Dat leverde geen verrassingen op, en het nieuws was over het algemeen goed: de verkoop is met 10 % gestegen ten opzichte van de eerste zes maanden van het voorgaande jaar, en de winst per aandeel met 8,5 %; de kasstroom is uitstekend en het dividend steeg met 6 %.

Het management voorspelt een omzet van tussen de 570 en 600 miljoen dollar voor boekjaar 2024. Aan het einde van dit jaar zal WD-40 zijn verkoop exact hebben verdubbeld in vijftien jaar tijd.

Hoewel de prestatie lovenswaardig is, rijst de vraag of dit de huidige waardering van het aandeel rechtvaardigt, dat flirt met vijftig keer de winst. Dat onderwerp wordt onder waarnemers en analisten vaak aangesneden.

WD-40 wordt vaak aangehaald als een perfect voorbeeld van het nieuwe tijdperk op de financiële markten - dat van de quantitative easings en de kunstmatige liquiditeit, en in de praktijk de enige die actieve beleggers sinds de grote crisis van 2008 hebben gekend.

Zo bereikt de gemiddelde waardering van het aandeel over de laatste tien jaar zevenendertig keer de winst, terwijl de gemiddelde jaarlijkse verkoopgroei slechts 3,4 % bedraagt.

Tussen 2003 en 2013, dat wil zeggen in de vorige cyclus, schommelde deze gemiddelde waardering eerder rond de twintig keer de winst, terwijl de gemiddelde jaarlijkse verkoopgroei 3,7 % bedroeg.

De uitbreiding van het veelvoud is in werkelijkheid rechtstreeks het gevolg van de steunplannen van de centrale banken, en ongetwijfeld ook in combinatie met de opkomst van indexfondsen die de markt kopen zonder onderscheid.

Ondanks een merkbare verbetering van de rendabiliteit van het eigen vermogen - bereikt met een financiële hefboom die al met al redelijk blijft - lijkt de evolutie in ieder geval niet gerechtvaardigd door een grote ommekeer bij de fundamentele aspecten van de activiteit.

In dat opzicht, zonder ter zake een uitgesproken standpunt in te nemen, zij benadrukt dat het aandeel WD-40 een goede barometer blijft van de algemene stemming op de markt.