Niet zonder reden echter: nergens de eerste, altijd in de middenmoot, te geografisch verspreid, blijft Citi veruit de minst winstgevende onder haar collega's - JPMorgan, Wells Fargo en Bank of America.

Ter vergelijking: de huidige kortingsniveaus zijn hoger dan die van drie jaar geleden, op het hoogtepunt van de pandemiegerelateerde paniek. Zelfs de Europese banken doen het beter!

Het is dus duidelijk dat beleggers weinig vertrouwen hebben in het herstructureringsplan van Jane Fraser, die onlangs aan het hoofd van Citi kwam. Ondanks haar beste bedoelingen zal het ongetwijfeld moeilijk zijn om twee decennia van chronische onderprestatie uit te wissen.

Dat gezegd hebbende, zijn al haar bedrijfssegmenten dit kwartaal stabiel. De geconsolideerde winst stijgt met 22 %: dat is minder dan JPMorgan of Wells Fargo maar de solvabiliteitsratio's zijn groen en de deposito's nemen niet meer af dan elders.

In tegenstelling tot twee vergelijkbare bedrijven registreert Citi dit kwartaal een scherpere stijging van haar slechte leningen: plus 9 % ten opzichte van het vorige kwartaal, en plus 85 % ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar – hoewel er toen wel een sterke vervorming werd opgetekend door het economische steunplan.

In het afgelopen decennium is de waarde van het eigen vermogen per aandeel van Citi met 68 % gestegen, wat neerkomt op een jaarlijks groeipercentage van 5,3 %. Aangezien de activiteit in deze periode grotendeels stagneerde, is deze groei voornamelijk te danken aan massale aandeleninkopen.

Opmerkelijk is dat Citi zich dit kwartaal onderscheidde van haar collega's door de alarmerende toon van haar communicatie aan beleggers. Jane Fraser en haar team waarschuwden immers dat ze de eerste tekenen van een recessie zien aankomen, en dat het volgende jaar nu al moeilijk belooft te worden.