Door 
Vastgoedinvesteringen verliezen terrein
In een context van dalende verkoopvolumes, bouwprojecten en prijzen, vestigt de vastgoedmarkt zich in een klimaat van onzekerheid. Na decennia van dominantie van vastgoedbeleggingen zou er een verschuiving kunnen optreden ten gunste van beursbeleggingen.
Beleggers herontdekken de inherente risico's van vastgoedbeleggingen. Na 10 jaar van prijsstijgingen, lage rentes en gunstige belastingen heeft de inflatoire context de reputatie van een laagrisico en rendabele belegging aangetast. Deze collectieve blindheid voor de risico's verbonden aan vastgoedbeleggingen belooft een moeilijk ontwaken met de versterking van de prijsdalingen op de vastgoedmarkt.
Een steeds minder aantrekkelijke vastgoedmarkt
Bij jonge beleggers geniet vastgoed niet langer dezelfde uitstraling als bij hun oudere tegenhangers. Ontmoedigd door hoge prijzen, stijgende rentes en het risico op onbetaalde huren, wenden jongere generaties zich meer tot andere activaklassen. In een land als Frankrijk is de groep van aandelenbezitters jonger dan 35 sinds 2015 verdubbeld tot 20 %. Deze trend, versterkt door de lockdown en de toenemende populariteit van crypto-activa, vindt in de rentestijging een derde drijfveer ten gunste van beleggingen op de financiële markten onder jongeren.
Het lijkt erop dat deze trend veel minder uitgesproken is bij de rest van de Franse bevolking. Met een direct aandelenbezit van 6,8 % (maart 2023, AMF) kiezen Fransen ervoor om te investeren in minder risicovolle activa zoals spaarrekeningen en levensverzekeringen. Aandelenbeleggingen lijken niet de grote winnaar van de verzwakking van vastgoed, een gevolg van een nog altijd sterke risicoaversie onder beleggers.
Jonge beleggers met meer durf
Deze jonge generatie van investeerders zoekt naar een hoge rendabiliteit op een kortere horizon dan historische beleggers. Voor de jongsten, gemotiveerd door snelle rendementen en nieuwsgierigheid, vertaalt dit zich in het bezit van risicovollere activa (crypto, aandelen, ETF's), ten koste van passieve beleggingen via beleggingsfondsen of levensverzekeringen.
Met een sterke diversificatie zijn ze ook meer dan hun oudere tegenhangers geïnteresseerd in crowdfunding, risicokapitaal of vastgoedbeleggingen via SCPI's en OPCI's. Op de aandelenmarkten aarzelen deze investeerders niet om zich te richten op smallcap- en midcapwaarden en stimuleren ze bubbels in bloeiende sectoren.
Welke concrete impact op de markten?
Na twee magere jaren gekenmerkt door opeenvolgende mislukkingen, kondigt het jaar 2024 zich aan als een uitstekend jaar voor IPO's. Het is erg waarschijnlijk dat jonge beleggers, op zoek naar snelle rendementen, zullen deelnemen aan de komende fondsenwervingen. Denk maar aan de beursgang van Ampère (een dochterbedrijf van Renault), verwacht in april of mei 2024.
Men kan ook een heropleving verwachten, zij het in mindere mate, vanwege de voorkeur van jonge beleggers voor Amerikaanse groeiaandelen, in small- en midcaps. Momenteel verwaarloosd door beleggers zijn de waarderingsniveaus van groeiwaarden historisch laag en zullen ze centraal staan bij de durfkapitalisten bij de eerste tekenen van een marktherstel.
Jonge beleggers geven de voorkeur aan duurzame beleggingen
Op langere termijn kan de samenstelling van de indexen sterk veranderen. Tot nu toe hechten beleggers relatief weinig belang aan ESG-criteria. Een studie van de OESO onthult dat voor de onder 25-jarigen, het duurzame en verantwoordelijke karakter van investeringen de belangrijkste reden is voor 31 % van de respondenten, drie keer meer dan bij de meer dan 50-jarigen. Of deze nobele intenties verenigbaar zijn met de eerder genoemde honger naar snelle meerwaarden is nog maar de vraag. Maar in theorie kunnen we verwachten dat er kortingen komen die gericht zijn op zwaargewichten in de petrochemische industrie, de wapenindustrie of de luchtvaart, zoals TotalEnergies, Dassault Aviation of Airbus, ten gunste van bedrijven met een gunstiger ESG-score.
Beter laat dan nooit
De interesse van jonge generaties in beleggen op de financiële markten, of het nu gaat om aandelen of andere activaklassen, is een positieve trend in een land waar nog steeds 72% van de bevolking geen vertrouwen heeft in aandelenbeleggingen. Deze situatie weerspiegelt het gebrek, zo niet de afwezigheid, van educatie over economische en financiële onderwerpen in landen als Frankrijk, wat bijdraagt aan een vertekend beeld van de risico's verbonden aan beleggen onder de bevolking.
