Een verkeerde inschatting van de invloed van het huidige beleid op de economie "zou een verklaring kunnen zijn voor de constellatie van gegevens die we waarnemen," met name op het gebied van huisvesting, maar ook in bredere zin voor de aanhoudende economische groei, schreef Kashkari. Met name de huizenmarkt "blijkt veerkrachtiger te zijn voor ... strak beleid dan in het verleden over het algemeen het geval was," waardoor de Fed verstoken blijft van wat doorgaans een belangrijk kanaal is voor het effect van hoge rentetarieven.
Kashkari zei dat dit om een aantal redenen zou kunnen gebeuren, van botte redenen zoals een tekort aan huizen in combinatie met een stijgende vraag, tot een moeilijker te diagnosticeren verschuiving in de "neutrale" rentevoet, wat zou betekenen dat het Fed-beleid de economie minder beperkt dan verwacht.
Hoe dan ook, het betekent dat de Fed moet bepalen of de inflatie echt boven de doelstelling is gestagneerd of dat de prijsdruk uiteindelijk zal blijven afnemen - een belangrijke kwestie die beleidsmakers kan dwingen om te beslissen of het de moeite waard is om een recessie te riskeren met een nog strakker monetair beleid om een paar tienden van een procentpunt uit het tempo van de prijsstijgingen te persen.
"De vraag waar we nu voor staan is of het desinflatoire proces in feite nog steeds aan de gang is en alleen maar langer duurt dan verwacht, of dat de inflatie zich in plaats daarvan stabiliseert rond een niveau van 3%, wat suggereert dat het (Federal Open Market Committee) meer werk te doen heeft om onze doelstellingen van het dubbele mandaat te bereiken," schreef Kashkari.
Kashkari kwam niet tot een antwoord of een update van zijn mening over het juiste pad van het monetaire beleid. Voorafgaand aan de laatste vergadering van de Fed zei hij dat tegenvallende inflatiegegevens en aanhoudende groei zouden kunnen betekenen dat de Fed de rente dit jaar helemaal niet verlaagt, maar dat verdere verhogingen van de beleidsrente "geen waarschijnlijk scenario" waren.
ZIJWAARTS BEWEGEND
De Amerikaanse centrale bank
tijdens haar vergadering vorige week
hield de beleidsrente binnen een bandbreedte van 5,25% tot 5,5%, waar het sinds juli is gebleven, waarbij functionarissen over het algemeen de verwachtingen voor een latere start en minder algehele beleidsversoepeling dit jaar bijstelden. Fed-functionarissen zullen tijdens hun vergadering van 11 en 12 juni meer specifieke richtlijnen geven wanneer ze nieuwe economische kwartaalprognoses publiceren.
In maart steeg de inflatie die de voorkeur heeft van de Fed, de prijsindex voor persoonlijke consumptieve bestedingen, met 2,7% per jaar.
Het is een cijfer dat tegelijkertijd een duidelijke daling inhoudt ten opzichte van het percentage van meer dan 7% dat werd gezien tijdens een uitbraak van de inflatie in 2022, dat te hoog blijft voor beleidsmakers om te zeggen dat hun taak erop zit, maar dat toch dicht genoeg bij 2% ligt dat er terughoudendheid kan zijn om de rente verder te verhogen en het soort stijging van de werkloosheid te riskeren dat beleidsmakers hoopten te vermijden.
Tijdens zijn persconferentie na de vergadering van vorige week zei Fed-voorzitter Jerome Powell dat in een situatie waarin de banenmarkt sterk blijft, maar de inflatie "zijwaarts beweegt", de Fed waarschijnlijk zou wachten met renteverlagingen en zou afwachten omdat beleidsmakers nog steeds van mening zijn dat de huidige benchmarkrente voldoende is om de inflatiedoelstelling van de Fed te bereiken.
Kashkari opperde een andere mogelijkheid: Dat om verschillende redenen, misschien zelfs tijdelijke redenen,
de "neutrale" rentevoet
is gestegen, wat betekent dat de economie sterker zal blijven dan in het verleden bij hetzelfde monetaire beleid.
"Nu de inflatie in het meest recente kwartaal zijwaarts beweegt, roept dit vragen op over hoe restrictief het beleid eigenlijk is," schreef Kashkari. "De onzekerheid over waar neutraal vandaag staat, creëert een uitdaging voor beleidsmakers."
