Het bedrijf maakte op 7 maart zijn jaarresultaten bekend, wat uiteraard een herbeoordeling rechtvaardigt. Wij gaan hier even niet in op de verdiensten van zijn bedrijfsmodel, dat is gekopieerd van Amazon..  

Zalando moeten wij veeleer benaderen als een dienstverlener die voornamelijk de marketing en de logistiek voor zijn rekening neemt van spelers op het gebied van fast fashion. Het bedrijf is daarnaast ook gewoon een traditionele retailer.

Er zij ook op gewezen dat het aandeel nooit deel uitmaakte van de Europese portefeuille van MarketScreener. De waardering van afgelopen herfst - 0,4 tot 0,5 keer de omzet ondanks een indrukwekkend groeitraject - deed onvermijdelijk denken aan Zooplus, dat destijds een van onze best presterende beleggingen was.

Het goede nieuws is dat de activiteiten de groene zone zijn ingegaan, met een positieve kasstroomgeneratie en een nettoresultaat dat al met al representatief blijft voor de reële winstgevendheid. 

Het management gebruikte een deel van de overtollige liquide middelen voor een bescheiden schuldafbouw en een aandeleninkoop die opmerkelijk goed werd uitgevoerd, d.w.z. tegen historisch lage waarderingsveelvouden. De nettoschuld blijft negatief en de balans ziet er comfortabel uit. Geen zorgen dus wat dat betreft.

Het minder goede nieuws dan: na vijftien jaar van ongebreidelde groei is die nu tot stilstand gekomen, met een futloos eerste kwartaal en een wegebbend pandemie-effect. Als we rekening houden met de inflatie, zien we zelfs een krimp.

Tegelijkertijd daalt de brutomarge naar het laagste niveau in acht jaar. Hier zien wij de macht van de operationele hefboom van Zalando aan het werk: de brutomarge verliest slechts 300 basispunten en gaat van 42 % naar 39 %, maar het bedrijf verliest in één klap wel tussen de 150 en 200 miljoen euro aan nettowinst.

Het management, met een slimme bedrijfsvoering die men alleen maar kan waarderen, belooft uiteraard verbetering in 2023. De bedrijfsleiding lijkt echter af te stappen van de dubbele groeicijfers van weleer.