik.
Zes regio's hebben elk een aandeel van 10% of meer in de totale wereldwijde uitgaven aan gaspijpleidingen die al in aanbouw zijn of binnenkort gepland zijn: Noord-Amerika, Oost-Azië, Zuid-Azië, Afrika bezuiden de Sahara, Oost-Europa en Latijns-Amerika, zo blijkt uit gegevens van GEM.
Noord-Amerika staat bovenaan de lijst wat betreft uitgaven voor lopende of geplande projecten met $106,4 miljard.
Oost-Azië, dat China, Japan, Zuid-Korea en Taiwan omvat, komt op een goede tweede plaats met ongeveer $102 miljard.
Zuid-Azië, Afrika bezuiden de Sahara en Oost-Europa zijn elk van plan om meer dan 70 miljard dollar uit te geven aan gaspijpleidingen, wat duidt op aanzienlijke toezeggingen om het gebruik van aardgas in verschillende belangrijke economieën uit te breiden.
AANGESLOTEN
Het huidige gaspijpleidingennetwerk van Noord-Amerika is verreweg het grootste en strekt zich uit over 400.000 km (250.000 mijl).
Het continent neemt echter slechts de zesde plaats in wat betreft geplande pijpleidingen, met iets meer dan 11.000 km aan pijpleidingen in aanbouw of gepland.
Dat betekent dat het netwerk van Noord-Amerika met minder dan 3% zal groeien als de huidige en geplande bouw voltooid is.
Daarentegen zal het pijpleidingennetwerk van Oost-Azië met meer dan 50% toenemen zodra 68.000 km aan geplande pijpleidingen is aangelegd.
Na voltooiing van de lopende projecten zal het gaspijpleidingennetwerk van Oost-Azië bijna 200.000 km lang zijn, en zal het na Noord-Amerika de grootste regio voor gaspijpleidingen zijn.
Een dergelijke uitbreiding van het gasnetwerk in Oost-Azië zou moeten leiden tot een sterke toename van gasgebruikers - variërend van huishoudens tot fabrieken en industriële installaties - die zijn overgestapt van het verbranden van andere vormen van energie.
Zuid-Azië en Afrika bezuiden de Sahara zullen hun gaspijpleidingennetwerk nog sterker zien toenemen zodra de huidige projecten zijn voltooid, met een groei van respectievelijk 88% en 282%.
Energieleveranciers die momenteel verschillende energiebronnen aan de consument leveren, kunnen mogelijk kolengestookte leveringen terugschroeven ten gunste van schoner brandend gas naarmate de pijpleidingnetwerken uitbreiden, en zo de vervuiling helpen terugdringen.
Maar gezien de hoge kosten van het ontwikkelen en uitbreiden van pijpleidingnetwerken, zullen energieproducenten zich waarschijnlijk ook een aantal jaren vastleggen op het gebruik van die pijpleidingen voordat ze helemaal afstappen van het gebruik van fossiele brandstoffen.
IMPORTPOTENTIEEL
De uitbouw van het wereldwijde netwerk van LNG-importterminals is een ander duidelijk teken van het wijdverbreide engagement om het gebruik van aardgas in de elektriciteitsopwekking te stimuleren.
Aziatische landen nemen al het leeuwendeel van de LNG-import voor hun rekening en zijn ook de belangrijkste investeerders in nieuwe capaciteit, goed voor 74% van de totale geplande investeringen in nieuwe LNG-importterminals, volgens GEM.
China en India alleen al zijn goed voor 109 miljard dollar van de 190 miljard dollar die wereldwijd gepland is.
Duitsland, Taiwan, Brazilië, Italië, de Filippijnen en Vietnam zijn echter allemaal van plan om elk meer dan $4 miljard uit te geven aan LNG-terminals, en nog eens 12 landen zijn volgens de huidige ontwikkelingsplannen elk goed voor meer dan $1 miljard.
In combinatie met de steeds langer wordende pijpleidingnetwerken betekenen deze LNG-importterminals een blijvende toewijding aan het gebruik van gas in de energieopwekking voor de nabije toekomst, zelfs als energiebedrijven tegelijkertijd doorgaan met het uitrollen van hernieuwbare energiebronnen.
De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.
