De twee groepen zijn goed geleide bedrijven, met terugkerende, groeiende activiteiten en een aanhoudende marktdynamiek (digitalisering van administratieve formaliteiten e.d.). Beiden hebben een zonder meer sensationeel operationeel en financieel traject afgelegd. Automatic Data Processing blijft koploper op grote afstand, met een omzet die vier keer zo groot is als die van Paychex. Toch heeft Paychex voor ons een interessanter profiel.

Er zijn echter heel wat concurrenten, zoals Paycom, Workday, Paylocity en SAP. Zelfs in marktniches vind je groepen als Fiserv of Equifax. De sector blijft echter gefragmenteerd en in werkelijkheid is het bijzonder moeilijk om het marktaandeel van elk van die spelers in te schatten. Dat varieert namelijk enorm, afhankelijk van de bediende sector en de verstrekte diensten.

Bron: Paychex

Via zijn Flex-portaal en zijn teams van consultants levert Paychex een hele reeks diensten en oplossingen voor het beheer van de loonadministratie, bonussen, personeelsvoordelen, verzekeringspolissen, pensioenregelingen, noem maar op.  In tegenstelling tot ADP, een aanbieder die zich concentreert op de Fortune 500 (Amerikaanse multinationals), richt Paychex zich op de categorie van de kleine en middelgrote ondernemingen.

De groep heeft 730.000 klanten, met een gemiddelde omzet per klant van zo'n 6.300 USD en een retentiegraad van 84 %. Die cijfers zijn lager dan die van ADP, dat 940.000 klanten heeft, per klant gemiddeld 17.500 USD omzet en een retentie laat optekenen van meer dan 90 %. Dat de cijfers van Paychex lager zijn, is een logisch gevolg van het feit dat het bedrijf een cliënteel bedient die bestaat uit kleinere, minder rijke bedrijven, die weliswaar volatieler zijn maar niettemin een groot potentieel kunnen hebben. Bedrijven in deze sector hebben een hoge moat of kasteelgracht, in de vorm van omschakelingskosten (switching costs). Wie van aanbieder wil veranderen, wordt immers geconfronteerd met grote obstakels. Wanneer een dienst goed werkt, vooral als het gaat om zaken als loonadministratie, dan wil je dat niet zomaar veranderen. Als een klein bedrijf dan groeit, dan is dat voor Paychex een zeer goede zaak.

Loonadministratie is bovendien sterk gereglementeerd. Je kunt op dit gebied dus niet van de ene dag op de andere zomaar softwareoplossingen gaan aanbieden. Dit zorgt voor hoge toetredingsdrempels in de sector. Anderzijds bieden gevestigde spelers zoals Paychex of ADP kant-en-klare diensten aan die alle mogelijke en denkbare functies integreren, wat zich vertaalt in kostenbesparingen en minder kopzorgen voor de klanten. Deze hoeven immers niet te jongleren tussen verschillende aanbieders. Hun concurrentievoordeel als integrator is dus enorm. Anderzijds, wanneer een kleine start-up verschijnt en een goed doordachte dienst aanbiedt, is het voor Paychex of ADP een gemakkelijke en moeiteloze zaak om dat bedrijfje over te nemen en zo zijn dienstenaanbod uit te breiden.

 

Kwaliteit op de eerste plaats

Wat ons bevalt aan Paychex is dat het een bedrijf is van het type High Quality Wide Moat Linear Compounder. Anders gezegd: de groep laat een bijzonder winstgevende groei zien, d.w.z. een sterke winstgroei gecombineerd met een lage kapitaalbehoefte. Bij dit alles zien we bovendien een sterke balans. De kans dat dit een lineaire prestatie is, lijkt groot aangezien de groep nog een behoorlijk marktaandeel kan veroveren in een sector die uiteindelijk sterk gefragmenteerd is. En de groep profiteert van de tegenwind op deze bloeiende markt in de vorm van grote gecombineerde concurrentievoordelen (omschakelingskosten, toetredingsdrempels, oligopolies, netwerkeffecten, enz). Dat weerspiegelt zich ook in de koers van het aandeel, dat al meer dan 10 jaar een lineair traject volgt. Ondanks marktschommelingen en macro-economische gevaren keert de aandelenkoers altijd snel weer terug naar zijn lineaire regressielijn.

Grafiek Paychex, Inc.

