Processa Pharmaceuticals, Inc. presenteerde twee samenvattingen op de American Association for Cancer Research (AACR) Annual Meeting 2024, waaronder nieuwe Fase 1b gegevens over haar Next Generation Capecitabine (NGC-Cap) product. Deze samenvattingen zijn beschikbaar in het gedeelte Publicaties op de website van Processa. Zoals overeengekomen met de FDA, zullen gegevens uit vroegere en lopende studies gebruikt worden ter ondersteuning van de borstkanker Fase 2 studie, wat het regelgevend pad voor NCG-Cap stroomlijnt.

De posterpresentatie, getiteld "Next generation capecitabine (NGc-Cap) in Fase 1b studie verhoogt de blootstelling aan 5-FU aanzienlijk terwijl het veiligheidsprofiel verbetert in vergelijking met capecitabine," meldde de volgende recentere bevindingen: 18 patiënten werden ingeschreven in de eerste vier dosisniveaus van capecitabine in NGC-Cap. De blootstelling aan 5-FU, uitgedrukt als het gebied onder de 5-FU-plasmaconcentratiecurve of AUC (geometrisch gemiddelde, CV%), voor de twee cohorten met de hoogste dosering van 150 en 225 mg tweemaal daags NGC-Cap was 4.551 (26,8%) en 6.889 (41,4%) ng-hr/ml.4%) ng-hr/ml, respectievelijk, wat ongeveer 5-10 keer de AUC (0-inf) van 698 (33%) is die eerder werd gerapporteerd voor een grotere dosis van ongeveer 2.250 mg tweemaal daags van de monotherapie capecitabine (Reigner 1998). Evenzo waren de maximale plasmaconcentraties (Cmax) van 5-FU voor deze twee cohorten groter bij 1,5 maal de Cmax van monotherapie capecitabines.

Zoals verwacht was, met de grotere blootstelling aan 5-FU voor alle NGC-Cap cohorten, de incidentie van anaboliet gerelateerde bijwerkingen ook groter dan bij monotherapie behandeling, wat suggereert dat er meer geneesmiddel verdeeld werd over de kankercellen en normale cellen. De extreem lage FBAL katabolietvorming en blootstelling in alle NGC-Cap doses resulteerde in een lagere incidentie van kataboliet gerelateerde bijwerkingen met slechts één patiënt met graad 1 hand-voet-syndroom, een FBAL gerelateerde bijwerking die vaak dosisaanpassingen vereist. Daarnaast presenteerde Processa een tweede abstract op de AACR getiteld "Application of phase 1 and pre-clinical data to assist in determining the optimal dose regimen for cancer drugs using the principles of Project Optimus. Deze samenvatting beschrijft in het kort het Project Optimus-initiatief van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) en de ontwerprichtlijnen voor optimale doseringsschema's (ODR's), die een ODR vereisen die gerechtvaardigd wordt door een dosis-omvattend effectiviteits- en veiligheidsonderzoek, in tegenstelling tot een maximaal getolereerde dosis.

Processa gaf voorbeelden van preklinische en Fase 1 oncologische onderzoeken om aan te tonen hoe de blootstellings-responsrelaties voor veiligheid en werkzaamheid het aanbevolen dosisbereik kunnen opleveren om het optimale doseringsschema te definiëren en te rechtvaardigen in een werkzaamheids-/veiligheidsonderzoek, in een centraal onderzoek en voor goedkeuring door de FDA. In de samenvatting werd ook opgemerkt dat Project Optimus wijzigingen kan vereisen in het ontwerp, de analyse en de interpretatie van klinische studies voor geneesmiddelen tegen kanker in vergelijking met wat er in het verleden is gedaan.