De premier van Trinidad en Tobago, Keith Rowley, bevestigde maandag dat de partijen aan het onderhandelen waren over de licentie en voegde eraan toe dat de minister van Energie, Stuart Young, naar verwachting deze week Caracas zal bezoeken.
De licentie zou een langlopende poging van Trinidad in gang kunnen zetten om zijn gasverwerking en petrochemische export te stimuleren, terwijl het Venezuela van een broodnodige extra bron van geld voorziet.
De twee landen willen de grensoverschrijdende energieontwikkeling versnellen sinds de V.S. in januari een tweejarige vergunning afgaven om de ontwikkeling van het Dragon-veld mogelijk te maken.
Venezuela, dat de grootste gasreserves van Latijns-Amerika heeft, en het naburige Trinidad, de grootste exporteur van vloeibaar aardgas (LNG) in de regio, zouden elkaars behoeften om gas te produceren en te exporteren aanvullen.
Beide landen bespreken een 25-jarige exploratie- en productielicentie voor het Dragon-veld, dat tot 4,2 biljoen kubieke voet gas bevat en in Venezolaanse wateren bij de zeegrens tussen beide landen ligt.
Sommige voorwaarden moeten nog geregeld worden, maar als alles goed gaat zou er in de komende dagen een overeenkomst getekend kunnen worden, aldus de mensen.
Shell zou het project exploiteren met een belang van 70% en NGC uit Trinidad zou de resterende 30% bezitten onder de voorgestelde voorwaarden, zeiden de mensen.
Venezuela's staatsoliemaatschappij PDVSA, die de reserves van Dragon ontdekte en voor de bestaande infrastructuur betaalde, zou geen aandeel in het project hebben, maar Venezuela zou contant geld of een deel van de gasproductie als royalty's ontvangen.
PDVSA was in 2013 klaar met het testen van de gasproductie in Dragon, maar het veld is nooit commercieel actief geweest vanwege het gebrek aan kapitaal van het bedrijf en, meer recentelijk, Amerikaanse sancties.
De VS hebben vorige maand de sancties tegen Venezuela tijdelijk versoepeld en de vergunning voor Dragon gewijzigd, waardoor Caracas de opbrengsten van de gasverkoop kan ontvangen. Sindsdien zijn de onderhandelingen sneller verlopen, aldus een derde persoon.
Shell weigerde commentaar. NGC verwees vragen over de gesprekken door naar het energieministerie van Trinidad. Het ministerie, PDVSA en het olieministerie van Venezuela reageerden niet op verzoeken om commentaar.
Rowley zei ook dat hij hoopt dat een langlopend geschil tussen Venezuela en buurland Guyana over een potentieel olierijk gebied geen gevolgen heeft voor projecten met Trinidad.
"Ik zou niet graag zien dat de relatie tussen Venezuela en Guyana ooit op een punt komt waar consequente acties ons negatief zullen schaden", zei de premier.
VOLUMES, PRIJZEN, PIJPLEIDINGEN
De voorgestelde licentie zou een eerste volume van 300 miljoen kubieke voet per dag (mcfd) Venezolaans gas naar Trinidad laten gaan voor LNG-productie, te beginnen eind 2026, en nog eens 50 mcfd naar petrochemische fabrieken, aldus de mensen.
Trinidad en Tobago heeft de capaciteit om 4,2 miljard kubieke voet per dag (bcfd) te verwerken tot LNG, petrochemische producten en elektriciteit, maar de gasproductie bedraagt ongeveer 2,7 bcfd.
Het gebrek aan gas heeft geleid tot de sluiting van een van de LNG-verwerkingseenheden.
De partijen zijn het in principe eens geworden over een prijs waarbij het gas voor minder dan $3 per mcf de grens over zou gaan, aldus de bronnen.
PDVSA heeft aangedrongen op een handtekeningbonus van ongeveer 65 miljoen dollar die vooraf betaald moet worden. Maar Shell en NGC willen elke betaling koppelen aan bepaalde mijlpalen, zoals het eerste gas, voegden de bronnen eraan toe.
De partijen overwegen twee afzonderlijke lijnen om het gas te transporteren: één gedeeltelijk aangelegd door PDVSA naar Guiria, aan de oostkust van Venezuela. Een tweede lijn zou worden aangesloten op het Hibiscus-veld van Shell in Trinidad.
Als de partijen het erover eens worden dat een deel van het gas door Guiria zal gaan, is er misschien een extra korte pijpleiding nodig die Guiria met Point Fortin verbindt, waar de LNG-fabrieken van Trinidad staan.
Deze optie zou Venezuela in staat stellen om het gas aan land te verwerken, te houden wat het nodig heeft om de binnenlandse markt te bevoorraden en in de toekomst mogelijk gasvloeistoffen te exporteren. Maar het toevoegen van een nieuwe lijn zou de tijd voor het project om met de productie te beginnen kunnen verlengen tot vijf jaar, in plaats van drie jaar zoals gehoopt, zeiden de mensen.