Bron: MarketScreener

Operationele en financiële analyse

De afgelopen tien jaar (in de boekjaren 2012-2022) is de omzet verdubbeld van 2,2 miljard naar 4,5 miljard dollar, wat een gemiddelde jaarlijkse omzetgroei van 7,4 % betekent. Het margeprofiel bleef stabiel, wonderbaarlijk stabiel zelfs, met een brutomarge van 70 % en een operationele marge tussen 36 % en 40 %. Je zou bijna denken dat het de strategie van de bedrijfsleiding is om de financiële markten te plezieren. Het management lijkt de aandeelhouders voorop te stellen, en dat is een groot pluspunt als je er deel van wilt uitmaken. De boekhoudkundige winst groeide in die periode sneller dan de omzet, van 548 miljoen tot 1,4 miljard dollar, een gemiddelde jaarlijkse groei van 9,8 %.

Bron: MarketScreener

 

Beleggers zullen het feit waarderen dat het aantal aandelen in die periode (363 miljoen) perfect stabiel blijft. Heuglijk en opmerkelijk detail voor een Amerikaans bedrijf: de kosten van verloning met aandelenopties blijven erg beperkt (53 miljoen USD vorig jaar). Dit is ver verwijderd van bedrijven als Palantir, dat bijna de helft van zijn omzet uitbetaalt in de vorm van aandelengebaseerde verloning. Voor alle duidelijkheid: bijna de helft van zijn omzet, en dus niet van de winst, wat op zich al aberrant genoeg zou zijn. Wil je graag meer lezen over Palantir, lees dan onze beurstip over het bedrijf.

Wat de kasstromen betreft, zien wij dat deze perfect aansluiten bij de boekhoudkundige winst (zoals vaak het geval is bij activiteiten die weinig kapitaal vergen). De afgelopen tien jaar genereerde de groep 10,6 miljard dollar aan vrije cashflow vóór acquisities en werd 7,6 miljard dollar aan dividenden uitgekeerd. Er werd ook voor 1,4 miljard USD aan aandelen ingekocht, waarvan 400 miljoen werd gebruikt om de verwatering door aandelenopties te compenseren. Men zou een filosofische discussie over dit onderwerp kunnen beginnen: reken je bij de kosten van op aandelen gebaseerde verloning (stock-based compensation of SBC) louter die beloningen of ook het bedrag van de aandeleninkopen die de verwatering die zij veroorzaken, moeten ongedaan maken? Maar goed, we wijken af. Laten we zeggen dat 1 miljard dollar aan aandelen werd ingekocht en 7,6 miljard dollar aan dividenden werd uitgekeerd. Aan de aandeelhouders is dus 8,6 miljard dollar (op 10,6 miljard) teruggevloeid.

Van de resterende 2 miljard dollar werd 1,6 miljard gebruikt voor acquisities. Wij stellen vast dat externe groei hier helemaal niet duur is, en wel om de vermelde reden. Men koopt kleine, veelbelovende, goed gepositioneerde spelers op in een vroeg ontwikkelingsstadium en integreert ze vervolgens in een alomvattend dienstenaanbod. Een aanpak vergelijkbaar met die van Accenture. De contanten die niet worden uitgegeven aan acquisities, vervoegen de stapel liquide middelen.

Bron: Paychex

Op de balans valt niets aan te merken. Die is zeer solide en een nettoschuld is er niet. Vorig jaar maakte de groep 1,4 miljard dollar winst (zowel GAAP als FCF) op 3 miljard dollar eigen vermogen. Dat is een rendement op eigen vermogen (ROE) van 45 %. Het bewijs dat we hier met een (bijzonder) hoogwaardig bedrijf te maken hebben. Zeg maar de oogappels van MarketScreener: bedrijven met een gestage groei, hoge winstgevendheid, buitengewone rendabiliteit, een solide balans en een marktdynamiek die aan hun kant staat.

Bron: MarketScreener

Waardering

De actuele waardering met een marktkapitalisatie van 41 miljard dollar vertegenwoordigt een veelvoud van 27 keer de winst in 2022 en 13 keer de boekwaarde. Er zijn dus sterke groeiverwachtingen ten aanzien van de koers. Er is al heel lang een agio op de aandelen van deze bedrijven. Over het geheel genomen liggen ze binnen hun historische prijsvork (koers/winstverhouding gemiddeld 27) terwijl hun kwaliteit nog nooit zo hoog is geweest, hoewel we dat moeten corrigeren met een risicopremie die het bedrijf zeker minder interessant maakt. Analisten van het aandeel hebben hun WPA-prognoses al enkele jaren gestaag verhoogd. Vermeldenswaard is dat oprichter Thomas Golisano nog steeds 10 % van het kapitaal in handen heeft. Altijd een welgekomen waarborg.

 

Wij hebben dan ook besloten dit aandeel toe te voegen aan onze Amerikaanse beleggingsportefeuille. Redenen: de kwaliteit, de stabiliteit van de resultaten en de zichtbaarheid op lange termijn.