Voor Takashi Karube en veel Japanners zoals hij, was de aandelenrally in Tokio weinig om over te juichen.

De Nikkei-aandelenindex bereikte donderdag zijn hoogste stand ooit, overtrof een record dat in december 1989 werd gevestigd en markeerde een ooit ondenkbaar herstel voor een markt die een groot deel van de afgelopen drie decennia in malaise verkeerde.

In plaats van de flitsende uitgaven en het grenzeloze optimisme van de jaren van de zeepbel, groeide de 34-jarige Karube, geboren slechts twee maanden na de piek van de aandelenmarkt in 1989, op met soberheid en constante herinneringen aan de afnemende economische macht van Japan.

"Mijn salaris is in 10 jaar niet gestegen," zei Karube, die voor een online bank werkt. "Mensen denken dat alles goed gaat zolang ze hun huidige levensstandaard maar kunnen behouden."

Japan is eind vorig jaar in een recessie terechtgekomen, zo bleek uit gegevens van deze maand, en is niet langer 's werelds nummer 3 op economisch gebied.

Karube heeft geprobeerd de hogere voedselprijzen van de afgelopen jaren te doorstaan door boodschappen te doen bij discountsupermarkten, zijn lunch mee te nemen naar het werk en minder uit eten te gaan.

Hij heeft de afgelopen zeven of acht jaar geld gestoken in Amerikaanse en wereldwijde aandelenfondsen, wat zijn pessimistische kijk op Japan weerspiegelt.

In veel opzichten is Japan nooit ontsnapt aan het trauma dat volgde op de crash van de zeepbel, toen bedrijven failliet gingen, banken implodeerden en directeuren zelfs zelfmoord pleegden.

De recente stormloop op de aandelenmarkt - aangezwengeld door buitenlandse beleggers omdat de hervorming van het bestuur en een zwakke yen Japanse bedrijven aantrekkelijker hebben gemaakt - heeft het lange pessimisme van Japan tot nu toe niet kunnen verdrijven.

"Als de aandelen stijgen, heeft dat niet echt invloed op onze levensstandaard, en in veel opzichten doet Japan het niet goed, de yen is erg zwak," zei de 57-jarige Sachio Kuroshima, terwijl ze op het station van Tokio op de shinkansen-kogeltrein wachtte.

Ze zei dat ze overwoog om wat geld te steken in het belastingvrije aandelenbeleggingsprogramma NISA van de overheid, maar dat ze er nog niet aan begonnen was.

HARDE ERVARING

Japanse mamma en pop beleggers zijn al lang op hun hoede voor hun thuismarkt vanwege de "harde ervaring of herinnering aan de Nikkei crash meer dan 30 jaar geleden," zei Tohru Sasaki, hoofdstrateeg bij Fukuoka Financial Group, die eerder bij JPMorgan en de Bank of Japan werkte.

Dat verklaart ook waarom de miljoenen Japanners met een NISA-aandelenrekening grotendeels in het buitenland beleggen - de meeste analisten schatten dat het geld voornamelijk naar Amerikaanse fondsen en aandelen is gegaan.

"De Japanse economie is helemaal niet goed. De reden waarom de aandelen stijgen, is omdat buitenlanders kopen," zei de 68-jarige Hiroyuki Saito, die een bedrijf runde dat evenementen produceerde voordat hij met pensioen ging.

Japan was ooit een land met baanbrekend onderzoek op gebieden zoals halfgeleiders, maar nu niet meer, zei hij.

De grootste bedrijven zijn van plan om dit jaar weer recordlonen te verhogen, als reactie op een push van premier Fumio Kishida voor een "opwaartse spiraal" van hogere lonen die een "goede" inflatie voeden.

Maar de kleinere bedrijven, die ongeveer 70% van de werknemers in dienst hebben, hebben vaak moeite gehad om de lonen te verhogen.

"SLECHTE INFLATIE

De vooruitzichten voor werknemers in het algemeen zijn niet goed, zegt de 60-jarige Hajime Sato, die bij een bouwbedrijf werkt waar ongeveer 150 mensen werken.

"Er druppelt niet echt iets naar beneden," zei hij.

Een zwakke yen heeft de prijzen van voedsel, brandstof en andere goederen opgedreven - wat de "slechte" inflatie aanwakkert die de centrale bank, en Kishida, willen vermijden.

Een zwakkere munt werd ooit ondubbelzinnig als positief gezien voor de exportgedreven economie van Japan. Hoewel het nog steeds winstgevend is voor bedrijven als Toyota Motor, is het minder een voordeel dan vroeger, omdat veel bedrijven nu in het buitenland produceren.

Voor de 24-jarige Yui Iwatsuki zou de overdaad van het tijdperk van de zeepbel - en alle merkkleding en handtassen - nu ondenkbaar zijn.

Ze winkelde vroeger in warenhuizen, maar koopt nu goedkopere kleding omdat de lonen bij het gebouwbeheerbedrijf waar ze werkt nauwelijks gestegen zijn.

"De manier waarop de generatie van mijn ouders feestte was erg opzichtig," zei ze.

Toch heeft de rally op de markt sommige Japanners wakker geschud.

"Ik was nooit eerder echt geïnteresseerd in beleggen in aandelen, maar het recente beursnieuws en NISA hebben me van gedachten doen veranderen," zei Koji Yamaguchi, een loontrekkende van in de 30.

"Ik voel nu de noodzaak om proactiever te beleggen, vooral omdat alles duurder wordt en mijn salarisverhogingen geen gelijke tred houden." (Verslaggeving door Daniel Leussink, Anton Bridge, Rocky Swift en Makiko Yamazaki; Redactie door David Dolan; Bewerking door Clarence Fernandez)