Blavatnik heeft echter een goede deal gesloten. Hij kocht Warner Music in 2011 voor 3,3 miljard USD, op een moment dat iedereen dacht dat de activiteiten van labels op uitsterven stonden — de verkoop van platen was ingestort en de piraterij beleefde nog zijn hoogtijdagen.
De streamingrevolutie heeft het landschap veranderd en nieuwe kansen geboden aan labels. Goldman Sachs promootte de beursgang van Warner Music door te verzekeren dat hun markt in tien jaar tijd nog zou verdubbelen. Halverwege deze periode lijken de gebeurtenissen hen voorlopig gelijk te geven.
Ook de cijfers van Warner Music spreken boekdelen, met een omzet die tussen 2014 en 2024 verdubbelt, terwijl de winst bijna verviervoudigd is in dezelfde periode. Maar investeerders anticiperen op de volgende stap. Verrassend goedgelovig in sommige sectoren, zijn ze hier geneigd defensief te spelen.
Nochtans, de verwerving van muziekrechten heeft veel weg van speculatieve manie. In 2021, toen catalogi van nummers werden verhandeld voor meer dan twintig keer hun omzet, waarschuwde de CEO van Warner Music, Steve Cooper, dat deze transacties "alle financiële logica tartten", en vergeleek hij het opbod met de goudkoorts in Yukon.
De drie zwaargewichten in de sector — Warner, Universal en Sony — zagen toen erg agressieve private equity-fondsen aan hun deur aankloppen, gesponsord door onder andere KKR, Blackrock en Apollo. Later werd Cooper bedankt en vervangen aan het hoofd van Warner door Robert Kyncl, een voormalig medewerker van Netflix en YouTube — wat veel zegt over de strategische richting van de labels.
MarketScreener voorspelde al lang een kater in de sector. We herinneren ons dat de CEO van Universal deze zomer beleggers nog aanspoorde om een daling van de streaminginkomsten te vergeven en zich te concentreren op de "lange termijn".
Bovendien verliet KKR eerder dit jaar de tafel door Chord aan Universal te verkopen. Voor de New Yorkse firma was dit een mooie exit op het hoogtepunt, en veel beleggers interpreteerden dit als een signaal van een ommekeer.
De waarderingen van Warner en Universal illustreren goed de paradigmaverandering. De eerste wordt verhandeld tegen 13x zijn verwachte ebitda voor de komende twaalf maanden, tegenover 16x zijn gerealiseerde ebitda over de afgelopen twaalf maanden. De tweede vraagt nog steeds een aanzienlijke premie, tegen 16x zijn verwachte ebitda voor de komende twaalf maanden, tegenover 25x de ebitda gerealiseerd over de afgelopen twaalf maanden.
In de huidige situatie was de beste manier om te profiteren van de grenzeloze groei van streaming nog steeds te beleggen in Netflix of Spotify — dat wil zeggen aan de kant van de distributie — in plaats van in de labels.