* Belangrijkste ratingbureaus beoordelen Italië de komende vier weken

* Begrotingsontsporing, afnemende groei brengen Rome in gevaar

* Een verlaging van de rating voor Italië kan gevolgen hebben voor de periferie van de eurozone

* Analisten zeggen dat de spread tussen Italië en Duitsland kan oplopen tot 250 basispunten

* S&P Global begint vrijdag met herfstbeoordelingen

MILAAN/ROME, 18 oktober (Reuters) - Het is onwaarschijnlijk dat Italië de komende maand ongeschonden uit een reeks beoordelingen van zijn staatsschuld zal komen, zeggen analisten, maar de overheersende mening is dat de ratingbureaus de vooruitzichten voor Rome zullen verslechteren zonder de rating te verlagen.

Eventuele negatieve verrassingen zullen waarschijnlijk leiden tot een sprong in de spreads op Italiaanse obligaties, die al maanden stijgen, een trend die nog verergerd is sinds september, toen Rome zijn begrotingstekortdoelstellingen voor 2023-2025 verhoogde.

Italië is de op twee na grootste economie van de eurozone, maar heeft de op een na grootste schuldenberg als percentage van de nationale productie, en de vooruitzichten van het land voor groei en overheidsfinanciën zijn aanzienlijk verslechterd sinds de bureaus de ratings van Rome in het voorjaar bevestigden.

Als bellwether voor de economieën met de meeste schulden in de eurozone kan een verlaging van de rating van Italië invloed hebben op de leentarieven in het hele blok van 20 leden en een uitdaging vormen voor het vermogen van de Europese Centrale Bank om haar monetaire beleid effectief uit te voeren.

S&P Global begint vrijdag met de herfstbeoordelingen, die wekelijks worden gevolgd door DBRS, Fitch en Moody's.

"Een neerwaartse bijstelling van de vooruitzichten (naar negatief) door S&P Global, Fitch of DBRS is waarschijnlijk," zegt Alessandro Tentori, CIO voor Italië bij Axa Investment Managers.

Alle drie de bureaus hebben Italië momenteel een stabiele outlook.

Het Italiaanse bruto binnenlands product kromp in het tweede kwartaal met 0,4% ten opzichte van de drie voorgaande maanden, en vorige maand verlaagde de regering haar bbp-prognoses voor dit jaar en volgend jaar, terwijl ze mikte op vrijwel geen schuldvermindering tot 2025.

Verscheidene analisten zeiden dat een downgrade het renteverschil tussen de Italiaanse en Duitse 10-jaars rente zou kunnen doen toenemen tot 250 basispunten van het huidige niveau van ongeveer 200, terwijl een verslechtering van de vooruitzichten waarschijnlijk een meer gematigde stijging tot ongeveer 220 zou opleveren.

Fitch merkte vorige week op dat het begrotingskader van Rome voor 2024 een "aanzienlijke versoepeling" van haar begrotingsplannen inhoudt, terwijl Fitch en Moody's beide kritiek hebben geuit op andere recente economische beleidsvoorstellen van de regeringscoalitie van Giorgia Meloni.

De grootste bedreiging wordt gevormd door Moody's, dat Rome slechts één positie boven junk rating geeft met een negatieve outlook. Moody's zal op 17 november een beslissing nemen.

Althea Spinozzi, senior vastrentend strateeg bij Saxo Bank, zei dat de waarschijnlijke stijging van de Italiaanse obligatierente als Moody's de trekker overhaalt "de Europese Centrale Bank bijna zou dwingen om in te grijpen".

TE GROOT OM TE DOWNGRADEN?

Spinozzi voegde er echter aan toe dat de gevolgen van een degradatie van de Italiaanse schuld naar junk waarschijnlijk genoeg zouden zijn om het ratingbureau ervan te overtuigen af te zien, een mening die door sommige andere analisten wordt gedeeld.

"Een downgrade zou een aantal vrij significante gevolgen hebben voor perifere schulden in het algemeen," zei Jim Leaviss bij fondsbeheerder M&G Investments.

"Gezien de omvang van wat een downgrade zou doen, denk ik dat de drempel voor Moody's om het te doen vrij hoog is."

De Italiaanse minister van Economie Giancarlo Giorgetti zei vorige week op een internationale bijeenkomst in Marokko tegen verslaggevers dat hij niet bang was voor een downgrade, maar dat hij zich wel bewust was van het risico.

"Wie kan het uitsluiten? Kan ik uitsluiten dat ik struikel als ik begin te lopen," zei hij.

Het contrast tussen Italië en andere perifere landen in de eurozone is frappant, zoals blijkt uit het feit dat in tegenstelling tot eerdere perioden van marktstress in 2008 en 2011, de spreads van Italiaanse obligaties ten opzichte van Duitsland nu het grootst zijn.

Griekenland kreeg vorige maand de investment-grade status terug van DBRS, terwijl Portugal een ratingupgrade kreeg van Fitch en een verbetering van de vooruitzichten van S&P Global en Moody's.

Het Internationaal Monetair Fonds voorspelde vorige week dat de Italiaanse groei volgend jaar slechts 0,7% zal bedragen, de laagste groei in de eurozone en een stuk lager dan die van Spanje, Portugal en Griekenland.

Nog hogere rendementen zouden het voor Rome duurder maken om zijn enorme staatsschuld, die gelijk is aan ongeveer 140% van de nationale productie, af te betalen.

Volgend jaar zal Rome zo'n 548 miljard euro (580 miljard dollar) aan obligaties moeten verkopen, 46 miljard meer dan in 2023, volgens berekeningen van Intesa Sanpaolo.

Toch zei Giovanni Radicella, hoofd vastrentende waarden bij fondsbeheerder Arca Fondi, dat een volledige Italiaanse crisis onwaarschijnlijk bleef.

"Eén reden om een land te kopen is de risicopremie. En wanneer het een nieuwe reële waarde bereikt, zal het kopers teruglokken en zal de uitverkoop binnen de perken blijven," zei hij.

($1 = 0,9443 euro)