Maakt u zich zorgen over een havikistische Fed, overgewaardeerde aandelen, wankelende schulden, volatiele valuta, onvoorspelbare verkiezingen of rancuneuze geopolitiek? Ontspan en denk er niet te veel over na.

Voor mensen met een spaarhorizon op de lange termijn is de verleiding om te veel te handelen en te veel te betalen voor geavanceerd beleggingsbeheer, esoterische financiële producten en dure afdekkingen misschien gewoon niet de moeite waard.

Ondanks het eindeloze debat over de voordelen van actief of passief beleggen en de eeuwige zoektocht naar "alfa" die de index verslaat, is de zekerste, goedkoopste en minst belastende strategie op lange termijn misschien wel een eenvoudige combinatie van twee gediversifieerde passieve fondsen.

Het ene zou de beste wereldwijde aandelen moeten volgen en het andere gelijkwaardige bedrijfsobligaties, beide afgedekt naar binnenlandse valuta.

Ga dan gewoon vissen.

Zo denken de langetermijnbeleggingsstrategen Jan Loeys en Alexander Wise van JPMorgan, die hun favoriete aanpak KISS noemen, of "Keep it Simple, Stupid", naar het aloude ontwerpprincipe om waar mogelijk complexiteit te vermijden.

"Onze belangrijkste stelling is niet dat KISS-beleggen absoluut optimaal is en dat iets anders doen irrationeel of een slechte belegging is," vertelden Loeys en Wise deze week aan klanten.

"Ons punt is in plaats daarvan dat wij geloven dat u de meeste, zo niet al uw financiële doelstellingen kunt bereiken door onze KISS-aanpak te volgen," zeiden ze. "Meer producten of complexiteit toevoegen levert in onze ogen gestaag dalende extra voordelen op."

Het JPMorgan-team erkent dat kortetermijnhandel en markttiming door hedgefondsen of andere actieve spelers van cruciaal belang zijn voor de marktefficiëntie en -liquiditeit en grote klappen kunnen uitdelen. Maar door anomalieën in de marktprijzen zo snel weg te arbitreren voordat de meeste beleggers ze zelfs maar kunnen waarnemen, blijft er voor een groot deel van de markt niet veel sap meer over.

"De levensduur van nieuwe 'alfa'-ideeën wordt steeds korter," zeiden ze.

Maar hun belangrijkste reden voor spaarders op de langere termijn om het simpel te houden, is dat een outperformance gewoon niet veel lijkt te compenseren voor de risico's van de selectie van fondsbeheerders, hogere kosten, transactietaksen en de tijd die besteed wordt aan het monitoren van complexere of esoterische portefeuilles.

Bovendien denken ze dat hoe minder activa men in een portefeuille heeft, hoe gemakkelijker het is om het risico daarop te beoordelen.

KISSEN EN VERTELLEN

Bij wijze van voorbeeld onderzoeken Loeys en Wise 24 jaar lang maandelijkse rendementen van hedgefondsen die hoger zijn dan wat die eenvoudige wereldwijde aandelen/obligatieportefeuille zou hebben opgeleverd, met gewichten die dezelfde rendementsvolatiliteit op voortschrijdende basis geven.

Deze hebben de afgelopen 10 jaar een onregelmatig record behaald en zijn de afgelopen twee decennia zelden boven de 10% uitgekomen, hoewel ze na de pandemie wel positief zijn geweest. Dit zijn meestal complexe strategieën die vaak niet transparant zijn, hoge kosten hebben en een aanzienlijk beheerdersrisico inhouden.

Volgens het hedgefondsonderzoek van HFR heeft de HFRI Fund Weighted Composite Index op één na in de afgelopen 10 jaar minder goed gepresteerd dan het totale rendement van de S&P 500.

Andere argumenten zijn onder andere hoe "value" beleggers op de langere termijn jarenlang kunnen worstelen om de markt te verslaan, hoe "ondergewaardeerde" aandelen snel worden weggesaneerd en hoe veel aandelen in de index lange tijd overgewaardeerd kunnen blijven.

Vraag maar aan Warren Buffett.

Ondanks een stellaire 60-jarige periode voor de strategie van zijn Berkshire Hathaway-vehikel om modieuze en ondergewaardeerde aandelen te kiezen, vindt hij er tegenwoordig niet veel meer over.

Tijdens zijn toespraak op de jaarlijkse vergadering van Berkshire afgelopen weekend zei Buffett dat hij verwacht dat de geldberg van het conglomeraat, nu een recordbedrag van $189 miljard, zal blijven groeien. Dat is meer dan de helft van de $335 miljard aandelenportefeuille van het bedrijf.

GMO, een in Boston gevestigde waardebelegger, erkende de pijn voor aandelenfondsen die passieve indexen proberen te verslaan die nu gedomineerd worden door Big Tech megacaps en toonde eerder dit jaar aan dat bijna driekwart van de large cap "blend managers" vorig jaar slechter presteerden dan de S&P 500 en dat 90% van hen over een periode van tien jaar achterbleef.

Met een totaalrendement op de wereldwijde MSCI-index voor alle landen van meer dan 400% in de afgelopen 20 jaar - een middenweg tussen de 600% voor de S&P 500 en 200% voor de STOXX-index voor de eurozone - is het passieve aandelenrendement behoorlijk indrukwekkend geweest, zelfs als u rekening houdt met de enorme dalingen in 2008 en 2020.

De strategen van JPMorgan benadrukken dat het obligatiegedeelte van de twee-fondsen "KISS"-portefeuille gediversifieerde wereldwijde bedrijfsobligaties moeten zijn met uitsluiting van staatsobligaties, die volgens hen gevoelig zijn voor risico's van "financiële repressie" doordat overheden instellingen dwingen om te beleggen en ze structureel overwaarderen.

Het totale rendement op de Bloomberg Global Aggregate obligatie-index zonder staatsobligaties is bijvoorbeeld 50% sinds de start van de index in 2010.

Zelfs nu de premies van Amerikaanse investment grade bedrijfsobligaties ten opzichte van Amerikaanse Treasuries naar een dieptepunt in 15 jaar zijn gedaald, zeggen de analisten van JPMorgan dat hun modellen aangeven dat er meer dan 80% kans is dat ze de komende 10 jaar beter blijven presteren.

"De zaken eenvoudig houden in financiën, minder activa, eenvoudige waarderingsregels, eenvoudige beleggingsregels, is een onderschatte strategie," concluderen ze.

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.