Ophir Gold Corp. heeft de resultaten bekendgemaakt van een Controlled Source Audio Magneto-Tellurisch geofysisch onderzoek, voltooid op het Breccia goud-zilver eigendom van de Onderneming, gelegen ongeveer 40 km ten zuidwesten van Salmon, Idaho. Het onderzoek, dat in oktober en november 2021 door TMC Geophysics werd voltooid, bestond uit 15 lijnen met een tussenafstand van 200 m, met tussenafstanden van 50 m langs de lijnen, voor een totaal van 533 stations. Het CSAMT-onderzoek identificeerde een prominente noordwest-zuidoost gerichte weerstand in het oosten, in tegenstelling tot een zeer lage weerstandseenheid die het westelijke deel van het Eigendom domineert (Figuren 1 en 2). De gegevens hebben een zone van resistiviteitsanomalieën aan het licht gebracht die zich over een groot deel van het Eigendom uitstrekken, en die in verband worden gebracht met uitgebreide breuken en/of geologische contacten. Deze uitgebreide zone van resistiviteitsanomalieën komt overeen met de goud- en zilvermineralisatie van hoge kwaliteit die in boorkernen, oppervlaktegesteente en bodemmonsters is vastgesteld. Hoogtepunten zijn onder andere: De zone van anomale CSAMT gegevens is complex (100 - 200 ohm-m) en strekt zich uit over het gehele terrein, de Breccia zone kan correleren met een bereik van 300-500 ohm-m, de nabijgelegen verticale component overschrijdt plaatselijk 500 meter, Een reeks noordelijk inslaande breuken wordt in verband gebracht met de anomale CSAMT gegevens, en Grote resistiviteitsanomalieën (> 1000 ohm-m) op diepte kunnen een begraven intrusief systeem vertegenwoordigen. De gemodelleerde CSAMT gegevens, suggereren dat er twee subparallelle, noord-noordwest gerichte zones van edelmetaalmineralisatie aanwezig zijn - een "Westzone" en een "Oostzone" (Figuur 3 tot 6). De Westelijke Zone lijkt sterk gecorreleerd met mineralisatie die overeenkomt met het 100 - 200 ohm-m bereik, waaronder significante goud- en zilvermineralisatie in de boringen BG21-003A, 004, 005, en 006 (Tabel 1). De Oostelijke Zone lijkt overeen te komen met het 300-500 ohm-m bereik en is geassocieerd met de goudmineralisatie in de boorgaten BG21-001 en 002. De boorgaten die de West Zone mineralisatie hebben getest (Tabel 1) tijdens het boorprogramma van 2021 vertegenwoordigen een bijna 200-m streklengte en 200-m verticale omvang. De mineralisatie blijft open naar het noorden, zuiden en op diepte, en is een uitstekend doel voor zowel inbreidings- als uitbreidingsboringen. De oostelijke mineralisatiezone lijkt op geringe diepte getest te zijn door de boringen BG21-001 en BG21-002; hoewel BG21-002 niet diep genoeg is doorgegaan om de hoogwaardige mineralisatie die in de onderste delen van BG21-001 is waargenomen, adequaat te testen (Tabel 2). Deze mineralisatiezone blijft vrijwel ongetest door boorgaten, hoewel significante oppervlaktestalen getuigen van haar potentieel. De 100 tot 500 ohm-m zone die door het CSAMT-onderzoek wordt geschetst, en die correleert met de edelmetaalmineralisatie die door de 2021 boorgaten is aangetroffen - en die zowel de West- als de Oostzone omvat - strekt zich volgens het model uit tot ten minste 500 m verticale diepte. De onderste 25-75 ohm-m zone (hoger geleidingsvermogen), die zich over het westelijke gedeelte van het Eigendom uitstrekt, correleert goed met de uitgebreide klei-alteratie die in meerdere boorgaten is aangetroffen, waaronder de bovenste gedeelten van BG21-005. De hogere 1,000-1,500 ohm-m zones (lagere geleidbaarheid), die het oostelijk gedeelte van het Eigendom overheersen, worden geïnterpreteerd als een sterk resistieve regionale structuur of een begraven intrusief systeem dat zich tot op aanzienlijke diepte uitstrekt. Deze gebieden met hogere weerstand (1.000-1.500 ohm-m) van het Eigendom zijn nog niet met boringen getest; zij vormen een geldig exploratiedoel. De CSAMT-gegevens, in combinatie met de boorgegevens van 2021 en de tot nu toe verzamelde oppervlaktegegevens, zullen helpen om de boordoelen voor het geplande programma van 2022 te verfijnen. Verder wijzen deze resultaten op belangrijke ongeteste boordoelen, waar de goudmineralisatie zich volgens de interpretatie voortzet langs de strekking naar het noorden, naar de diepte, en in gebieden ten oosten van de belangrijkste Breccia Gold Zone. Ter referentie worden de hogere-waarde boorintercepties van het boorprogramma van 2021 hieronder in Tabel 1 weergegeven. Zie de nieuwsberichten van 1 december 2021, en 9 februari 2022, voor meer details. Men denkt nog steeds dat de belangrijkste Breccia Gold Zone de bovenste regionen van een laag-sulfide epithermaal systeem vertegenwoordigt. Gezien de ruimtelijke relatie tussen hoogwaardige goudaders en bijna verticale, noord-noordwest georiënteerde structuren die zich direct boven of proximaal van het waargenomen hoge-resistiviteits-, en mogelijk intrusiesysteem in het oost-centrale deel van het Breccia-eigendom bevinden, wordt een oostelijk adertype of intrusie-gerelateerd goudsysteem in overweging genomen. Binnen deze oostelijke zone heeft het Bedrijf in 2020 een aantal edelmetaaladers in kaart gebracht, "de Oostelijke Breccia Zone", die 57,6 g/t Au en 19,6 g/t Ag (outcrop), 30,2 g/t Au en 7,4 g/t Ag (outcrop), en 69 g/t Au en 27,5 g/t Ag (boulder) opleverden - zie nieuwsbericht van 18 november 2022. Het bedrijf heeft een vijfjarig Plan of Operations ingediend bij de United States Forestry Service voor uitgebreide exploratie van het Breccia Gold Property. Zodra de vergunning ontvangen is, zal het bedrijf het eigendom vijf opeenvolgende jaren kunnen verkennen, onder dezelfde vergunning, wat aanzienlijke voordelen en flexibiliteit biedt voor vervolgdiamantboringen op het eigendom in 2022. De onderneming is van plan de nabijgelegen gemineraliseerde breccia-eenheid verder af te bakenen, met aanzienlijk meer flexibiliteit wat de locatie van de boorplatforms betreft, en met de resultaten van het boorprogramma voor 2021 en het onlangs voltooide CSAMT-onderzoek.