Een hoge EU-ambtenaar die tussen de partijen pendelt, zei op 8 aug. dat een "definitief" aanbod was gedaan en dat binnen enkele weken een antwoord werd verwacht.

Hoewel Teheran en Washington vastbesloten zijn om de diplomatie voort te zetten, zijn de zeer omstreden knelpunten:

URANIUMTRACES

Iran dringt erop aan dat het nucleaire pact alleen gered kan worden als de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA) haar beweringen over de nucleaire werkzaamheden van Teheran laat vallen. Washington en andere Westerse mogendheden zien de eis van Teheran als buiten de reikwijdte van het nieuw leven inblazen van de overeenkomst.

In juni heeft de Raad van Beheer van de nucleaire waakhond van de V.N., die uit 35 landen bestaat, met een overweldigende meerderheid een resolutie goedgekeurd, die was opgesteld door de Verenigde Staten, Frankrijk, Groot-Brittannië en Duitsland, en waarin Iran werd bekritiseerd omdat het geen verklaring had gegeven voor uraniumsporen die op drie niet-aangegeven plaatsen waren gevonden.

Iran reageerde door zijn ondergrondse uraniumverrijking verder uit te breiden door cascades van efficiëntere geavanceerde centrifuges te installeren en ook door in wezen alle controleapparatuur van de IAEA te verwijderen die in het kader van de overeenkomst van 2015 was geïnstalleerd, een stap die door het hoofd van de IAEA, Rafael Grossi, werd beschreven als mogelijk een "fatale klap" voor de herleving van de overeenkomst.

De IAEA heeft al meer dan een jaar geen toegang meer tot de gegevens die door dergelijke camera's, die bij Iran blijven, worden verzameld. Grossi zei dat meer dan 40 camera's van de IAEA operationeel zouden blijven als onderdeel van de kernbewaking in Iran die dateert van vóór de overeenkomst van 2015.

De westerse mogendheden maken zich steeds meer zorgen dat Iran dichter bij de mogelijkheid komt om een kernbom te maken. Iran ontkent een dergelijke ambitie.

BINDENDE GARANTIES

Teheran wil garanties dat "geen enkele regering van de VS" zal terugkomen op een herleefd pact.

Maar president Joe Biden kan dat niet beloven, omdat het nucleaire akkoord een niet-bindend politiek akkoord is, en geen juridisch bindend verdrag.

Toenmalig president Donald Trump trok Washington in 2018 uit het akkoord en legde opnieuw sancties op aan Iran, dat in 2015 ermee had ingestemd zijn nucleaire programma te beteugelen in ruil voor verlichting van de sancties van de VS, de EU en de VN.

Het pact, dat onder de voormalige Amerikaanse president Barrack Obama tot stand is gekomen, was geen verdrag omdat de Democratische president op geen enkele manier de goedkeuring van de Amerikaanse Senaat had kunnen krijgen.

Veel Republikeinse senatoren verafschuwen het nucleaire pact en zelfs sommige Democraten zijn ertegen.

Teheran heeft enkele oplossingen voorgesteld, zeiden twee Iraanse functionarissen, zoals financiële sancties voor westerse bedrijven die hun contracten met Teheran kunnen beëindigen als Washington de deal weer laat vallen.

IRANS ELITEBEWAKERS

Over de grote lijnen van de herleefde overeenkomst werd in maart in hoofdzaak overeenstemming bereikt na 11 maanden van besprekingen in Wenen.

Maar toen liepen de besprekingen stuk, grotendeels door de eis van Teheran dat Washington zijn elitaire Revolutionaire Garde (IRGC) van de Amerikaanse lijst van buitenlandse terreurorganisaties (FTO) zou schrappen en de weigering van Washington om dat te doen.

De IRGC is de machtigste militaire macht van Iran met politieke invloed en een industrieel imperium, die rechtstreeks verslag uitbrengt aan de hoogste leider van Iran, Ayatollah Ali Khamenei.

In juni zeiden een Iraanse en een Europese ambtenaar dat de eis van tafel was gehaald om de diplomatie een kans te geven. Verscheidene bronnen vertelden Reuters dat Iran ermee had ingestemd de kwestie te bespreken zodra het pact van 2015 nieuw leven was ingeblazen, maar in ruil daarvoor heeft gevraagd om opheffing van de sancties tegen sommige economische eenheden van de Garde.