Crédit Suisse, UBS, Barclays en Deutsche Bank waren ooit allemaal groter dan Morgan Stanley. CEO James Gorman wijst er graag op dat Morgan Stanley nu een marktkapitalisatie heeft die gelijk is aan de som van die van zijn Europese rivalen - een berekening die vergemakkelijkt wordt door de recente tegenslagen van Crédit Suisse.

Als de afgelopen tien jaar moeilijk waren voor Europese investeringsbanken, dan hebben hun Amerikaanse tegenhangers net geprofiteerd van een gunstige cyclus, mede dankzij een minder bemoeizuchtige regulator en bodemrentevoeten die fusies en overnames stimuleerden en de dynamiek van de financiële markten ondersteunden.

In deze context kon Morgan Stanley zijn omzet verdubbelen - van 26 miljard naar 53 miljard USD - tussen 2012 en 2022. De nettowinst bevindt zich nu in het tweecijferige gebied, en qua rendement staat de bank op gelijke voet met Goldman en JPMorgan.

Deze prestatie is grotendeels te danken aan de strategie van James Gorman, die sterk gericht was op de ontwikkeling van de vermogensbeheeractiviteiten. Deze activiteit, die winstgevender is dan investeringsbankieren, vertegenwoordigt nu de helft van de winst van Morgan Stanley, tegen minder dan een kwart toen Gorman in 2010 aan het roer van de bank kwam.

Zijn opvolger Ted Pick, die afgelopen herfst werd aangesteld en een veteraan van Morgan is met 33 jaar ervaring, zal het waarschijnlijk moeilijk hebben om een dergelijke prestatie te evenaren. De markten bevinden zich op een hoogtepunt en het is erg waarschijnlijk dat de rentevoeten in het komende decennium hoger zullen zijn dan in het afgelopen decennium.

In dit opzicht lijken Gormans ambities om binnen tien jaar 20 biljoen dollar aan beheerd vermogen te bereiken - tegenover 6,5 biljoen dollar vandaag - zeer gedurfd. Wat betreft de investeringsbankactiviteiten, daar zijn al duidelijke tekenen van terugval te zien, zowel bij Morgan Stanley als bij zijn concurrenten.

De afgelopen twee jaar heeft de bank meer kapitaal aan haar aandeelhouders teruggegeven - meer dan 15 miljard USD per jaar, voornamelijk via aandeleninkoop - dan haar aartsrivaal Goldman Sachs, en ook meer dan haar gerealiseerde winst. Sommigen suggereren dat Gorman op een hoogtepunt afscheid wil nemen.

Het is echter niet zeker dat dergelijke vrijgevigheid houdbaar is. Dat lijkt nu ook de markt te denken: na een recordjaar in 2023 neigen de waarderingsveelvouden van het aandeel voor de jaren 2024 en 2025 weer naar hun historische gemiddelden.