Zijn land houdt zaterdag parlementsverkiezingen. Maar de nieuwe wetgevende macht zal grotendeels machteloos zijn en na jaren van politieke teleurstelling en het afglijden van de democratie zal Jelassi niet stemmen.
"Ik voel me meer verstikt in mijn land. Er is geen duidelijke toekomst voor mij of mijn familie en vrienden uit de buurt," vertelde hij aan Reuters.
"Ik voel me niet vrij en ik kan niet vrij schrijven op sociale media. Het is zeer zorgwekkend."
Jelassi's reis, van de opstand tegen het eenmansbewind naar een stemming die plaatsvindt op de verjaardag van de revolutie, weerspiegelt de verloren illusies van een generatie die vocht voor democratie maar deze zag wegglippen.
De Tunesische revolutie begon toen groenteverkoper Mohamed Bouazizi zichzelf in brand stak na een ruzie met de politie op 17 december 2010, wat leidde tot protesten die uitmondden in een landelijke opstand.
In januari 2011 vulde een grote menigte Tunis en ontvluchtte alleenheerser Zine el-Abidine Ben Ali het land. Jelassi werd gefotografeerd in de menigte, terwijl hij een kooi met de Tunesische vlag erop omhoog hield en het deurtje opende om een duif vrij te laten.
Het beeld van de werkloze 21-jarige werd iconisch, een symbool van de hoop op vrijheid die zich over Noord-Afrika en het Midden-Oosten verspreidde en de "Arabische lente" inluidde.
Terwijl de andere opstanden werden neergeslagen of veranderden in knarsende burgeroorlogen, was de democratie in Tunesië een baken van succes.
Maar hoewel de verkiezingen eerlijk waren en er vrijuit werd gesproken, ging het land van crisis naar crisis terwijl de leiders ruzie maakten en de economie haperde.
NIETS WERKT IN DIT LAND
Jelassi, die in een café zat in een vervallen wijk met onverharde wegen en vervallen gebouwen, verloor het vertrouwen in politici.
"We waren het beu dat de politieke elite en de politieke partijen onze dromen stelen en zich op hun eigen belangen richten," zei hij.
Hij was niet de enige die het zat was. Bij de verkiezingen van 2019 kozen de kiezers Kais Saied, een strenge onafhankelijke die beloofde een einde te maken aan de verlamming en de corruptie op te ruimen, als president.
Jelassi werkte als portier in een elektronicawinkel en leed samen met de rest van het land toen de COVID-19 pandemie de economie platlegde en de prijzen opdreef.
Toen Saied afgelopen zomer het parlement met tanks sloot wegens een nationale crisis, behoorde Jelassi tot de menigte die in jubelstemming de straat op ging, in navolging van de menigte die Tunis tijdens de revolutie had gevuld.
"Wij stonden achter Kais Saied en steunden hem... omdat hij net als wij is en uit de armere wijken komt," zei Jelassi.
Maar bijna 17 maanden later is er niets wezenlijks verbeterd voor Jelassi.
De Tunesische economie staat op springen. Het nieuwe parlement dat zaterdag wordt gekozen, heeft weinig bevoegdheden.
De oppositie noemt Saied een dictator en hij noemt hen vijanden van het volk. Nieuwe wetten leggen gevangenisstraffen op aan mensen die "nepnieuws" plaatsen.
"Niets werkt in dit land. De democratie, de economie en de omstandigheden van de mensen", aldus Jelassi, die eraan toevoegt dat hij zich verraden voelt. "Voor het eerst ga ik niet stemmen... Genoeg is genoeg."
