De 10-jaars rente op schatkistpapier is sindsdien met ongeveer 70 basispunten gestegen, wat de vrees aanwakkert dat de centrale bank de controle over het lange einde van de rentecurve dreigt te verliezen.
Toegegeven, een groot deel van deze stijging van de rente is veroorzaakt door zogenaamde 'Trump trades', beleggers die schatkistpapier verkopen in de verwachting dat Donald Trump terugkeert naar het Witte Huis en een extreem laks fiscaal beleid gaat voeren.
Maar het is waarschijnlijk ook een weerspiegeling van de solide economische groei en de stabiele inflatie-indicatoren die sinds september in de Verenigde Staten te zien zijn, waardoor twijfel is gerezen over de wijsheid van het besluit van de Fed om haar verruimingscyclus te beginnen met een verlaging van 50 basispunten.
Natuurlijk heeft de Fed om te beginnen niet echt 'controle' over dit deel van de curve. De belangrijkste beleidsrente van de Fed is de overnight interbancaire rente.
Maar beleggers hebben er vertrouwen in dat de Fed enige controle kan uitoefenen over de leenkosten op de lange termijn, gezien het succes van het smörgåsbord aan beleidsmaatregelen dat ze sinds 2008 heeft uitgevoerd om dat te bereiken, waaronder de aankoop van triljoenen dollars aan obligaties, de zogenaamde kwantitatieve versoepeling, forward guidance en een curvevormend mechanisme dat 'Operation Twist' wordt genoemd.
Wat gebeurt er als dit geloof in de "controle" van de Fed in twijfel wordt getrokken, en wat zou de centrale bank kunnen doen om deze geloofscrisis te voorkomen?
SNELLE REFLEX
De rente op schatkistpapier is hoog, maar niet beangstigend hoog. De 10-jaars rente ligt momenteel rond de 4,30% en de 30-jaars rente rond de 4,50%.
Als de Fed de controle over de lange kant van de curve verliest, kan deze situatie nog veel erger worden. Andy Constan, chief executive officer en chief investment officer bij Damped Spring, stelt dat de markten in dit scenario de 10- en 30-jaarsrente tot boven respectievelijk 5,50% en 6% zouden kunnen zien stijgen.
De "termijnpremie" zou kunnen oplopen tot 100 basispunten, tegen 25 basispunten nu, de inflatieverwachtingen zouden kunnen worden verlaagd en de 12-maands forward P/E ratio van de S&P 500 zou kunnen dalen tot 16, tegen 22 nu.
De Amerikaanse markten zijn momenteel ver verwijderd van Constans worstcasescenario, maar wat hij benadrukt is hoe snel de zaken zouden kunnen ontaarden.
"Dit is geen voorspelling. Dit is een potentieel gevolg van de beleidsfout die zowel de Fed als het ministerie van Financiën hebben gemaakt als er niet snel iets aan wordt gedaan," schreef hij onlangs.
"De (financiële) omstandigheden zijn gemakkelijk geweest ondanks de focus op de korte reële fed funds rente. Het verliezen van het lange eind van de obligatiemarkt zou de verkrapping zijn die de harde landing veroorzaakt."
PIVOTRISICO'S
Dus wat zou de Fed kunnen doen om te voorkomen dat ze in deze gevaarlijke situatie terechtkomt? Ze zou haar renteverlagingscyclus deze week kunnen pauzeren of kunnen aangeven dat ze in december zal pauzeren. Ze kan ook haar toezegging om haar balans af te bouwen herhalen en aangeven dat de eindrente hoger is dan eerder gedacht.
Maar deze havikistische koerswijziging is misschien niet natuurlijk voor voorzitter Powell, die de afgelopen twee jaar een dovistische toon aansloeg in zijn openbare opmerkingen, zelfs toen de Fed de rente verhoogde.
En een havikistische 'ommezwaai' op dit moment is riskant.
Terwijl de Amerikaanse bbp-groei solide blijft, beginnen er barsten in de arbeidsmarkt te komen. De schamele 12.000 banen die er in oktober bijkwamen, kunnen voornamelijk het gevolg zijn van eenmalige exogene gebeurtenissen, maar de totalen van de voorgaande maanden werden ook naar beneden bijgesteld, wat wijst op een verzwakking van de omstandigheden.
De Fed kan er ook achter komen dat het verkleinen van haar balans niet zo eenvoudig is als het een paar maanden geleden leek. De 'reverse repo facility' (RRP) van de centrale bank - die vaak wordt gezien als een indicatie voor overtollige marktliquiditeit - daalde vrijdag naar $155 miljard, het laagste niveau in drieënhalf jaar.
Als de RRP volledig afgebouwd wordt, zou de liquiditeit die afgevoerd wordt door verdere kwantitatieve verkrapping geen 'overtollige' liquiditeit zijn, maar bankreserves. En de Fed zal vrijwel zeker voorzichtig zijn om hierin te snijden om een herhaling van september 2019 te voorkomen, toen een scherpe daling van de reserves de geldmarkten in beroering bracht.
Uiteindelijk zal de Fed de controle over de curve niet 'verliezen' zolang er kopers komen opdagen op de steeds groter wordende veilingen van schatkistpapier of op de secundaire markt. Tot nu toe blijven ze dat doen, ondanks enkele recente wankelingen.
Als ze ermee ophouden, moet de koper in laatste instantie ingrijpen. Die koper is natuurlijk de Fed, wat onderstreept waarom het zo belangrijk is dat de markten hun vertrouwen in deze instelling niet verliezen.
(De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters).
