De onderwijs- en onderzoeksleerstoel "Design and Architecture of Cognitive Air Systems", die in 2016 door Dassault Aviation, ISAE-SUPAERO en haar stichting is ingesteld, heeft tot doel de relatie tussen bemanningen en systemen die in de luchtvaart worden gebruikt, opnieuw te overdenken. Na enkele eerste veelbelovende resultaten hebben de twee luchtvaartactoren besloten hun partnerschap met nog eens drie jaar te verlengen. Deze leerstoel, waarvan de voornaamste onderzoeksgebieden neuro-ergonomie, geautomatiseerde besluitvorming en systeemtechniek zijn, heeft tot doel verschillende aspecten van de samenwerking tussen mens en machine te bestuderen. Het is de bedoeling de civiele en militaire luchtvaartoperaties robuuster, efficiënter en veiliger te maken en daarbij de volledige controle van de bemanning te garanderen. De beschouwde systemen worden vaak in complexe situaties gebruikt en zijn daarom voorzien van geavanceerde geautomatiseerde besluitvormingsalgoritmen uit de kunstmatige intelligentie (AI) om hun missies onafhankelijker uit te voeren, maar altijd onder menselijke controle. Bij ISAE-SUPAERO beschikt de afdeling Ontwerp en besturing van lucht- en ruimtevaartuigen (DCAS) over deskundigheid op het gebied van neuro-ergonomie en AI voor systeembesturing. Het gebied van de neuro-ergonomie analyseert de hersenfunctie en het gedrag van de gebruiker op het werk door de lens van de neurowetenschap. Praktisch gezien gaat het om de evaluatie van de mentale toestand van de gebruikers in relatie tot hun vermogen om de hun toegewezen taken te volbrengen. AI voor systeembesturing is het gebied dat algoritmen ontwikkelt voor geautomatiseerde besluitvorming. De beslissingen hebben bijvoorbeeld betrekking op de reeks taken die aan de bediener moeten worden voorgesteld of die volledig geautomatiseerd moeten worden om de werklast van de bediener te verlichten en zijn prestaties in de bedieningscontext te verbeteren. Het werk dat de onderzoeksleerstoel mens-machine-interactie van 2016 tot 2021 heeft verricht, heeft geleid tot de ontwikkeling van verschillende hulpmiddelen op basis van fysiologische metingen, maar ook van technieken voor machinaal leren en geautomatiseerde actieplanning. De teams richtten zich met name op de ontwikkeling van actieve of passieve hulpfuncties om piloten en operators te helpen hun prestaties te verbeteren. Daartoe waren de werkzaamheden in eerste instantie gericht op "Pilot Monitoring" om een beter inzicht te krijgen in de activiteit van de bemanning. Er werden experimenten uitgevoerd op simulators, waarbij gebruik werd gemaakt van gedrags- en fysiologische meetinstrumenten om metriek te bepalen waarmee de prestaties van de piloot’kunnen worden geëvalueerd, en hun niveau van betrokkenheid of stress. Dassault Aviation is van plan deze functies in de komende tien jaar in hun civiele en militaire vliegtuigen te integreren.