Analyse - De eerste opstand tegen Johnson was gedoemd te mislukken; de volgende misschien niet

Een opstand tegen premier Boris Johnson door enkele van de nieuwste parlementsleden van zijn Conservatieve Partij is deze week snel ineengestort - maar zou slechts een voorproefje kunnen zijn van de problemen die nog komen.

De opstand toonde in ieder geval aan dat de trouw van de wetgevers aan Johnson sterk afhankelijk is van zijn reputatie als stemmenwinner, en dat die reputatie ernstig in gevaar is.

Volgende week zal naar verwachting een verslag van de overheidsdienst worden gepubliceerd over een reeks bijeenkomsten die in strijd leken te zijn met het coronavirus en die Johnson's aanzien bij de kiezers al hebben aangetast - en dat zou voor meer doorgewinterde en geduchte rivalen het sein kunnen zijn om zich tegen hem te keren.

Veel van de rebellen zijn in 2019 voor het eerst als parlementslid gekozen in kiesdistricten die al tientallen jaren niet meer op de Conservatieven hadden gestemd, en vonden dat zij die verrassingsoverwinningen aan Johnson te danken hadden.

Maar de ontevredenheid groeide al maanden voordat de rebellen in het begin van de week twee keer bijeenkwamen om te peilen of er animo was om te proberen Johnson weg te krijgen, volgens wetgevers, van wie sommigen de bijeenkomsten bijwoonden. Allen vroegen anoniem te blijven.

Zij kwamen overeen het proces te beginnen om een parlementaire motie van wantrouwen te forceren tegen Johnson, die onder enorme persoonlijke druk staat door onthullingen over bijeenkomsten in zijn officiële gebouwen in Downing Street, en die er bij critici op heeft aangedrongen om de uitkomst af te wachten van het onderzoek van ambtenaar Sue Gray.

Een van de nieuwe parlementsleden zei dat zij sinds november moeite hadden met de koers van de partij en van Johnsons regering. Met de gestage toevoer van berichten over partijen die in Downing Street op slot zitten, werden zij brutaler.

Sommigen waren gefrustreerd over het feit dat zij moesten stemmen voor beleid waarmee zij het niet eens waren, sommigen vonden dat Johnsons regering er niet in slaagde zich met de conservatieve parlementsleden bezig te houden, en velen waren boos over de manier waarop misstappen, schandalen en beleid werden afgehandeld.

Johnson heeft herhaaldelijk gezegd dat er in Downing Street geen COVID-19 regels zijn overtreden, maar heeft wel zijn verontschuldigingen aangeboden voor het bijwonen van een bijeenkomst op 20 mei 2020, waarvoor het personeel door een van zijn adjudanten was uitgenodigd om "je eigen drank mee te nemen".

"OVEREXCITED"

Een ontevreden wetgever beschreef Johnsons antwoorden op de aantijgingen, waaronder zijn argument dat hij zich er niet van bewust was dat het evenement iets anders was dan een werkbijeenkomst, als "bullshit".

Tegen dinsdag dachten sommigen dat zij misschien genoeg steun hadden verzameld om de 54 schriftelijke uitingen van ongenoegen te halen die nodig zijn om een motie van wantrouwen tegen Johnson in de parlementaire partij uit te lokken.

Maar hun complot was gebrekkig. Zij slaagden er niet in het eens te worden over een opvolger, werkten geen spelplan uit om de ontbrekende aantallen te verzamelen, en werden geconfronteerd met een partijmachine die hun aanval ondermijnde, vertelden de bronnen aan Reuters.

Binnen een dag werd duidelijk dat de drempel van 54 brieven niet gehaald was. Een paar uur later stapte een van hun collega's, Christian Wakeford, uit de Conservatieven om zich bij de oppositiepartij Labour aan te sluiten.

Verscheidene oudere Conservatieven waren minder dan verbaasd toen het complot mislukte.

Een oud Conservatief parlementslid dat betrokken is geweest bij de opleiding van potentiële kandidaten zei dat de nieuwe instroom niet gehard was door de ervaring van eerdere mislukte campagnes om verkozen te worden.

Bovendien betekent het feit dat veel van hun parlementaire werk virtueel is verricht, vanwege de beperkingen van het coronavirus, dat zij een meer gebruikelijke inwijding in hun parlementaire partij en het werk van een parlementslid hebben gemist.

"Wanneer zij e-mails en brieven krijgen van ontevreden kiezers, van wie sommigen toch nooit Tory (Conservatief) zouden stemmen, worden zij bang," zei een hooggeplaatste Conservatieve wetgever, die eraan toevoegde dat het nieuwe cohort niet genoeg andere oudere leden in het parlement kende bij wie zij advies konden inwinnen.

"Ze zijn allemaal een beetje overprikkeld," zei een andere oudere conservatief.

Maar "overprikkeld" is niet hetzelfde als "verkeerd". Op het ambtelijk verslag van Sue Gray wordt met meer spanning gewacht dan op de meeste andere verslagen.